Schijn bedriegt

Wanneer we iemand werkelijk leren kennen, dan delen we onze gedachten met diegene en ontdekken we zijn ware persoonlijkheid. Wanneer we iemand voor de eerste keer zien, dan nemen we zijn uiterlijke voorkomen waar. We zien zijn kleding, zijn gezicht en zijn accessoires. Op basis van deze uiterlijkheden, kunnen we onmogelijk afleiden wat voor persoonlijkheid diegene heeft.

Het is zoals Shakespeare schreef, ‘Al wat glinstert is geen goud’. Andersom geldt dit ook, als goud bedekt is met modder en wij geen moeite doen om onder deze buitenlaag te kijken, zullen we nooit weten hoe kostbaar hetgeen we werkelijk aanschouwen is. En door aan te nemen dat al wat glinstert goud is en dat al wat niet glinstert ook niet kostbaar is, zullen we dikwijls bedrogen uitkomen.

We moeten dan ook ophouden mensen te beoordelen terwijl we ze niet eens kennen.

Iedereen is verantwoordelijk voor de oplossing, want als we ervoor zouden kiezen om mensen eerst te leren kennen en een ware vriendschap met ze op te bouwen, dan zouden we weten hoe ze werkelijk in elkaar steken.

Een mooi voorbeeld is de film ‘Belle en het Beest.’ Het beest mag er tenslotte uitzien als een monster, maar dit is hij niet. En als wij de tijd zouden nemen om het beest te leren kennen, dan zouden we dit weten.

Soms realiseren we ons niet hoe prachtig iemand is totdat we diegene leren kennen. Omdat we, veel te vaak, geneigd zijn om alleen op het uiterlijk af te gaan. Maar schijn bedriegt, vergeet dit nooit.