Wat is omgekeerde psychologie en waarom werkt het?
Omgekeerde psychologie is een van de bekendste en meest gebruikte overredingstactieken. Elke dag worden we blootgesteld aan de invloed ervan, hoewel we ons meestal niet bewust zijn van de kracht ervan. Wat we meestal denken over deze techniek is het simpele idee van het tegenovergestelde doen van wat ons gezegd wordt te doen. Het is echter veel meer dan dat.
De methode is gerelateerd aan psychologische basisbehoeften als vrijheid en keuze. Om te weten wat het is, is daarom een diepere analyse nodig. Lees verder en je zult ontdekken wat er achter dit krachtige middel van sociale beïnvloeding zit.
Wat is omgekeerde psychologie?
Samengevat is omgekeerde psychologie een techniek van overreding of sociale beïnvloeding, waarbij iemand tot gedrag wordt aangezet door hem expliciet te vragen het tegenovergestelde te doen.
Het lijkt een beetje verwarrend, maar de waarheid is dat we elke dag dit soort boodschappen ontvangen. Misschien is de definitie alleen al moeilijk te begrijpen. Daarom zullen we dit concept illustreren met de volgende voorbeelden uit het dagelijks leven:
- Een bord “verboden toegang” zorgt ervoor dat we ons op die weg willen wagen.
- Tegen een klein kind zeggen “praat niet met vreemden” voedt zijn nieuwsgierigheid naar vreemden.
- Als een tiener wordt beperkt in bepaalde vriendschappen, worden ze plotseling beste vrienden.
- “Studeer niet te hard voor het examen” kan de tegenovergestelde reactie opwekken en dan ga je uiteindelijk over-studeren.
- Als een arts een voedselbeperking oplegt, neemt het verlangen om dat specifieke voedsel te eten toe.
- De zin “doe wat je wilt” veroorzaakt een toestand van blokkade en verlamming waarin je niet meer doet wat je van plan was te doen.
- Geconfronteerd met een bord met de boodschap “raak de knop niet aan” zouden we zin krijgen om erop te drukken, zelfs als we dat niet van plan waren.
Waarom omgekeerde psychologie werkt
Nu duidelijk is wat deze tactiek inhoudt, is de volgende vraag: waarom werkt het? Er zit niets magisch achter. In feite berust het op een principe met een lange geschiedenis van onderzoek: psychologische reactantie.
Psycholoog Jack Brehm ontwikkelde het concept. Het is een emotionele reactie op regels die bepaalde vrijheden (Engelse link) bedreigen of onderdrukken. Wanneer dit gebeurt, kan de persoon een tegengesteld gedrag aannemen of zijn of haar standpunt verharden in een poging om de bedreigde vrijheid terug te winnen. Er zijn drie manieren om reactantie uit te oefenen:
- Direct herstel: vrijheid terugwinnen door het verboden gedrag uit te voeren. Komt overeen met de voorbeelden in het vorige punt.
- Indirect herstel: een gedrag uitvoeren dat gelijkwaardig is aan het bedreigde gedrag. Bijvoorbeeld: als een kind te horen krijgt dat hij/zij binnen niet met de bal mag spelen, dan gaat hij/zij met het skateboard spelen.
- Subjectieve reacties: als een gedrag niet kan worden uitgevoerd, zal de persoon zijn cognities en emotionele reacties veranderen. Als een arts dus een vetarm dieet instelt, is het mogelijk om te denken dat vet eten ons nooit heeft aangesproken.
Variabelen die de psychologische effectiviteit van de inverse beïnvloeden
Dit is een psychologisch hulpmiddel dat bij elke persoon gebruikt kan worden, maar dat betekent niet dat het bij iedereen even effectief is. Er zijn een aantal aspecten waar je rekening mee moet houden om te weten op wie je je moet richten.
Ten eerste is de persoonlijkheid van de persoon op wie je je richt belangrijk. De techniek werkt het beste bij uitdagende persoonlijkheden, mensen die rebelleren tegen gevestigde normen. Aan de andere kant is het minder effectief bij onderdanige en gehoorzame mensen.
Het belang dat wordt gehecht aan het object of de persoon in kwestie speelt ook een rol. Het is niet hetzelfde als wat we willen uitlokken of verbieden iets is van grote persoonlijke waarde, in tegenstelling tot iets triviaals. Als het een belangrijke zaak is, zal de persoon sterker reageren in de tegenovergestelde richting van de norm.
Hoe de techniek correct en verantwoord toepassen
Alle overredingstactieken zijn nuttig en ethisch, zolang ze verantwoord worden gebruikt. Daarom is een goed gebruik van de omgekeerde psychologische methode onverenigbaar met het doel om iemand te manipuleren of te dwingen om zijn doelen te bereiken. In de dagelijkse praktijk is het mogelijk om het correct toe te passen door deze tips toe te passen.
Het tegenovergestelde zeggen
Het bestaat uit het tegenovergestelde zeggen van wat we willen dat een ander doet. Het is zo simpel als het commando geven gevolgd door een ontkenning. In het geval van omgekeerde psychologie in de liefde zou een minnaar bijvoorbeeld tegen zijn of haar partner kunnen zeggen: “Je hoeft me geen cadeau te geven.”
Overgave
Deze strategie is handig als we onszelf niet willen uitputten en een ruzie willen bijleggen. Bij een kledingruzie tussen een ouder en een kind zegt de ouder: “Oké, trek maar aan wat je wilt.” Deze aanpak zal een zekere mate van reactie en schuldgevoel opwekken, waardoor het kind zich zal bedenken.
Neem een mysterieuze houding aan
Door een mysterieuze houding aan te nemen, alsof je iets verbergt, zal de interesse en nieuwsgierigheid van de persoon toenemen. Als je zegt: “Ik heb een cadeau, maar ik kan je niet vertellen wat het is”, zullen ze erop staan dat je ze de verrassing vertelt.
Uitlokken
Deze tactiek moet voorzichtig worden gebruikt, want hij kan het tegenovergestelde effect hebben. Je daagt iemand uit en doet een beroep op zijn competentie. Door te zeggen, “je hoeft het niet te doen, het is te moeilijk voor je,” wekken we motivatie op om hun bekwaamheid in twijfel te trekken.
Opties creëren
Dit wordt gebruikt wanneer we motivatie voor een gedrag willen aanmoedigen. Het feit dat er verschillende alternatieven zijn, verhoogt het gevoel van vrijheid en de gekozen optie wordt met meer enthousiasme uitgevoerd. Dit wordt geïllustreerd door omgekeerde psychologie bij kinderen wanneer ze huishoudelijke taken krijgen: “Wil je liever de afwas doen of het vuilnis buiten zetten?”
Omgekeerde psychologie in therapie
Omgekeerde psychologie wordt ook door therapeuten gebruikt voor positieve doeleinden. In de context van psychologische behandeling is het gebruik ervan om de intensiteit van een symptoom te verminderen door het voor te schrijven.
De concrete naam is paradoxale intentie en het gaat erom precies dat te doen wat men probeert te vermijden. Als het symptoom bijvoorbeeld slapeloosheid is, zou de techniek de persoon vertellen om de hele nacht niet te slapen.
Volgens een artikel gepubliceerd in het tijdschrift Global Nursing (Spaanse link) haalt dit de focus van zorgen weg, de angst neemt af en de slaap wordt bevorderd.
Leer hoe je dit krachtige hulpmiddel kunt gebruiken
Deze psychologische methode is veel complexer dan het tegenovergestelde doen van wat ons gezegd wordt. Het is een middel dat in veel contexten wordt gebruikt, waaronder psychotherapie. Bovendien ontvangen we dagelijks dergelijke boodschappen zonder dat we ons er (meestal) bewust van zijn.
Nu je weet wat het is, heb je een krachtig hulpmiddel in handen. Dit betekent dat het tot je beschikking staat om het verantwoord toe te passen en niet als een manipulatieve tactiek.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Baides, R., Noriega, S., & Inclán A. (2019). Enfermería y Tratamiento no Farmacológico para el Manejo del Insomnio. Enfermería global, 18(54), 512-532. https://scielo.isciii.es/scielo.php?pid=S1695-61412019000200018&script=sci_arttext
- Brehm, J. (1966). A theory of psychological reactance. Academic Press. https://psycnet.apa.org/record/1967-08061-000