De vijf gevaren van emotionele conformiteit

Conformiteit kan gevaarlijk zijn, omdat je daardoor niet verder kunt kijken dan de eenvoud, hoe erg je je op je gemak voelt en wat bekend voor je is. Hierdoor stap je in valkuilen die voor je zijn gegraven door de illusie van het welzijn waarin je kiest te leven. Hieronder bespreken we vijf manieren waarop we onszelf in de val lokken en verstikken wanneer we onszelf overgeven aan emotionele conformiteit.

1. De bankhangers

Comfort en emotionele conformiteit in de liefde zijn beide grote vijanden voor een koppel. Vaak streven mensen er in een relatie naar om een grote bel van emotionele stabiliteit te creëren die hen de mogelijkheid geeft om zichzelf te vestigen en op een manier naar het leven te kijken alsof ze de helft van de reis al hebben afgelegd.

Je hebt iemand van wie je houdt en die ook van jou houdt aan je zijde; aan het einde van de dag, zelfs als alles die dag mis is gegaan, zul je altijd een plekje hebben om te schuilen. Mensen hebben echter de neiging om een beetje verward te raken. Die bel is geen bank waar je lekker op kunt wegsukkelen omdat toch alles toegestaan is. Het is een vlaag van frisse lucht. Wanneer je al een tijdje een relatie hebt, en dit hoeft niet eens per se heel lang te zijn, is het vaak zo dat je je eigen doelen en aspiraties op de lange baan schuift.

Je bent niet langer de persoon die je voorheen was en je verandert. Dit in combinatie met je relatie zorgt ervoor dat je ontaard. Je laat jezelf lichamelijk en emotioneel achter in een emotionele waanzin die ervoor zorgt dat je, onbewust, alsmaar tegen jezelf zegt: ‘Ik zorg later wel voor mezelf’.

Je denkt dat het toch allemaal niet uitmaakt, maar hoe zit het met jou? Als je partner op dit moment uit je leven zou verdwijnen, zou je jezelf dan goed voelen over jezelf? Zal je nog altijd op dezelfde manier van jezelf blijven houden of heb je jezelf te veel verwaarloosd?

2. Negatieve emoties vermijden

Laten we onszelf niet voor de gek houden: mensen die oncomfortabel in hun vel zitten, hebben een reden waarom ze niet blij zijn met zichzelf. Verdriet, woede, onzekerheid, zorgen, pijn, teleurstelling, spijt etc. Van al deze dingen kunnen we iets leren.

Wat we doorgaans echter doen, is van deze dingen wegrennen. We rennen keihard de andere kant op en geven deze emoties helemaal niet de kans om zichzelf te verklaren. Het gevolg hiervan is dat ze kunnen veranderen in angstaanjagende monsters, zoals depressie, razernij, schuldgevoel en angst.

Het is vrij laf om te vluchten, maar het kan ook vrij ongemakkelijk zijn om te moeten luisteren naar wat anderen te zeggen hebben en dus willen we ook niet luisteren. We moeten de geschikte emoties door laten komen; de emoties die de voltooiing van onze doelen niet verstoren, maar deze doelen juist nog hoger plaatsen.

3. Gebrek aan kritisch denkvermogen

Onze gedachten kunnen verdeeld, verstoord of vooringenomen zijn. We kiezen zelf waar we onszelf toe aangetrokken voelen, zodat het niet ongemakkelijk voor ons zal worden en om geen grenzen te overschrijden die zulke bevredigende resultaten bieden. En dus zal er zich in ieders leven een bepaald punt voordoen waarop we onszelf op de een of andere manier zullen overgeven aan comfort.

Op soortgelijke wijze nemen we alles dat de sociale media, onze vrienden, onze familie of kennissen ons vertellen in ons op. We passen ons aan de sociale norm aan zonder eerst even het water aan te voelen en denken niet meer voor onszelf.

We worden mentaal traag en lui; dit is belemmerend voor onze rede, eerlijkheid en ruimdenkendheid, karakteristieken waar we van zouden kunnen genieten als we onszelf zouden dwingen om onszelf en dat wat anderen tegen ons zeggen in twijfel te trekken.

4. Afstand doen van onze autonomie

Een van de grootste gevaren van emotionele conformiteit is anderen de kans geven om dingen voor ons te bepalen. Zoals we eerder ook al zeiden, is het volkomen normaal en zelfs vanzelfsprekend om andere mensen hun eigen keuzes te laten maken.

Aangezien we echter geen zin hebben om ons eigen ongemak of onze interesses en overtuigingen onder ogen te komen, staan we uiteindelijk toe dat andere mensen ons aan de norm doen aanpassen. Hierdoor gaat ons huidige en toekomstige vermogen om onze eigen keuzes te maken verloren, alsook onze lichamelijke en emotionele vrijheid.

5. Emotionele verwaarlozing

Nog een gevaar van emotionele comfort is wanneer we het ervoor zorgt dat we onze emotionele wonden laten etteren. Het is een veelvoorkomende aanname dat we ons verleden in het verleden zouden moeten laten wanneer we de pijn nog steeds voelen. Door dit te doen, zullen we echter nooit over de dingen die ons belasten en pijn doen heen kunnen komen.

Door onopgeloste dingen en emoties uit het verleden in het verleden te laten, staan we juist toe dat ons verleden bepalend is voor onze situatie in het heden en de toekomst. Omdat we hierdoor toestaan dat al het vuil zich alsmaar blijft opstapelen en zo ons dagelijkse leven besmeurt. We voldoen niet meer aan onze emotionele behoeftes en we staan toe dat het probleem uiteindelijk uit elkaar spat en ons verdrinkt. Dit gevoel is, zowel voor onze ziel als onze voeten, soortgelijk aan het dragen van te kleine schoenen.