Weinig slaap: oorzaken en oplossingen voor een goede nachtrust

Er zijn veel verschillende factoren die onze slaapproblemen kunnen verklaren. Het gevoel overmatig moe te zijn, kan het symptoom zijn van een ziekte of gewoon het logische gevolg zijn van niet genoeg slaap. 

We praten over te veel slaap als iemand buiten de uren slaapt die bedoeld zijn om uit te rusten of iemand die meer dan acht uur slaapt. Bovendien moet slaperigheid niet verward worden met vermoeidheid of apathie die het gevolg zijn van een gebrek aan fysieke of mentale bezigheden. Aan de andere kant kan depressie of een periode van veel stress het gevoel van voortdurende vermoeidheid motiveren.

Slaapstoornissen

Slaapgerelateerde ziekten, ook wel slaapstoornissen genoemd, kunnen slaperigheid veroorzaken. Deze omvatten hypersomnie, narcolepsie, slaapapneu, slapeloosheid of het syndroom van Kleine-Levin. Van deze voorbeelden zijn de stoornissen die verband houden met extreme slaperigheid hypersomnie, narcolepsie en het syndroom van Kleine-Levin, ook wel “Schone Slaapster-syndroom” genoemd.

Hypersomnie

Hypersomnie is verdeeld in verschillende groepen, maar ze verwijzen allemaal naar het probleem van te veel slapen gedurende de dag. Deze aandoening wordt niet voorkomen door nachtrust. Mensen met hypersomnie kunnen de hele nacht zonder grote problemen rusten.

De dromen die mensen met hypersomnie ervaren, hebben de neiging om eentonige situaties te zijn waarin de stimulatie relatief laag is. Voorbeelden van deze soort dromen zijn werkconferenties of vergaderingen of naar de bioscoop gaan. Dit dutje overdag is niet herstellend, dus mensen met hypersomnie zijn vaak gefrustreerd door hun onvermogen om zich uitgerust te voelen.

Het syndroom van Kleine-Levin

Het syndroom van Kleine-Levin is een type terugkerende hypersomnie. Dit syndroom is tamelijk zeldzaam en treft mannen meer dan vrouwen. Het veroorzaakt 1 tot 10 keer per jaar periodes van extreme slaap. Deze perioden kunnen dagen of weken duren. Degenen die lijden aan het syndroom van Kleine-Levin kunnen wel 16 tot 18 uur slapen.

Narcolepsie

Narcolepsiepatiënten gaan snel van de waakzame fase van de slaap naar de REM-fase van de slaap, dus lijden zij aan “slaapaanvallen” in onverwachte situaties. Na deze dutjes, hoewel deze dutjes herstellend zijn, vindt de behoefte aan slaap 2 of 3 uur later opnieuw plaats. Deze behoefte om te slapen is erg gevaarlijk omdat narcolepsiepatiënten tijdens het wandelen of autorijden in slaap kunnen vallen.

Strategieën om symptomen te voorkomen of verlichten

Zodra je merkt dat je een abnormale behoefte aan slaap hebt, moet je eerst een specialist raadplegen. Je moet ook bekend zijn met goede slaapgewoonten, of je nu wel of niet aan een slaapstoornis lijdt. Hier zijn enkele richtlijnen die we kunnen volgen:

• Drink voldoende water. Slechte hydratatie zorgt ervoor dat je je vermoeider voelt. Als we echt lijden aan een slaapstoornis mogen we dit niet verergeren met uitdroging. Bovendien helpt deze gewoonte het hele lichaam om beter te functioneren.
• Ga weg van stress. Situaties die stress creëren beïnvloeden onze kwaliteit van rust. Als we gestrest zijn, hebben we misschien het gevoel urenlang diep te hebben geslapen. We hadden echter maar een heel lichte rust.
• Omring jezelf met positieve emoties. Negatieve emoties creëren vermoeidheid en beïnvloeden ons lichaam op veel andere manieren. Wanneer we neerslachtig of overstuur zijn, willen we gewoon slapen.
• Creëer gezonde patronen. Een goede methode om onze slaap te beheersen, is het handhaven van een strikte routine. Ga op hetzelfde uur naar bed, vermijd lange dutjes gedurende de dag en slaap ‘s nachts voldoende uren. Op deze manier zullen onze circadiane ritmes in perfecte gezondheid zijn.