De uitdaging van onvruchtbaarheid: leven met leegte

Moeder zijn is een persoonlijke keuze. Sommige mensen voelen nooit de wens om moeder te worden en breken met de traditionele rol die tot voor kort van iedere vrouw werd verwacht. Op hetzelfde moment zijn er mensen die geen kinderen kunnen krijgen, ondanks hun verlangen, en dit kan leiden tot persoonlijke angst en emotionele leegte.

Het omgaan met onvruchtbaarheid is heel erg moeilijk en alleen degenen die dit hebben meegemaakt zullen het begrijpen. We weten dat er hedendaagse vruchtbaarheidstechnieken zijn waarbij veel vooruitgang is geboekt, maar nog steeds is het niet altijd effectief en niet iedereen kan zich deze financiële uitgave veroorloven.

We kunnen er ook niet omheen dat onvruchtbaarheid ook mannen treft. Dit lijden heeft geen geslacht, ras of religie en we kunnen ons allemaal in dezelfde situatie bevinden. Het zijn van vader of moeder is een van de grootste cadeaus die we onszelf kunnen geven, een schat die al ons wezen en liefde bevat, iemand die we kunnen leren en stap voor stap leiden naar een leven vol geluk en persoonlijke volwassenheid.

Laten we vandaag over dit onderwerp praten door ons op de vrouw te richten en de pijn die ontstaat als de droom om moeder te worden niet uit kan komen, om wat voor reden dan ook.

Psychologische gevolgen van niet zwanger kunnen worden

Zoals we al hebben gezegd, is de ervaring van onvruchtbaarheid niet makkelijk voor zowel mannen als vrouwen. Het kan gaan om een stel dat probeert kinderen te krijgen of een vrouw die een gezin wil starten.

Wat het geval ook is, het proces van acceptatie dat we niet in staat zijn om dit te bereiken is een pijnlijk proces in ieder opzicht. Deskundigen vertellen ons dat het ontvangen van het bericht van onvruchtbaarheid vaak overgaat in een rouwproces.

1. Eerst is er een moment van verwarring en onbegrip en het is mogelijk dat de persoon het niet accepteert. Ze hebben misschien vrienden die kinderen hebben of ze komen zelf uit een grote familie waar niemand ooit problemen met vruchtbaarheid had, dus vragen ze zich af waarom dit hen overkomt.
2. Op sommige momenten moeten we de “sociale muur” confronteren die niet behulpzaam is tijdens deze momenten. We hebben het niet over de afwijzing van “onvruchtbare” vrouwen, maar over het niet begrijpen van de situatie. Er zijn momenten waarop zelfs de partner de pijn van de ander niet zal begrijpen of misschien proberen vrienden of familieleden ons te troosten met iets als: “het is wel goed, jullie hebben zo in ieder geval jullie vrijheid”. Dat soort uitdrukkingen kunnen soms verwoestend zijn.
3. Het onbegrip wordt gevolgd door woede, waarbij we zoeken naar de dader, waaronder wij zelf. Wat is dat onderdeel van ons dat weigert te werken? Is het een medicijn? Komt het door iets wat ik heb gedaan of niet heb gedaan?
4. Daarna komt het verdriet, de tranen en de pijn. Er zijn veel mensen die al begonnen waren met het voorbereiden op de baby die ze hoopten te verwachten en plannen op de lange termijn die ze moeten veranderen.

Langzaam en met steun kunnen we ertoe komen om andere mogelijkheden te verkennen, zoals vruchtbaarheidstechnieken of zelfs adoptie. Maar we moeten dit pijnlijke proces niet onderschatten, waarbij we ons bewust worden van het feit dat we geen kinderen kunnen verwekken, iets dat we altijd hebben gewild, die persoon waar we van gedroomd hebben om van te houden en voor te zorgen.

Hoe moet je met onvruchtbaarheid omgaan?

We moeten duidelijk zijn dat als het voorgaande rouwproces niet goed is afgesloten en we het feit dat we geen kinderen kunnen krijgen niet hebben geaccepteerd, het goed mogelijk is dat het tot een depressie kan leiden.

Het gevoel van “mislukking” brengt ons in een staat van hulpeloosheid en het gevoel van laag zelfvertrouwen kan duidelijk leiden tot een depressieve gemoedstoestand.

Hoe kunnen we deze situatie beheersen?

Als eerste moet je weten dat je niet alleen bent. Je hebt je partner waar je je toe kan wenden en die je ook moet steunen. Je zal samen met hem of haar bepalen of je wel of niet naar andere mogelijkheden gaat kijken. Als je ervan hebt gedroomd hebt om als alleenstaande ouder een gezin te stichten, zoek dan de steun van je familie en vrienden. Ze zullen van je houden en je steunen en ze kunnen je ook helpen met het zoeken naar andere mogelijkheden.

Het is mogelijk dat je nooit zwangerschap zult ervaren, maar dat is geen reden om minder van jezelf te houden. Wijs jezelf niet af omdat je lichaam geen kinderen kan krijgen. Laat dit soort gedachten niet toe, omdat je op andere manieren volledig van het moederschap kan genieten, zoals door middel van bijvoorbeeld adoptie.

Als je om wat voor reden dan ook geen moeder wordt, zijn er ook andere manieren om je liefde te geven en liefde te ontvangen. Er zijn veel mensen om je heen die je ook nodig hebben. Houd volledig van jezelf. De onmogelijkheid om moeder te worden zou geen leegte in je leven moeten zijn, omdat die leegte op andere manieren gevuld kan worden. Zoek naar andere wegen en leef gelukkig.