Immuuncellen: beïnvloeden ze seksueel gedrag?
Zijn we typisch ‘bedraad’ om ons mannelijk of vrouwelijk te gedragen als het gaat om seksueel gedrag? Zijn biologische factoren bepalend voor ons sociale gedrag? Hoeveel hiervan is aangeleerd gedrag? Volgens een recente studie beïnvloeden immuuncellen (mestcellen – Engelse link) zelfs ons seksuele gedrag.
De studie observeerde veranderingen in een reeks immuuncellen die seksueel gedrag vormen. De focus van het onderzoek was hoe mestcellen, een bepaald type immuuncel, ons seksuele gedrag beïnvloeden? Zorgen ze er in feite voor dat we ons op een meer ‘mannelijke’ of ‘vrouwelijke’ manier gedragen?
Uit de studie bleek dat immuuncellen, die vaak worden genegeerd als modulerende variabelen, een belangrijke rol lijken te spelen bij het bepalen of het seksuele gedrag van een dier meer typerend zal zijn voor een man of een vrouw.
Bovendien hebben de onderzoekers van de Ohio State University, waar deze studie werd uitgevoerd (Engelse link) en die werd gepubliceerd in The Journal of Neuroscience, een verrassende nieuwe verklaring gevonden voor hoe jonge hersenen gevormd worden naar toekomstig seksueel gedrag.
Zijn we ‘bedraad’ voor bepaald seksueel gedrag?
Jarenlang hebben onderzoekers aangetoond dat seksueel gedrag bij mensen moeilijk te classificeren is. Het is trouwens moeilijk om één type gedrag als ‘mannelijk’ of ‘vrouwelijk’ te bestempelen. Bovendien suggereren veel recente onderzoeken dat, zonder dat we het weten, subtiele kenmerken van ons lichaam ons gedrag kunnen beïnvloeden.
Het nieuwe onderzoek bestudeert de rol die een bepaald type immuuncel (een mestcel) speelt bij de ontwikkeling van seksueel gedrag. De onderzoekers deden hun onderzoek bij ratten. Ze analyseerden mannen met inactieve mestcellen en vrouwen met actieve mestcellen. Ze keken ook naar het preoptische gebied van de hersenen, in de hypothalamus. Dit draagt bij aan de regulering van seksueel gedrag.
Kathryn Lenz is een assistent-professor psychologie en neurowetenschappen aan de Ohio State University en directeur van het onderzoek. Ze stelt dat “de hypothalamus het meest seksueel dynamische gebied van de hersenen is. Bovendien is het erg belangrijk voor reproductief en sociaal gedrag van het mannelijke type, zoals het uitlokken van moederlijk gedrag bij vrouwen.“
Het belang van oestrogeen bij seksuele eigenschappen
Het team observeerde het gedrag van mannelijke ratten, met inactieve mestcellen, wanneer ze werden blootgesteld aan vrouwtjes die klaar zijn om te paren. Vergeleken met mannelijke controleratten toonden ze een lagere mate van interesse in paring. Omgekeerd vertoonden vrouwelijke ratten met actieve mestcellen seksueel gedrag dat over het algemeen typisch is voor mannelijke ratten.
Lenz legt uit dat dit fascinerend is om te zien, aangezien ‘mannelijke’ vrouwtjes niet over de ‘hardware’ beschikken om mannelijk voortplantingsgedrag te vertonen. Dit was echter niet te zien aan de manier waarop ze handelden. Lenz merkte zelfs ook op dat “de ratten sterk gemotiveerd lijken te zijn om te proberen mannelijk seksueel gedrag te vertonen met andere vrouwtjes.”
De onderzoekers ontdekten dat oestrogeen mestcellen in de hersenen activeert en dat mestcellen de seksuele ontwikkeling van het dier stimuleren. Oestrogeen speelt namelijk een belangrijke rol bij de ontwikkeling van mannelijke eigenschappen.
Wetenschappers weten dat hormonen geslachtsverschillen programmeren tijdens de vroege ontwikkeling. Ze hebben echter beperkte informatie over veranderingen op cellulair niveau die bijdragen aan de manier waarop de hersenen en het gedrag zich vormen.
Immuuncellen bij het beïnvloeden van seksueel gedrag
Onderzoekers suggereren dat we meer moeten leren over gedragsontwikkeling. In het bijzonder leren hoe veranderingen plaatsvinden op cellulair niveau terwijl de foetus nog in de baarmoeder is.
Bepaalde gebeurtenissen tijdens de zwangerschap kunnen een mogelijke factor zijn. Deze gebeurtenissen kunnen ook de biologische samenstelling van de foetus en gedragstrends beïnvloeden. Bijvoorbeeld allergische reacties of verschillende soorten verwondingen die ontstekingen veroorzaken.
“De mestcellen van de hersenen lijken cruciaal te zijn voor de ontwikkeling ervan gedurende het hele leven. Hoewel er relatief weinig van zijn, zou dit onze ogen moeten openen voor de mogelijke rol van verschillende immuuncellen.” legt Lenz uit. Ze concludeert: “Er zijn veel dingen die we niet weten, en we moeten aandacht besteden aan de manier waarop hersencellen communiceren.”
