Black Swan: dansen met psychose

Black Swan was een van de meest geprezen films van 2010. Natalia Portman had in rol in deze film, waarvoor ze de Oscar voor Beste Actrice won.

De film veroorzaakte ook veel controverse vanwege de body double van Portman. Ze stelde dat ze de Oscar niet verdiende omdat Portman niet degene was die het grootste deel van de tijd had gedanst in Black Swan. De regisseur, Darren Aronofsky, complimenteerde het werk van Portman en zei dat de body double haar alleen tijdens de moeilijkste scènes verving.

De film Black Swan laat ons ballet op het grote scherm zien. Het is een psychologische thriller gebaseerd op het Zwanenmeer. Natalie Portman straalt, omdat haar rol veel meer is dan een eenvoudige danseres. Ze speelt een complex personage met mentale stoornissen die steeds duidelijker worden naarmate de openingsdag van het ballet nadert.

Het acteerwerk van Portman is verbluffend, ze is compleet overtuigend in haar rol. Ze boeit ons vanaf het eerste moment van de film. Laten we niet vergeten dat de actrice is afgestudeerd aan Harvard University en een diploma heeft behaald in de psychologie. De kennis die ze heeft opgedaan hielp haar waarschijnlijk om zich voor te bereiden op de rol.

Het plot

Het plot van Black Swan draait om Nina, een jonge danseres die bij haar moeder woont en voor een balletgezelschap danst. Het gezelschap wil het seizoen openen met een vernieuwde versie van het Zwanenmeer. Nina wil de hoofdrol krijgen.

Ze is een zeer gedisciplineerde, methodische en veeleisende danseres, maar het personage vereist een wildere en vrijere kant. De film gaat hand in hand met het ballet, en op een meesterlijke manier dompelt hij ons onder in de persoonlijkheid van de hoofdpersoon en haar beproevingen.

Muziek, beelden, en dans vallen vanaf het begin af aan op. Ze trekken de aandacht van de kijker, en dompelen ons onder in een unieke sfeer die geladen is met spanning, die zich opbouwt tot aan het briljante slot van de film.

De ontdekking van Nina

We ontdekken de persoonlijkheid van Nina terwijl de plot zich ontvouwt. Haar moeder was ook een danseres, maar ze behaalde niet het succes dat haar dochter heeft. Haar moeder liet alles achter om voor haar dochter te zorgen. We horen niets over Nina’s vader. Het enige wat we weten is dat Nina’s moeder haar alleen heeft opgevoed en zeer beschermend voor haar is.

Nina heeft geen echte vrienden. Ze heeft gewoon contact met haar balletcollega’s. Het enige wat telt in haar leven is dansen. Haar slaapkamer is erg kinderachtig, omdat ze in bleke tinten is geschilderd en vol staat met talloze knuffeldieren.

Je zou de kamer makkelijk kunnen verwarren met de kamer van een klein meisje, iemand die nog niet volwassen is. Deze kamer is een weerspiegeling van Nina’s wereld. Ze is een zeer afhankelijke jonge vrouw. Haar moeder heeft haar onder controle en ze is nog niet volwassen geworden.

Haar moeder was degene die haar de passie voor ballet bijgebracht heeft. Mogelijk heeft ze ook haar frustraties op Nina geprojecteerd. Zo laat Nina haar moeder ook inzien dat ze nooit iets heeft bereikt of erg ver is gekomen. Dit leidt uiteindelijk tot een conflict tussen de twee.

Nina’s achtergrond

Nina heeft haar moeder nooit niet gehoorzaamd. Ze heeft altijd een uiterst beheerst leven geleefd en heeft nooit de kans gehad om iets voor zichzelf te beslissen. Daarom heeft Nina een complexe persoonlijkheid ontwikkeld. Ze reageert haar frustraties en onmacht op zichzelf af. Ze verwondt zichzelf en laat zichzelf braken.

Haar moeder weet dat Nina deze problemen heeft. Ze probeert ze de krassen op Nina’s rug onder controle te houden door haar nagels te knippen zodat ze zichzelf niet meer kan krabben en ze houdt de hoeveelheid tijd die Nina in de badkamer doorbrengt in de gaten.

Nina had geen gelukkige jeugd en ze heeft zich niet gezond ontwikkeld. Haar moeder heeft haar overmatig beschermd en heeft haar frustraties op haar dochter afgereageerd. Dit alles heeft ervoor gezorgd Nina een emotioneel instabiel persoon is geworden.

Deze instabiliteit bereikt zijn hoogtepunt als het gezelschap haar een rol aanbiedt die Nina’s persoonlijkheid doet wiebelen en naar buiten doet komen. Nina is geobsedeerd door perfectie en zal er alles aan doen om dit te bereiken, zelfs ten koste van haar gezondheid.

Black Swan, een gevaarlijke dans

Het Zwanenmeer vertelt het verhaal van Odette, een prinses die door een spreuk in een witte zwaan werd veranderd. Om de betovering te verbreken heeft ze de liefde van een prins nodig. Deze liefde mislukt uiteindelijk omdat een rivaal tussenbeide komt: de zwarte zwaan.

Nina’s gezelschap besluit het verhaal opnieuw uit te vinden en de rol van beide zwanen moet worden gespeeld op dezelfde persoon.

Nina lijkt perfect te passen in de rol van de witte zwaan, maar niet in die van de zwarte zwaan. Ze mist spontaniteit en is te gedisciplineerd om de zwarte zwaan te zijn. Net als in de wereld van Tchaikovsky heeft Nina een rivaal, Lily.

Ook zij is een van de dansers van het gezelschap, een ongedisciplineerde en zorgeloze jonge vrouw die perfect in de rol van de zwarte zwaan past. Vanaf dit moment wordt Nina’s persoonlijkheid onstabiel en raakt ze geobsedeerd door haar rivaal. Dit brengt haar meest onstabiele en duistere kant aan het licht.

Als we verder in het ballet komen en de hoofdpersonen ontmoeten, begint Nina’s persoonlijkheid zich te distantiëren. Ze is niet meer in staat om zichzelf te herkennen of onderscheid te maken tussen de echte wereld en een droomwereld.

Spiegels spelen een belangrijke rol in Black Swan. Ze presenteren de vervormingen die Nina ervaart. Ze laten ons zien hoe verward ze is op de meest kritieke momenten van de film. In deze film zijn spiegels krachtige symbolen. Beide zwanen leven in Nina en zijn niet in staat om een evenwicht, een harmonie, te bereiken.

Nina mist een vaderfiguur en haar moeder heeft de volledige macht over haar. Het is duidelijk dat er veel gaten zitten in haar fragiele persoonlijkheid. De nieuwe rivaal en de zoektocht naar die duistere kant die de rol van de zwarte zwaan vereist, zal Nina de eerste symptomen van psychose laten zien.

Nina zal een interne strijd aangaan met de twee zwanen die in haar leven, terwijl haar relaties met haar moeder en haar omgeving steeds moeilijker worden.

De andere kant van ballet

Naast de eisen van de rol en haar rivaliteit met Lily, wordt Nina geconfronteerd met een minder vriendelijk facet van ballet en de wereld. Ze heeft nog nooit zo’n belangrijke rol gehad en is zich daardoor niet bewust van de duisternis die haar omringt.

Tijdens haar avondje uit met Lily zien we dat Nina niets weet van het nachtleven en drugs. Nina is nooit blootgesteld geweest aan deze situaties en is altijd onder de bescherming van haar moeder geweest. Ze is niet in staat om voor zichzelf te beslissen of te weten wat het beste voor haar is.

Aan de andere kant, binnen het gezelschap zelf, zien we dat haar relaties daar ook niet helemaal gezond zijn. De dansers worden vervangen als ze een bepaalde leeftijd bereiken. Er is altijd rivaliteit tussen de dansers als het gaat om een nieuwe rol.

Daarnaast kunnen de machtigste mannen, zoals de directeur van het gezelschap, de dansers misbruiken en onder druk zetten. Dat doet ons denken aan de Me Too-beweging die zich vandaag de dag afspeelt in de filmwereld.

Nina’s personage is ook een beetje te vergelijken met Norman Bates, de hoofdpersoon van de film Psycho, vooral vanwege haar relatie met haar moeder. De overmatige bescherming en duisternis van de entertainmentwereld leiden Nina tot onbalans, instabiliteit en zelfvernietiging.

Black Swan is een weerspiegeling van psychose in de wereld van het ballet. Het is een gevaarlijke zoektocht naar perfectie, die perfectie die wij als toeschouwers bewonderen.

Als we een kunstwerk zien zijn we in een staat van bewondering als publiek, maar we zijn ons totaal niet bewust van de weg die de kunstenaars hebben afgelegd om te komen waar ze zijn. Het resultaat is perfectie, maar de weg was hoogstwaarschijnlijk vol doornen.