Tachylalie: oorzaken, symptomen en oefeningen om dit te corrigeren

Stel je voor dat je een verhaal wilt delen, maar de woorden komen er zo snel uit dat niemand je begrijpt. Dit is wat mensen met tachylalie elke dag ervaren.

Tachylalie is een spraakstoornis die vaak onopgemerkt blijft, maar een aanzienlijke impact kan hebben op de levens van degenen die eraan lijden, vooral kinderen en adolescenten. Dit probleem kenmerkt zich door een te hoog spreektempo, waardoor het moeilijk is om de boodschap die je wilt overbrengen duidelijk te begrijpen.

Naast snel spreken beïnvloedt deze aandoening ook het vermogen om effectief te communiceren, wat frustratie veroorzaakt, zowel bij degenen die er last van hebben als bij de mensen om hen heen. Hier beschrijven we alles over deze wijziging, van de oorzaken en symptomen tot hoe je deze kunt corrigeren.

Wat is tachylalie en wat zijn de oorzaken ervan?

Tachylalie, ook wel eens incorrect tachyfemie genoemd, is een aandoening waarbij de spraak abnormaal snel wordt (Engelse link), zozeer zelfs dat het moeilijk te begrijpen wordt.

Hoewel de patiënt goed gevormde woorden en zinsneden gebruikt, zorgt de extreme snelheid ervoor dat de boodschap ‘wazig’ wordt, alsof de termen door elkaar heen lopen.

Dit probleem kan de sociale interactie enorm beïnvloeden, vooral bij kinderen en jongeren, die frustratie of isolatie ervaren vanwege het gebrek aan begrip van anderen.

De oorzaken kunnen organisch zijn, zoals problemen in de hersenen. Het kan ook functioneel zijn, gerelateerd aan het gedrag of de omgeving van de persoon. Hieronder presenteren we enkele van de belangrijkste redenen die dit type spraakstoornis veroorzaken.

Genetische factoren

Genen beïnvloeden hoe de hersenen en het zenuwstelsel zich ontwikkelen en beïnvloeden de controle van het spraakritme. Als iemand in het gezin lijdt aan tachyfemie of soortgelijke spraakproblemen, is de kans groter dat andere leden deze aandoening ontwikkelen.

Het is opmerkelijk dat stotteren en tachylalie de twee spraakstoornissen zijn die de communicatie het meest beïnvloeden. Daarom is het, als er sprake is van een familiegeschiedenis, belangrijk om aandacht te besteden aan de belangrijkste signalen om vroeg en effectief in te grijpen.

Neurologische problemen

Veranderingen in het functioneren van het centrale zenuwstelsel dragen bij aan overmatige versnelling van de spraak. Dit omvat neurologische aandoeningen die de coördinatie en controle tijdens het spreken beïnvloeden.

Volgens informatie van de Universiteit van Navarra Clinic (Spaanse link) komt tachyfemie vaak voor bij mensen met neurologische problemen zoals de ziekte van Parkinson. Op dezelfde manier kan het voorkomen bij mensen met stoornissen zoals ADHD (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit) en bepaalde vormen van angst.

Invloed van de omgeving

Ook de omgeving waarin iemand opgroeit heeft met tachyfemie te maken. Een gezins- of schoolomgeving waarin mensen snel spreken of er druk is om snel te communiceren, zou bijvoorbeeld tot de ontwikkeling van deze verandering leiden.

Stress en angst

Wanneer iemand veel stress ervaart, kan hij of zij de druk voelen om snel te communiceren, wat ertoe leidt dat er sneller wordt gesproken. Dit gebeurt omdat de persoon zijn gedachten en gevoelens zo snel mogelijk probeert te uiten om de stressvolle situatie onder controle te houden.

Op dezelfde manier zorgt angst er misschien voor dat je snel moet praten om ongemak te voorkomen of je zenuwen te verbergen. En het is mogelijk dat dit tot tachyfemie leidt, omdat de persoon sneller spreekt dan hij kan verwerken, wat resulteert in verwarrende communicatie.

Imitatie van snelle spraakmodellen

Door mensen in hun omgeving te imiteren die met hoge snelheid praten, kunnen kinderen deze aandoening ontwikkelen, vooral als hen niet wordt geleerd hun tempo te bepalen. Dit overkomt hen zonder te beseffen dat een dergelijke snelheid duidelijke communicatie bemoeilijkt.

Symptomen en gevolgen van deze aandoening

Het versnelde tempo, een kenmerkend symptoom van dit probleem, veroorzaakt gewoonlijk verwarring en misverstanden. Daarnaast zorgt het ontbreken van natuurlijke pauzes tussen de ene term en de andere zorgt ervoor dat spraak eentonig en chaotisch klinkt.

De gevolgen van de stoornis kunnen aanzienlijk zijn, vooral in de school- en sociale omgeving. Dit zijn enkele van de belangrijkste:

• Emotionele impact. Tachyfemie heeft invloed op het zelfrespect van mensen en veroorzaakt angst of onzekerheid over hun effectieve communicatieve vaardigheden.
• Sociaal isolement. Moeilijk communiceren leidt tot frustratie en isolatie van vrienden en collega’s, omdat anderen ongemak ervaren bij het volgen van het gesprek.
• Academische problemen. Kinderen en adolescenten met tachylalie kunnen moeite hebben om deel te nemen aan lessen en hun ideeën duidelijk uit te drukken, wat hun academische prestaties beïnvloedt.

Wie diagnosticeert tachyfemie?

De diagnose van tachylalie wordt gesteld door een gespecialiseerde professional, zoals een logopedist. Hij of zij beoordeelt de snelheid en vloeiendheid van de patiënt bij het uiten van zichzelf. Dit onderzoek omvat het observeren van de snelheid van articulatie en de helderheid van spraak, evenals het identificeren van eventuele communicatiestoringen.

Een nauwkeurige diagnose maakt het mogelijk een passend behandelplan te ontwikkelen en vroegtijdige interventie te implementeren, wat de communicatieve vaardigheden en de levenskwaliteit van de patiënt zou verbeteren.

Oefeningen en technieken om tachylalie te corrigeren

Je kunt een verscheidenheid aan oefeningen en technieken gebruiken die gericht zijn op het bevorderen van ritme en helderheid tijdens het spreken. We presenteren enkele effectieve strategieën:

• Ademhalingstechnieken. Leren ademen op een gecontroleerde manier helpt bij het reguleren van de stroom tijdens het spreken. Dit geldt ook voor het nemen van natuurlijke pauzes, het vermijden van overmatige snelheid en het verminderen van angst.
• Articulatieoefeningen. Oefeningen die de nadruk leggen op een duidelijke uitspraak van elk woord, zoals het langzaam en gearticuleerd herhalen van zinnen, bevorderen het begrip en de nauwkeurigheid van wat er wordt gezegd.
• Strategische pauzes. Het opnemen van oefeningen die het gebruik van natuurlijke pauzes tussen zinsdelen en zinnen aanmoedigen, is nuttig om te voorkomen dat woorden over elkaar heen lopen. Pauzes maken de spraak duidelijker en gemakkelijker te volgen.
• Ritmeoefeningen. Oefenen met hardop lezen met een metronoom of ritmemarkeringen helpt de spraaksnelheid onder controle te houden. Door in een langzaam en constant tempo te lezen, kan de persoon vertrouwd raken met een geschikter tempo.
• Feedback en opnames. Door spraak op te nemen en naar de opnames te luisteren, kan de patiënt zijn snelheid en verbeterpunten identificeren. Bovendien helpt feedback van de therapeut een groter bewustzijn van communicatiepatronen te ontwikkelen.

Vroegtijdige interventie verbetert de spraakkwaliteit

Snel spreken kan aanzienlijke uitdagingen opleveren in de dagelijkse communicatie, maar vroegtijdig ingrijpen maakt een groot verschil.

Door deze aandoening vanaf de vroegste manifestaties te identificeren en aan te pakken, is het mogelijk de spraakvloeiendheid te verbeteren. Ook is het mogelijk toekomstige complicaties te voorkomen die het emotionele en sociale welzijn van de patiënt beïnvloeden.