De mythe van Cheiron, de Genezer
De mythe van Cheiron, in tegenstelling tot andere mythen, vertelt ons over een wijze, nobele en bekwame centaur, heel anders dan de andere centauren. Je weet misschien dat centauren in de Griekse mythologie wezens waren met een menselijk hoofd en torso en met het lichaam van een paard. Over het algemeen waren het impulsieve en in feite wilde wezens.
Men zegt dat de mythe van Cheiron nauw verwant is aan de beroepen van dokter en psycholoog. Het woord ‘Cheiron’ betekent etymologisch ‘bekwaam met de handen’ of ‘degene die geneest met de handen’. Het woord ‘operatiekamer’ is in veel Latijnse talen afgeleid van de naam van dit personage.
Hij staat echter ook bekend als ‘de gewonde centaur’. Een symbool van iemand die weet hoe hij hulp moet geven, maar ook hoe hij er op het juiste moment om kan vragen. In de mythe van Cheiron komen we veel over de mensheid tegen. Het benadrukt het belang van wederzijdse erkenning van onze kwetsbaarheden als bron van mededogen.
“Gezondheid is het grootste bezit. Tevredenheid is de grootste schat. Vertrouwen is de beste vriend. Niet-zijn is de grootste vreugde.”
– Laozi –
De mythe van Cheiron
Het verhaal van Cheiron begint toen de titaan Cronus, zoon van Uranus, naar de aarde kwam om Zeus te zoeken. Tijdens zijn reis kwam kwam hij een oceanide tegen (zeenimf), die Filiria heette. Cronus werd obsessief verliefd op haar en wilde haar niet alleen laten.
Verontrust door deze intimidatie, vroeg Filiria Zeus om haar in een merrie te veranderen. Op deze manier zou de lastige titaan haar met rust laten. Cronus ontdekte de plannen van de oceanide en veranderde zichzelf in een paard om te proberen haar te bezitten. Gekweld door de situatie ontsnapte Filiria en trok het Pelasgische gebergte in.
Op die afgelegen plek beviel ze van een zoon. Het was een moeizame geboorte en zodra ze haar kind zag schreeuwde ze het uit van afgrijzen. Haar zoon was half jongen en half paard en ze wees hem onmiddellijk af.
Dus ging ze weer naar Zeus en vroeg hem haar in een boom te veranderen zodat ze haar kind geen borstvoeding hoefde te geven. Zeus stemde in met haar verzoek en veranderde haar in een lindeboom.
Een nobele centaur
Cheiron werd achtergelaten naast de boom, maar de god Apollo en de godin Athena kregen medelijden met hem en adopteerden hem. Onder hun begeleiding groeide hij op als een vriendelijk en wijs wezen.
Hij was geïnteresseerd in veel verschillende kunsten, maar vooral in de geneeskunde. Het vervulde hem met vreugde om verlichting te kunnen bieden aan degenen die leden en geestelijke kracht aan degenen die de dood nabij waren. Hij was zeer bedreven in de geneeskunst en werd al snel beroemd. Velen vroegen om zijn hulp en advies.
De legende zegt dat Cheiron een held, die Peleus heette, heeft gered. Deze laatste had een prachtig zwaard cadeau gekregen van Hephaestus, de god van het vuur. Vervolgens verleidde hij de vrouw van een man die bekend stond als Akasha. Die zette toen een val voor hem om wraak te nemen.
Hij overtuigde hem om op jacht te gaan en terwijl hij weg was, stal hij zijn zwaard en liet hem over aan de genade van de centauren, die over het algemeen vrij gewelddadig waren. Cheiron slaagde er echter in hem te redden en vanaf dat moment werden ze goede vrienden.
Peleus had een zoon, Achilles genaamd. Zijn moeder, Thetis, verbrandde zijn hele lichaam en bedekte hem vervolgens met ambrosia, in de overtuiging dat dit hem onsterfelijk zou maken. Geschokt door dit ritueel griste Peleus de zoon van Thetis weg voordat ze de kans kreeg om zijn hiel te bedekken met het elixer.
Hij droeg hem daarna over aan Cheiron om opgevoed en opgeleid te worden. De centaur merkte op dat de hiel van het kind was verbrand en het eerste wat hij deed was het hielbeen van een reus te nemen. Hij stak dit vervolgens in de wond. Dit is hoe we onze beroemde uitdrukking ‘Achilleshiel’ hebben gekregen.
Een gewonde centaur
De mythe van Cheiron zegt dat hij bij één gelegenheid per ongeluk werd verwond door Hercules, of Heracles, die een van zijn grote vrienden was. De held vocht met andere centauren en schoot onbedoeld een van zijn pijlen op hem, waarbij hij aan zijn knie gewond raakte.
De centaur begon te kronkelen van pijn. Maar hij had onsterfelijkheid gekregen, waardoor hij kon lijden maar niet doodgaan. De wond genas nooit waardoor hij constant pijn had. Als resultaat hiervan smeekte hij de goden om hem te helpen zijn onsterfelijkheid weg te nemen, zodat hij kon sterven en aan zoveel lijden kon ontsnappen.
De goden luisterden naar hem en stemden ermee in. Daarom gaf Cheiron uiteindelijk zijn onsterfelijkheid op aan Prometheus, een titaan die van lijden werd gered door deze belangrijke gave.
Vanwege zijn goedheid en zijn voorbeeldige leven besloten de goden hem in een sterrenbeeld te veranderen, dat we nu kennen als Centaurus, zodat hij voor altijd in de lucht zou schijnen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Gallardo, S. T. (2010). El Mito de Quirón, la Actitud Terapéutica y la Perspectiva Fenomenológica del Analista. Encuentros. Revista Latinoamericana de Psicología Analítica, (1), 18-26.
