De 4 principes van aantrekking volgens H.T. Reis
Volgens de psycholoog en professor H.T. Reis maken vele onderzoeken en literatuur het mogelijk om bij mensen vier principes van aantrekking vast te stellen. Deze principes zijn overeenkomst, nabijheid, wederkerigheid en stress.
De definitie van deze vier principes van aantrekking is gebaseerd op een onderzoek dat zich op interpersoonlijke relaties richtte. Elk van de vier principes van aantrekking heeft het over een beslissende factor.
Dat speelt een rol in het herkennen van een ander individu als aantrekkelijk of onaantrekkelijk. Alle principes tonen ook aan dat de geest van de persoon die dit etiket op een ander plakt, een grotere invloed heeft op dit proces dan de eigenlijke kenmerken van de andere persoon.
De 4 principes van aantrekking
1. Overeenkomst
Dit principe toont aan dat mensen zich vaak aangetrokken voelen tot de mensen die op hen lijken. Dit spreekt het populaire idee tegen dat tegenpolen elkaar aantrekken. Vele mensen geloven dit. In werkelijkheid blijkt echter dat mensen de neiging hebben anderen leuk te vinden die dezelfde interesses, bezorgdheden en beweegredenen delen.
Dit principe is gebaseerd op het werk van Donn-Byrne. Hij omschreef de zogenaamde wet van de aantrekking in 1971. Deze wet stelt dat hoe groter het aantal gelijklopende kenmerken, hoe groter de aantrekking tussen twee mensen zal zijn.
Er zijn drie redenen waarom overeenkomst één van de principes van aantrekking is:
- De mensen die op ons lijken, bevinden zich in een sterkere positie om waarde te hechten aan wie we zijn en wat we denken. Dat zorgt voor een tevreden gevoel.
- Gelijkenissen bekrachtigen opnieuw onze interesses en smaken. Als we zien dat meer mensen onze fascinaties delen, dan denken we ook dat ze meer geldigheid hebben.
- Overeenkomst maakt het proces gemakkelijker waarbij we onze omgeving met anderen delen. Conflicten of opofferingen zijn dan immers niet nodig. Als de ene persoon van theater houdt en de andere het leuk vindt om lange wandelingen te maken, dan zullen uiteindelijk beiden elke activiteit apart doen.
Een andere mogelijkheid is dat ze zich opofferen en deelnemen aan activiteiten die ze niet leuk vinden, om de ander te behagen. Als hun smaken overeenkomen, dan zal er echter geen sprake zijn van deze opoffering. De individuen zullen meer kwaliteitsvolle tijd samen doorbrengen.
2. Nabijheid, één van de 4 principes van aantrekking
Het principe van nabijheid stelt dat de kans groter is dat we een vriendschap of een romantische relatie opbouwen met de mensen die dicht bij ons staan. Het feit dat mensen dezelfde omgeving delen (reëel of virtueel) vergemakkelijkt niet alleen de kansen op wisselwerking. Dit verhoogt ook vaak de wederzijdse sympathie tussen mensen.
In een experiment stelden de onderzoekers foto’s van onbekende mensen voor aan een groep vrijwilligers. Daarna herhaalden ze deze stap twee keer.
De eerste keer toonden ze foto’s van onbekenden. De tweede keer legden ze echter enkele van de foto’s voor die ze al tijdens de eerste voorstelling getoond hadden. Op het einde van het experiment zeiden de vrijwilligers dat de onbekenden die ze twee keer zagen, vriendelijker leken dan de rest.
Als het contact echter uitermate veel voorkomt of te lang duurt, dan kan de aantrekking omgekeerd werken. Hetzelfde doet zich ook voor wanneer er in het begin sprake is van een gevoel van haat maar de nabijheid desondanks toch in stand gehouden wordt.
3. Wederkerigheid
Nog één van de principes van aantrekking is wederkerigheid. Dit toont aan dat we ons vaak meer aangetrokken voelen tot de mensen van wie we merken dat ze ons goedkeuren. We voelen met andere woorden meer sympathie voor die mensen van wie we het gevoel hebben dat ze sympathie hebben voor ons.
De reden is dat je aanvaard en goedgekeurd voelen door anderen een gevoel van grotere veiligheid, vertrouwen en voldoening met zich meebrengt. Ons aanvaard voelen door anderen vervult ons met positieve gedachten over onszelf. Daarom worden we dus ook aangetrokken tot de bron van dergelijke gevoelens.
H.T. Reis stelde dat het principe van wederkerigheid een grotere invloed uitoefent dan het principe van overeenkomst. Kortom, we worden aangetrokken tot mensen die ons aanvaarden en ons met vriendelijkheid behandelen, ook al hebben we geen gelijksoortige interesses.
4. Stress en angstgevoelens
Dit is het meest tegenstrijdige principe van aantrekking. Volgens dit principe voelen mensen zich vaker tot ons aangetrokken wanneer we ons in omstandigheden bevinden die angstgevoelens en stress veroorzaken.
We geven enkele voorbeelden. Als er tijdens een zeiltocht op de oceaan plotseling een haai verschijnt, dan kan de stress ervoor zorgen dat we dichter naar iemand toe trekken. Stel dat we samen met iemand een parachutesprong maken. Dan zullen we diegene waarschijnlijk na verloop van tijd leuker vinden dan voorheen.
Het verklaart ook waarom we meer sociaal contact zoeken in situaties waarbij we ons bang of bedreigd voelen. Het gezelschap van andere mensen geeft ons een gevoel van veiligheid. Het gevolg is dat we uiteindelijk met die mensen een positieve band opbouwen.
Een opmerking tot slot. Er is met name iets dat we moeten onthouden. Al deze principes hebben het over aantrekking maar niet over genegenheid of liefde. Dit betekent dat deze factoren een invloed hebben op een vorm van aanvankelijke harmonie met andere mensen. Ze zijn echter niet bepalend voor de kwaliteit of de diepte van een relatie.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Simbrón, H. P. (2012). La atracción en la elección de pareja. Revista científica de Ciencias de la Salud, 5(1), 55-60.
