Volwassenen die nooit een partner hebben gehad

Volwassenen bekennen zelden dat ze nooit een partner hebben gehad. De media en de sociale media bevestigen echter dat het verschijnsel bestaat. Het zou zelfs groter kunnen zijn dan het lijkt.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Sergio De Dios González.

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 09 januari, 2023

In het Westen vinden de eerste romantische en seksuele relaties meestal plaats vóór de leeftijd van 20 jaar. Het zal je daarom misschien verbazen dat sommige volwassenen nog nooit een partner hebben gehad. Het is echter niet zo vreemd als het misschien lijkt.

In tegenstelling tot andere soorten heeft seksualiteit bij mensen complexe connotaties. Het is niet alleen een overlevingsinstinct, maar wordt bemiddeld door een hele reeks psychologische, culturele en symbolische aspecten. Het betekent ook dat er volwassenen zijn die nog nooit een partner hebben gehad. Dit betekent echter niet dat ze op enigerlei wijze ‘abnormaal’ zijn.

In feite lijkt het erop dat volwassenen die nooit een partner hebben gehad niet zo vaak voorkomen, maar ook niet zo zeldzaam zijn. Het is namelijk bekend dat er op verschillende sociale media platforms groepen zijn die mensen in deze situatie bij elkaar brengen.

De BBC publiceerde op hun website een artikel (Spaanse link) over een man in deze positie. Het zette veel andere lezers aan om in te schrijven met hun soortgelijke ervaringen.

.

Volwassenen die nog nooit een partner hebben gehad

Volwassenen die nog nooit een partner hebben gehad kunnen lijden aan een stoornis, maar dit is niet noodzakelijkerwijs het geval. In feite zijn de omstandigheden rond deze situaties uiterst gevarieerd en niet altijd te wijten aan een psychologisch probleem. Zo kan in beperkende culturen het celibaat een zeer gewaardeerde optie zijn.

Het is ook mogelijk dat in bepaalde historische of culturele omstandigheden de wens om een partner te hebben geremd wordt. Dit is gebeurd in het Japan van de 21e eeuw (Engelse link) , waar naar schatting ongeveer een kwart van de mensen nog nooit een partner heeft gehad of seks heeft gehad. Het is een maatschappelijke trend.

Dat gezegd hebbende, moet ook gezegd worden dat er in veel gevallen een soort individuele beperking of moeilijkheid kan zijn bij het aangaan van romantische relaties of het ervaren van seksualiteit. Ze zijn niet allemaal ernstig, maar het zijn ook geen realiteiten die genegeerd moeten worden.

Een partner hebben of geen partner hebben?

Een partner hebben is niet altijd de beste optie en er geen hebben impliceert niet noodzakelijkerwijs een tekort. Over het algemeen is er pas echt sprake van een probleem wanneer het individu een partner wil hebben, maar dat nooit bereikt heeft. Of wanneer ze de mogelijkheid botweg ontkennen, maar niet weten waarom.

Gedrag is niet automatisch gezond, alleen omdat de meeste mensen het vertonen. Het is ook niet automatisch schadelijk als het uniek is. Wat een moeilijkheid definieert is de inconsistentie tussen het verlangen en de daad, evenals de radicale remming van gedrag zonder reden.

Sommige volwassenen hebben nog nooit een partner gehad en voelen zich daar prettig bij. Het is een bewuste keuze of zeker een die hen geen zorgen baart. Toch moet gezegd worden dat relaties waardevolle elementen leveren voor de persoonlijke groei. Wie zichzelf daarvan berooft, geeft daarom ook verrijkende ervaringen op.

Wanneer zorgen maken?

Er is reden tot zorg als volwassenen die nog nooit een partner hebben gehad, daarover ontsteltenis ervaren of er verwarde gevoelens over hebben. Dit gedrag kan het gevolg zijn van psychologische omstandigheden die ze niet goed hebben verwerkt. Het kan een trauma zijn, een fobie, of een uiterst precaire relatie met zichzelf.

Het probleem is dat deze moeilijkheden niet altijd zo duidelijk zijn. Soms lijkt het alsof ze niet geïnteresseerd zijn in iets wat met seksualiteit te maken heeft, maar dat is slechts een façade, en het probleem gaat veel dieper.

In feite komt het vaak voor dat er diepe angsten zijn, twijfels over hun eigen seksualiteit, of traumatische ervaringen die ze niet hebben overwonnen en die zich manifesteren als afwijzing.

Aseksualiteit en aromantiek

Als we de omstandigheden van volwassenen die nooit een partner hebben gehad willen destigmatiseren, moeten we de oriëntaties erkennen die erachter kunnen zitten. Bijvoorbeeld aseksualiteit en aromantisme.

• Aseksualiteit. Een gebrek aan seksuele aantrekking tot anderen. Deze mensen tonen geen (of echt weinig) interesse in seksuele activiteit.
• Aromantiek. Deze individuen missen de behoefte om zich op een romantische manier met anderen te verbinden. In feite missen ze de sensaties van wat wij kennen als verliefdheid.

Aangezien dit natuurlijke condities zijn en beide voorkomen in de menselijke bevolking, is het de moeite waard ze te overwegen voordat we oordelen over iemand die nooit een partner heeft gehad.

In feite lijden velen van hen omdat ze geloven dat ze op een of andere manier ‘gebroken’ zijn. Daarom is het belangrijk om mensen geen sociale druk op te leggen in de seksuele en romantische aspecten van hun leven. Elk individu moet vrij zijn om zich te identificeren.

Conclusie

In een relatie spelen meerdere aspecten van de mens een rol. Onzekerheden, leegte en niet geheelde wonden komen aan de oppervlakte. Als iemand verliefd wordt, komt hij in een toestand van kwetsbaarheid die hem verrijkt, maar tegelijkertijd ook beangstigt.

Wie liefheeft, lijdt ook, op de een of andere manier. Dat is inderdaad wat liefde is, ongeacht het type. In de regel is dit lijden echter niet buitensporig en is het beheersbaar.

Het wagen van de liefde vereist moed, zowel om onszelf te zien als om ons open te stellen voor anderen en het risico te lopen gekwetst te worden. Onze partners zullen immers niet altijd doen wat wij willen. In feite bieden relaties ons unieke kansen om volwassen te worden. Ze bieden grote vreugde en laten ons groeien. Dat is de magie ervan.