Vijf gouden tips voor een gezonde en duurzame relatie

Liefde is een gevoel, maar vergt toch tijd, energie en aandacht om in leven te blijven, om tot groei en bloei te komen. Liefde heeft – van beide partners –  actie, intentie en een open hart nodig, om niet langzaam te verleppen, zoals een bloem die geen zon en water meer ontvangt. De spontane verliefdheidssensaties zijn niet genoeg, je dient het – steeds opnieuw – bewust in de praktijk te brengen, te koesteren, en niet voor lief aan te nemen.

Natuurlijk is die metafoor – van de liefde als romantische rode roos – een cliché, maar aangezien het als beeld reeds in onze geest aanwezig is, kunnen we het gelijk gebruiken om iets belangrijks nader toe te lichten. Als je een plant namelijk te veel water geeft, zal die verdrinken, en als je het niet voldoende voorzichtig, dat wil zeggen niet op de juiste wijze water geeft – bijvoorbeeld met een brandweerslang of hogedrukspuit – dan raakt het mogelijk onherstelbaar beschadigd, en zal het evengoed afsterven.

Hoe kan degene die zichzelf laat verdorren en verpieteren, geloven dat hij – of zij – iemand anders wél zal laten ontluiken en opfleuren? Je kunt namelijk niemand werkelijk liefhebben, als je niet eerst (ook) van jezelf leert houden. Van je (potentiële) partner dingen verwachten die je jezelf (nog) niet (eens) kunt geven, is geen goede strategie, en gedoemd tot wederzijdse teleurstelling.

Respecteer je partner, en moedig elkaar aan in jullie individuele ambities

Dit is de eerste tip voor het floreren van relaties: respecteer je vriend of vriendin, je man of je vrouw, en maak het expliciet, erken het, hardop: ‘Ik respecteer jou’. Iedereen hoort graag dat hij belangrijk en behulpzaam is. We willen weten – in woord en gebaar – dat onze partner ons doen en laten begrijpt, steunt, en onze beslissingen apprecieert.

Als een koppel elkaar (niet langer) prijst en hoogacht, als ze hun gedeelde waarden en overtuigingen niet blijven beamen en bevestigen, dan vloeit de hoop en saamhorigheid langzaam weg. Daarnaast is het soms verrekte lastig om weerstand te bieden aan invloeden van buitenaf, bijvoorbeeld in de vorm van oordelen van betrekkelijke buitenstaanders (familie, vrienden, collega’s), die dikwijls een hele eigen kijk hebben op jouw relatieperikelen.

Door pro-actief begrip en bijval op te brengen voor je partner’s behoeften en levensdoelen, dat wil zeggen: door zowel diens verlangens als drijfveren herhaaldelijk te hér- en érkennen, toon je het zo gewenste respect, en laat je blijken dat je oprecht betrokken bent bij zijn (of haar) wel en wee. Vraag daarom regelmatig – in detail – naar zijn (of haar) aspiraties, vooruitgang, en huidige emotionele stand van zaken (angst, zorgen, stress, irritatie, trots, vreugde etc.)

Wees geëngageerd, wordt onderdeel van zijn (of haar) droom, en vier mee in zijn succes. Wat overigens niet betekent dat je geen eigen plannen en streven meer zou moeten hebben. Integendeel, je partner neemt idealiter dezelfde houding aan, zodat jullie gezamenlijk een betere toekomst creëren, door elkaar door dik en dun terzijde te staan.

Maak intimiteit tot prioriteit

Fysieke affectie is essentieel, binnen een relatie. Minstens zo onmisbaar als verbaal beleden liefde, is tedere aanraking, en huid-tot-huid contact. Het is een lichamelijke uitdrukking van jullie genegenheid, een bewijs van onderling vertrouwen en vergevingsgezindheid, een manier om elkaar gerust te stellen en te troosten.

Intimiteit versterkt jullie band, en draagt tegelijk bij aan een gezond gevoel van eigenwaarde. Het gaat hierbij niet alleen om geslachtsgemeenschap, maar om het hele spectrum van passie en vrijen, zoals: zoenen, knuffelen, strelen, masseren, sensuele communicatie in de breedste interpretatie….

Wat bovenal niet vergeten mag worden is het belang van emotionele intimiteit. Seks kun je haast met willekeurig wie wel hebben, maar een relatie vergt veel meer dan dat. Pas als er wezenlijk emotionele intimiteit bestaat tussen partners, kan de fysieke intimiteit in positieve zin jullie relatie verdiepen en verstevigen.

Gebalanceerd – en in harmonie – jullie leven delen

Samenwonen met anderen – of gewoon vaak en veel tijd doorbrengen in elkaars gezelschap – is, over het algemeen, de basis van een relatie. Maar om die gezond te houden, dienen beide partners elkaars persoonlijke ruimte en onafhankelijkheid te eerbiedigen en zelfs te stimuleren. We hebben immers allemaal onze eigen, specifieke behoeften, en ons idiosyncratische psychologische ontwikkelingstraject.

Je hoeft niet per se altijd alles à la minute te delen met je partner. Bepaalde dingen kun je prima privé houden, inclusief – bijvoorbeeld – een hobbykamer of een hoekje in huis waar je ongestoord je eigen gang kunt gaan. Laat ook de ander vrij om nieuwe ervaringen op te doen, of om zijn gedrag en gewoonten te veranderen in verrassende richtingen en wendingen. Sterker nog: juich zulke avonturen en transformaties aan, zodat jullie allebei minder beperkt worden door excessieve aan- an afhankelijkheid.

Blijf (geweldloos) communiceren, in plaats van kwalijk te klagen

Een van de schijnbaar universele schadelijke bijwerkingen van relaties is hoe we reageren op meningsverschillen: met klachten, onbeleefdheid, ongeduld en venijn. Daar komt ook het bekende fenomeen uit voort: dat de ergste ruzies ontstaan tussen mensen die elkaar als geen ander kennen. Deze in- en opstelling leidt echter enkel tot zeer pijnlijke onderlinge vervreemding en verwijdering, en drijft een wig in jullie onderliggende, fundamentele eendracht.

Om een relatie blakend gezond te houden, is communicatie noodzakelijk: samen over problemen of spanningen kunnen praten, die dóórspreken, constructieve kritiek – zonder ironie of sarcasme – durven en mogen uiten, respect tonen, en de bereidwilligheid om tot een over en weer bevredigende oplossing of compromis te komen. Olie op het vuur gooien, vanuit een impuls, lijkt je aanvankelijk misschien op te luchten (of eigenlijk: lichten), maar daarmee verbrand je uiteindelijk ook alles wat nog wel goed en groen en genezend was, aan en tussen jullie, en blaker je elkaar zwart-van-as.

Accepteer je partner

Iemand proberen te veranderen is bij voorbaat een verloren zaak. Als je daadwerkelijk van diegene houdt, moet je hem (of haar) accepteren zoals hij (of zij) is, en niet op subtiele wijze eisen dat de persoon zich aanpast aan het door jou aan hem opgedrongen ideaalbeeld – puur omdat die (of ze) verliefd op je is geworden. De zekerheid die we zoeken in relaties komt namelijk voort uit het bewustzijn en de bevestiging dat de ander ons liefheeft precies zoals we zijn, en onze tekortkomingen zowel anticipeert als accepteert.

Het besef dat iemand van je houdt – mét al je nukken en grillen – stelt je in staat om het beste uit jezelf te halen. Juist daarom is het zo belangrijk om je partner grondig, en in alle staten, toestanden en omstandigheden te kennen, en door hem (of haar) gekend te worden, door te delen wat er diep van binnen in je omgaat.

Forceer de ander niet om koste wat kost gelijk tred te houden, of zich op alle gebieden even rap te ontwikkelen. Laat die keuze, en die vrijheid, aan hem. Zelfs als je denkt dat hij het wel degelijk in zich heeft, is het beter om geen druk en dwang uit te oefenen. Inspireer hem met je eigen houding en handelen, zonder enige minachting of afkeuring, zonder inbreuk te maken op zijn persoonlijke sfeer en beleving – en vice versa, uiteraard.

Verliefdheid is jezelf geven, houden van is verlangen

Dit woord omringt mijn ziel als ik jouw naam hoor: liefde. Een woord dat ik niet bij zomaar iemand gebruik, zeker niet als het over mijn gevoelens gaat… Zie meer .