Hetzelfde of aanvullend: welke partner zoek je?
Hetzelfde of aanvullend? Dat is de vraag die veel mensen zich stellen bij het zoeken naar een partner. Terwijl sommigen ervan overtuigd zijn dat tegenpolen elkaar aantrekken, willen anderen liever de conflicten vermijden, die verschillen tussen partners met zich mee kunnen brengen.
Het is eigenlijk zo dat beide hun voor- en nadelen hebben. Mensen die denken dat het beter is om een relatie te hebben met iemand die anders is, en dus aanvullend, geven het voorbeeld dat twee mensen die op dezelfde manier geïrriteerd raken ook altijd met elkaar in botsing zullen komen.
Mensen die geneigd zijn om op zoek te gaan naar een partner die op hen lijkt, wijzen erop dat er vroeg of laat verschillen zullen ontstaan en dat er barsten zullen ontstaan.
Andere mensen blijven in het midden. Het maakt volgens hen niet uit of hun partner hetzelfde of aanvullend is. Het belangrijkste is, volgens hun, een goede balans: in bepaalde dingen hetzelfde en in andere aanvullend. Wat vertelt de psychologie ons hierover?
Het mooie van tegenpolen
Wanneer iemand geen positieve mening heeft over zichzelf, zal hij zich vaak aangetrokken voelen tot iemand die anders is dan hijzelf. Je zult in de ander een kans zien om de persoon te projecteren die je eigenlijk zou willen zijn.
Iemand die het gevoel heeft dat hij of zij altijd onopgemerkt blijft, zal bijvoorbeeld proberen om van zijn of haar partner een zeer populaire persoon te maken.
Er zijn ook gevallen van mensen die op zoek zijn naar iemand om afhankelijk van te zijn, in plaats van iemand om een echte relatie mee op te bouwen. Het zijn in principe onzekere en angstige mensen, die de kracht van iemand anders nodig hebben om hen te beschermen of de steun te geven die ze nodig hebben.
In principe is dit niet per se negatief, als het de persoon helpt om te groeien en volwassen te worden. Als het echter afhankelijkheid produceert, dan zal het leiden tot een zeer ongezonde relatie.
Veel mensen die nadenken over de vraag of ze iemand nodig hebben die hetzelfde of aanvullend is, kiezen uiteindelijk voor het laatste omdat ze hun relatie als een team beschouwen.
Soms kan het zelfs worden vergeleken met een bedrijf. Daarom denken ze (en we benadrukken het woord “denken”) dat het beter is om sterke en zwakke punten te combineren om tot gemeenschappelijke prestaties te komen.
Hetzelfde of aanvullend?
De wetenschap heeft zich ook afgevraagd of het voor geliefden beter is om hetzelfde of aanvullend te zijn. De Universiteit van Kansas heeft een onderzoek uitgevoerd met 1.523 koppels. Ze ontdekten dat in 86% van de gevallen koppels waarvan de partners hetzelfde waren langdurigere relaties hadden.
Een ander onderzoek van de Universiteit van Michigan kwam tot een vergelijkbare conclusie. Wat hier blijkbaar het verschil maakt, is dat er overeenstemming bestaat over aspecten zoals bijvoorbeeld:
- persoonlijkheid
- waarden
- attitudes
- hobby’s
- alcoholgebruik
- gebruik van technologie
Alles lijkt erop te wijzen dat mensen zich soms aangetrokken voelen tot wat anders is. Dit wekt een zekere nieuwsgierigheid bij hen op en ze zien het als een kans om nieuwe emotionele gebieden te verkennen. Na verloop van tijd begint echter iets wat ooit een nieuwigheid was, een barrière te worden. De verschillen creëren dan negatieve gevoelens in de relatie.
Openheid en flexibiliteit
Het debat over de vraag of een zelfde partner of een aanvullende partner het beste is, is eigenlijk een beetje kunstmatig. We zullen nooit een partner vinden die precies hetzelfde is als wij. Evenmin zullen we iemand vinden die perfect aansluit bij wat er in onze wereld ontbreekt. De realiteit is dat ieder mens ons tegelijkertijd herbevestigt en contrasteert.
Het moet ook worden opgemerkt dat al het onderzoek op dit gebied aangeeft dat overeenkomsten in basisvoorkeuren en -houdingen zeer belangrijk zijn. Toch zullen er altijd aspecten zijn waarin er bepaalde compromissen zullen worden gesloten. De meest stabiele koppels zijn degenen die in staat zijn om met elkaar te ontspannen.
Verschillen tussen partners kunnen echter ook gezond zijn. Ze zijn een factor die bijdraagt aan de wederzijdse groei. Veel van ons liefdesleven heeft te maken met hoe we met die verschillen omgaan.
Wanneer deze verschillen weinig en klein zijn, is de kans groot dat het koppel dit naar tevredenheid kan bereiken. Als de verschillen echter erg diep zijn, dan is de kans groter dat ze moeilijk op te lossen zijn.
hetzelfde of aanvullend: onze conclusie
Wat is dan ons antwoord op de vraag wat het beste is, hetzelfde of aanvullend? Eigenlijk zouden we “allebei” moeten zeggen. We zouden in wezen hetzelfde moeten zijn, maar dan wel aanvullend op basis van vrijwillige en bewuste overeenstemming.
Dat is waar het bij liefde om draait: het vinden van een balans tussen zelfbevestiging en het helpen herbevestigen van de andere persoon.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Salgado, C. (2003). El desafío de construir una relación de pareja. Editorial Norma.
- Dryer, D. C., & Horowitz, L. M. (1997). When do opposites attract? Interpersonal complementarity versus similarity. Journal of Personality and Social Psychology, 72(3), 592–603. https://doi.org/10.1037/0022-3514.72.3.592
- Bahns, A. J., Crandall, C. S., Gillath, O., & Preacher, K. J. (2017). Similarity in relationships as niche construction: Choice, stability, and influence within dyads in a free choice environment. Journal of Personality and Social Psychology, 112(2), 329–355. https://doi.org/10.1037/pspp0000088
- Markey, P. M., & Markey, C. N. (2007). Romantic ideals, romantic obtainment, and relationship experiences: The complementarity of interpersonal traits among romantic partners. Journal of social and Personal Relationships, 24(4), 517-533.
- Gruber-Baldini, A. L., Schaie, K. W., & Willis, S. L. (1995). Similarity in married couples: a longitudinal study of mental abilities and rigidity-flexibility. Journal of personality and social psychology, 69(1), 191.
