Het burn-outsyndroom bij gezondheidszorgdeskundigen
Werken in de gezondheidszorg kan een ingewikkelde taak zijn. Deskundigen in de gezondheidszorg zijn altijd bezig de gezondheid van mensen te behouden of te herstellen en dit kan zeer stressvol zijn. Helaas lijden veel van deze werknemers tegenwoordig aan het burn-outsyndroom.
In 1943 plaatste Abraham Maslow gezondheid bovenaan in zijn hiërarchie van behoeften, naast fysiologische behoeften zoals slapen, eten en ademen. Daarnaast plaatste hij fysieke veiligheid op de tweede plaats, als onderdeel van de groep veiligheidsbehoeften.
Gezondheidszorg is dus erg belangrijk. Dus niet gezond zijn, of denken dat je niet gezond bent, kan een alarmsignaal zijn, een gebrek aan veiligheid, en je kan bedreigd voelen.
Oorzaken van het burn-outsyndroom
Ziekenhuizen kunnen plaatsen zijn vol emotionele taferelen. De patiënten en hun families kunnen intense emotionele reacties ervaren die ook zorgverleners kunnen beïnvloeden. Studies hebben aangetoond dat de belangrijkste stressoren die zorgverleners beïnvloeden de volgende zijn, namelijk:
- werkschema’s
- het behandelen van zieke personen die soms een crisis kunnen doormaken
- het gevoel na het overlijden van een patiënt
- rechtszaken tegen hen
Andere medische professionals wijzen ook op het volgende:
- de brenger zijn van slecht nieuws aan mensen in een al gecompromitteerde situatie
- de hoge verwachtingen van de patiënt ten aanzien van zijn arts en de gezondheidszorg
- werken tegen de klok in stressvolle situaties
- overbelasting op het werk
- een gebrek aan medische middelen om hun patiënten te behandelen
Het is vermeldenswaard dat hun persoonlijke leven ook stress kan veroorzaken bij zorgverleners. De meestvoorkomende en bekendste zijn het evenwicht tussen werk en privéleven en de onderlinge relaties. Er zijn strategieën om hun stressniveau te verlagen, want stress kan hen ervan weerhouden hun werk te doen.
Burn-out bij zorgverleners verminderen
Het burn-outsyndroom bij zorgverleners kan ook leiden tot:
- lage werktevredenheid
- verslechterde werkomgeving
- lage kwaliteit van werk
- slechte aanwezigheid op het werk
- vertrek uit het beroep
- passief-agressiviteit tegenover patiënten
Het aanbrengen van veranderingen in de gebruikelijke strategieën, werkhiërarchieën en methodologieën zou hierin verbetering kunnen brengen. Een gezondheidszorgmedewerker kan echter een aantal vaardigheden ontwikkelen om met werkstress om te gaan.
Communicatieve vaardigheden
Een recente studie over burn-out bij zorgverleners probeerde te ontdekken of communicatieve vaardigheden hierop enige invloed hadden.
De conclusie van het onderzoek was dat deskundigen met betere communicatieve vaardigheden minder last hebben van emotionele vermoeidheid. Bovendien hebben ze een sterker gevoel van persoonlijke voldoening door hun werk.
Communicatieve vaardigheden komen niet alleen de professional ten goede, ze kunnen ook een positieve invloed hebben op de patiënt. Communicatie tussen zorgverlener en patiënt is namelijk een essentieel onderdeel van het genezingsproces. Het geeft hen beiden vertrouwen in elkaar en verbetert ook de klinische ervaring.
Therapeutische relatie
Studies tonen aan dat hoe beter de therapeutische relatie, hoe beter de klinische resultaten. Dit gebeurt namelijk door het volgende:
- een beter diagnostisch vermogen door het kennen van de psychosociale variabelen van de patiënt
- verhoogd placebo-effect
- een grotere betrokkenheid om de behandeling te volgen
- een realistische keuze voor behandeling door patiënten te betrekken in het besluitvormingsproces
Emotionele intelligentie
Er is een negatief verband tussen emotionele intelligentie en werkstress. De meeste studies richten hun analyses op de verpleging. Uit deze resultaten blijkt, dat hoe sterker de emotionele intelligentie, hoe minder stress je hebt. De resultaten kunnen ook in andere medische settings worden gebruikt.
Eén manier om emotionele intelligentie te verbeteren is door emotionele regulatie. Hoe doe je dit dan? De psychologie beschouwt emotionele regulatie als een basisproces van emotionele intelligentie. Door emotionele regulatie zul je in staat zijn je emoties in stressvolle situaties te controleren en te hanteren.
Kortom, het is duidelijk dat deskundigen in de gezondheidszorg onder veel stress staan, waardoor ze kunnen komen te lijden aan het burn-outsyndroom. Vaak worden deze mensen blootgesteld aan externe factoren. Aan de andere kant kunnen ze werken aan wat ze onder controle kunnen houden.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Muñoz, M. D., & de la Fuente, F. V. (2010). La Pirámide de Necesidades de Abraham Maslow. Obtenido de HYPERLINK” http://coebioetica. salud-oaxaca. gob. mx/wp-content/uploads/2018/libros/ceboax-0530. pdf” http://coebioetica. salud-oaxaca. gob. mx/wp-content/uploads/2018/libros/ceboax-0530. pdf.
- Turienzo, R. (2016). El pequeño libro de la motivación. Alienta.
- Bianchini Matamoros, M. (1997). El Síndrome del Burnout en personal profesional de la salud. Medicina Legal de Costa Rica, 13(2-1-2), 189-192.
- Fernández, B. P. (2010). Inteligencia emocional para médicos del siglo XXI. El médico, 22-25.
- Leal-Costa, C., Díaz-Agea, J. L., Tirado-González, S., Rodríguez-Marín, J., & Van-der Hofstadt, C. J. (2015, August). Las habilidades de comunicación como factor preventivo del síndrome de Burnout en los profesionales de la salud. In Anales del Sistema Sanitario de Navarra (Vol. 38, No. 2, pp. 213-223).
- Martínez, M. Á. M., & Ibañez, L. M. (2012). La habilidad de comunicar: caminando hacia el paciente. Revista Española de Comunicación en Salud, 3(2), 158-166.
- Bajo Gallego, Y., & González Hervías, R. (2014). La salud emocional y el desarrollo del bienestar enfermero. Metas de Enfermería, 17(10), 12-16.
