De gevolgen van onverschilligheid

Wanneer je onverschilligheid toont, breng je de boodschap over dat het je niet kan schelen. Bestaat er werkelijk totale onverschilligheid?

Onverschilligheid is een neutrale affectieve toestand. We hebben de neiging om een onverschillig persoon te definiëren als iemand die ‘noch voelt, noch lijdt’. Het is een gevoel dat hen aan de zijlijn houdt. Wanneer iemand echter onverschilligheid jegens jou aan de dag legt, voelt je je behoorlijk gekwetst.

Als je aan een onverschillig persoon denkt, denk je aan ongevoeligheid , afstandelijkheid en kilheid. Het zijn kwaliteiten die in strijd zijn met de gebruikelijke menselijke conditie en ons vermogen om met elkaar om te gaan.

Onverschillig zijn impliceert dat ‘niets ertoe doet‘. Het betekent dat je niet echt iets voelt. Bovendien duw je jezelf weg van de persoon of omstandigheid waar je onverschillig tegenover staat.

Onverschilligheid doet pijn

Het leven zit vol met momenten waarop ervoor kiezen om onverschillig te zijn niet bepaald nuttig is. Hoewel het je misschien niet veel kan schelen, kun je nooit helemaal stoppen met voelen. Onverschilligheid is een hulpmiddel waarmee je kunt kiezen op welke prikkels je reageert. Absolute onverschilligheid is echter nooit mogelijk.

Conventionele wijsheid zegt dat onverschillig lijken het hardste soort gedrag is. Het is bewezen dat wanneer je het laat zien, deze houding een van de meest agressieve en pijnlijke is die je kunt vertonen. In feite betekent onverschillig zijn voor iemand dat je al je gevoelens terugtrekt, dat ze niet voor jou bestaan. Kan er iets nog wreder zijn?

Daarom zeggen ze dat het tegenovergestelde van liefde niet haat is, maar onverschilligheid. Want er is niets erger dan onverschillig zijn voor iemand. Het doet nog meer pijn als het gaat om een naaste, zoals een partner of een familielid.

Wanneer iemand onverschillig jegens jou toont, vernietigt dit je verwachtingen van hen, omdat je dacht dat ze er altijd voor je zouden zijn. Maar in plaats van steun te vinden, vind je niets.

In feite zou je er soms zelfs de voorkeur aan kunnen geven dat ze iets onaangenaams tegen je zeggen, omdat je denkt dat het tenminste zou betekenen dat je iets voor hen betekent. Als ze echter niets zeggen, heb je het gevoel dat je er niet meer toe doet.

De gevolgen van onverschilligheid

Wanneer je het slachtoffer bent van onverschilligheid, vertaalt het ongemak dat je ervaart zich in:

• Verbijstering en onbehagen. Ook al heb je maar lage verwachtingen, je verwacht altijd iets van anderen. Daarom, als ze onverschillig tegenover je zijn, voel je je verward.
• Laag zelfbeeld en persoonlijke onzekerheid. Dit komt omdat onverschilligheid je het gevoel geeft dat je te onbeduidend bent om een reactie bij anderen op te wekken.
• Spanning. Je moet proberen erachter te komen wat de ander voelt of denkt
• Gevoelens van eenzaamheid.

Onverschilligheid onder ogen zien

Zoals we al zeiden, onverschilligheid brengt lijden met zich mee en genereert ondraaglijke spanningen en verwarring. Daarom moet je het onder ogen zien. Je moet proberen de andere persoon geleidelijk aan te benaderen en hem te laten weten welke invloed zijn houding op jou heeft.

Het kan zijn dat ze niet meteen reageren. Daarom moet je geduld hebben. Soms leidt een periode van bezinning er zelfs toe dat de ander actie onderneemt. Of misschien kun je iemand vinden die als bemiddelaar kan optreden.

Er zullen echter waarschijnlijk momenten zijn waarop niets werkt. Als dat het geval is, is het het beste om gewoon te accepteren wat er gebeurt. Inderdaad, geobsedeerd zijn door de onverschilligheid van een ander kan ertoe leiden dat je een aantal uiterst onaangename momenten ervaart.

Vergankelijkheid

Als je onverschilligheid accepteert, begin je naar de toekomst te kijken met het idee dat je er niet altijd toe doet voor anderen op de manier die je zou willen. Hoewel dit een pijnlijk proces is, zal erover nadenken je helpen te erkennen dat je geluk niet van één persoon afhangt. Als ze besluiten onverschillig voor je te zijn, is het niet de beste optie om ze te dwingen naar je te luisteren. Het is beter om te leren ze los te laten.

Als je tot de conclusie komt dat ze niet van plan zijn hun gedrag te veranderen, kun je het beste afstand nemen. Je kunt altijd andere mensen vinden die je waarderen en ondersteunen. Wanneer je dit doet, ga je het boeddhistische concept van vergankelijkheid begrijpen.

Met andere woorden, alles verandert. Bijvoorbeeld, de persoon die vandaag je vriend is, is dat morgen misschien niet meer. Als je dit denken in je dagelijkse leven kunt integreren, zul je gemakkelijker de onverschilligheid van een ander kunnen verdragen.

Een middel tot bescherming

Onverschilligheid is echter niet altijd negatief. Het fungeert ook als een afweermechanisme. In feite houd je je eraan vast om niet voortdurend teleurgesteld te worden in de wisselvalligheden van het leven. Inderdaad, afstand houden of niets van iemand verwachten is een manier om jezelf te beschermen.

In dit geval is onverschilligheid meer dan alleen een passieve handeling. Het is het actieve gedrag van het accepteren van alles wat er kan gebeuren. Het betekent openstaan voor een wereld van mogelijkheden en accepteren dat andere gebeurtenissen in dezelfde richting kunnen plaatsvinden.

Als je niet over het vermogen beschikte om je toevlucht te nemen tot neutraliteit en je een negatieve of positieve reactie zou moeten geven op elke stimulus die je ontvangt, zou je uitgeput zijn.

Daarom is het antwoord om niets te verwachten. Op deze manier, door je open te stellen voor alle mogelijkheden, wordt alles welkom. Als het positief is, perfect. Als het negatief is, kun je er het beste een leercurve van maken.