Obstakels zijn kansen voor groei
In het leven moeten we obstakels overwinnen om te kunnen groeien. Soms werken timing en omstandigheden ons tegen en is het onvermijdelijk dat we enkele uitdagingen zullen tegenkomen die onze grenzen op de proef stellen. Maar het positieve aan dergelijke situaties is dat, zodra je ze te boven bent, je je bewust wordt van de ontelbare dingen waartoe je in staat bent en zodra je je dit beseft, zul je meer willen.
Je zult hoger willen schieten, verder, nog moeilijkere uitdagingen aan willen gaan, meer waanzin ervaren, meer vlinders in de buik, meer adrenaline. Je zult verslaafd raken aan het uiterste uit jezelf halen, omdat het leven aan de top geweldig belooft te zijn.
“De duif worstelt met de wind, onbewust van het gegeven dat wind het enige is dat maakt dat hij vliegt.”
-Johan W. Goethe-
Wat begint als pure overleving of slechts een weg naar een bepaald doel, wordt uiteindelijk een manier van leven. Je wordt een persoon die zich automatisch op doelen concentreert, zonder overweldigd te raken door de hoeveelheid opofferingen en moeite die bij het behalen van je doel komt kijken.
Non-conformistisch zijn en jezelf verbeteren is altijd iets positiefs; continu evolueren, veranderen en groeien is de meest menselijke impuls die er bestaat. Soms kan deze drang om constant meer te doen ons vermogen blokkeren om van onze prestaties te genieten.
We nemen een mechanische mentale staat aan waarin we alleen maar op zoek zijn naar verandering, maar nemen niet de tijd om te observeren wat er werkelijk met ons leven gebeurt. We vertellen onszelf dat we nog net wat hoger moeten klimmen.
Maar we hebben het niet bij het rechte eind. Het bereiken van ‘de volgende stap’ zal ons niet gelukkiger maken. Soms is het beter om te accepteren wat we hebben en te leren hier ons voordeel mee te doen.
We overtuigen onszelf dat geluk zal komen nadat we onze obstakels overwonnen hebben, maar deze obstakels zijn onderdeel van het leven en geluk is de reis, niet de bestemming. Daarom is het veranderen van onze houding en het perspectief van waaruit we het leven bekijken het enige wat we hoeven te doen. Hou op met nadenken over hoe de toekomst eruit zou kunnen zien, want als je dat doet, dan zal het brandpunt van je aandacht verkleinen en altijd gericht zijn op morgen en de volgende dag.
En dan op een dag zul je terugkijken en al je prestaties bewonderen, maar je zult je niets meer herinneren van de ruwe plekken die het gewicht van die prestaties hebben gedragen, de krachten die je verkreeg in het proces of de moed die je ontwikkelde zodat je niet zou falen. Het hele leven tussen die glinsterende mijlpalen door zal aan je voorbij gegaan zijn; je maakte je te veel zorgen over wat je volgende persoonlijke eis zou zijn.
Verbreed je focus en wees ambitieus, streef ernaar het beste uit jezelf te halen, maar houd altijd in gedachten dat je leegtes niet kunt vullen met trofeeën, maar met intenties, emoties en persoonlijke tevredenheid. Stel jezelf op de proef, maar stel je leven niet uit wachtend op de ideale omstandigheden, want deze zullen misschien wel nooit komen.
