Love on the Spectrum - inwijding en ontwikkeling
Liefde is een van de meestvoorkomende thema’s in de kunst. Kortom, je zou kunnen zeggen dat het zijn eigen plekje heeft in elke menselijke uitdrukkingsvorm. Maar de bijzonderheden ervan met betrekking tot de relaties in minderheidsgroepen worden zelden geanalyseerd. Wat dat betreft gaat een nieuwe tv-serie over autisme. Love on the Spectrum ging onlangs in première op Netflix. In dit artikel vertellen we je er alles over.
Autismespectrumstoornis omvat een reeks stoornissen die gekenmerkt worden door een gebrek aan communicatie en een gebrek aan empathie.
Dankzij de tegenwoordig beschikbare screeningsinstrumenten kunnen professionals dit type stoornis al op jonge leeftijd opsporen. Dat is goed omdat ze dan eerder met de behandeling kunnen beginnen en betere resultaten krijgen. Bovendien plaatst het feit dat de symptomen al in de kindertijd aanwezig zijn deze aandoening in de categorie van een ontwikkelingsstoornis.
In de fictie is Sheldon Cooper misschien wel een van de meest emblematische autistische personages. De kijker wordt in vrijwel elke aflevering van de serie getuige van zijn sociale moeilijkheden.
Je ziet hoe zijn vrienden vaak veel moeite moeten doen om zijn bijzondere manier van gedachten uiten te begrijpen. Dit kan een goed uitgangspunt zijn om te proberen in te spelen op sommige details in Love on the Spectrum.
“Als je één persoon met autisme hebt ontmoet, heb je één persoon met autisme ontmoet.”
-Stephen Shore-
De eerste date in Love on the Spectrum
De eerste mythe die de serie ontkracht en benadrukt is dat mensen met een autismespectrumstoornis willen socialiseren. Ja, ze genieten van veel solo-activiteiten, maar dat betekent niet dat ze geen contact willen met anderen en zelfs niet verliefd willen worden. Ze willen wel degelijk hun leven delen met iemand anders en zelfs een intieme relatie hebben.
Maar anderen dit streven laten erkennen kan de eerste uitdaging zijn die autistische mensen moeten overwinnen. Met andere woorden, er is ruimte voor liefde in de manier waarop zij genegenheid begrijpen. In feite kun je in de hele serie getuige zijn van het verhaal van twee stellen die de stap naar samenwonen al gezet hebben. Het is geen gemakkelijke weg, in hun eigen woorden.
Wat echter overheerst in de serie is de illusie van verschillende mensen met ASS voor de mogelijkheid om een eerste date te hebben. Bij hen zijn de verlegenheid en onzekerheden heel herkenbaar, omdat ze niet veel verschillen van die van niet-autistische mensen. Je wordt dus een toeschouwer van hoe deze ontmoeting plaatsvindt en van de moeilijkheden waarmee ze te maken krijgen.
Communicatie
In sommige punten van de docu-reality serie Liefde op het Spectrum krijg je enkele sessies te zien waarin mensen met deze stoornis zich voorbereiden op deze ontmoetingen.
De begroeting is het eerste punt waaraan gewerkt wordt. Ze leggen de manier van begroeten van een ander uit, een manier die de meeste mensen op de een of andere manier internaliseren. Dat wil zeggen, opstaan en zelfs oogcontact houden tijdens de eerste uitwisselingen. Dit punt is belangrijk voor de rest van de bijeenkomst.
Een andere vaardigheid waaraan meestal met hen wordt gewerkt is hoe je het gesprek levendig houdt. Daartoe worden ze aangemoedigd een lijst te maken van onderwerpen en vragen die ze willen stellen.
De evolutie van de relatie in Love on the Spectrum
Vervolgens moeten ze naar een hoger niveau gaan. Dit is zodat het gesprek overgaat van louter een ondervraging naar een echt gesprek waaraan beide partijen deelnemen. Eén waarin er minder kans is op intimidatie van de gesprekspartner. Zo werken ze aan strategieën over hoe ze vanuit een enkele vraag kunnen schakelen. Hetzij dat, hetzij van vragen die voortkomen uit een ongepland antwoord.
In alle gevallen proberen de specialisten autisten duidelijk te maken dat de afspraak en het gesprek flexibel zijn. Deze flexibiliteit houdt in dat ze niet te direct zijn en geen persoonlijke vragen stellen. Ze leggen hen uit dat die op een ander niveau van intimiteit liggen. Eén die zij nog moeten bereiken. Als kijker krijg je ook te zien dat dit voor hen bijzonder moeilijk is.
Zo proberen de specialisten aan hen een idee over te brengen dat ze zeker aan elke persoon op hun eerste afspraakje zouden hebben overgebracht. Het feit dat je bereid moet zijn iets te leren om een interessant gesprek te kunnen voeren.
Zoals je ziet is het daarom zo belangrijk voor mensen met het spectrum om mensen te ontmoeten die niet alleen hun interesses delen, maar ook vreemden met wie ze tijdens hun eerste contact raakvlakken zullen moeten vinden.
Slotopmerkingen
De serie is de moeite waard. Het feit dat zo’n moedig project bestaat, is al je tijd waard. Bovendien is de oprechtheid ervan een van de sterkste punten. Het laat zien dat het mogelijk is om autistisch te zijn en een relatie te hebben, ook al is het een doel dat niet gemakkelijk te bereiken is.
In feite is wat de kijker in deze serie ziet, dat de meeste afspraakjes niet tot een goed einde komen. Het laat je getuige zijn van hun emotionele impact, maar ook hoe mensen herstellen en leren over tweede kansen.
