Van iemand anders houden maar niet in staat om je partner te verlaten
Sommige mensen denken dat het gemakkelijker is om je partner te verlaten dan om verlaten te worden. Dat is echter niet waar. Er zijn situaties waarin het bijna onmogelijk is om je partner te verlaten, ook al hou je van iemand anders.
Dit zijn momenten waarop schuldgevoel, een gevoel van verplichting en emotionele schulden (reële of denkbeeldige) je vaak tegenhouden om de stap te zetten en de relatie te verbreken.
De gedachte om je partner te verlaten kan soms een dilemma worden waarvoor je geen antwoord vindt. Je kan beseffen dat de liefde tussen jullie verdwenen is. Toch kunnen er nog steeds vele andere factoren zijn die je tegenhouden om een kordate beslissing te nemen en de relatie te beëindigen.
Er is niets positiefs aan deze situatie. Als je het niet op tijd beseft en de juiste stappen zet, dan kan dit alleen maar tot enorme verwarring leiden die alle betrokken treft. Het zal jou ook verhinderen om op een gezonde manier met de dingen om te gaan.
“Je moet leren om de tafel te verlaten wanneer de liefde niet langer opgediend wordt.”
-Nina Simone-
Dingen die je tegenhouden om je partner te verlaten
Schuldgevoel is het voornaamste aspect dat het mensen moeilijk maakt om hun partner te verlaten. Dat is zelfs zo wanneer ze verliefd zijn op iemand anders.
Dat schuldgevoel is afkomstig van het feit dat ze deze persoon niet willen kwetsen die zo veel in hun leven gebracht heeft. Ze weten immers dat de relatiebreuk voor de andere persoon pijnlijk zal zijn. Die last willen ze niet dragen.
Een ander aspect dat veel voorkomt, is twijfel. Dit verhindert het uitvoeren van elke beslissing. Wat er gebeurt, is dat je bang bent voor wat in de toekomst kan gebeuren. Je bent niet meer verliefd op je partner.
Toch ben je niet zeker of het beter is vast te houden aan iets vertrouwds of voor iets nieuws te gaan. Onzekerheid speelt hier een enorme rol: “wat als alles misgaat en ik bij hem wil terugkeren maar niet kan?”
Er zijn zelfs momenten waarop je misschien wil dat de nieuwe persoon het probleem oplost. Je hoopt dan dat deze andere persoon met wie je al een romantische relatie hebt (formeel of niet) jou onder druk zal zetten.
Je hoopt dat hij of zij zal aandringen of “iets doen” om je jouw partner te laten verlaten. Wat je eigenlijk wil, is de verantwoordelijkheid ontlopen waarmee de beslissing gepaard gaat.
Te lang wachten om je partner te verlaten…
Wat is het echt problematische aspect omtrent het niet nemen van de beslissing om je partner te verlaten? Het leidt tot heel onduidelijke, ongunstige situaties. Wat vaak gebeurt, is dat het een reeks kleine kettingreacties van onbewuste acties in gang zet. Uiteindelijk zullen die acties de mensen veel meer kwetsen dan op tijd gewoon de waarheid vertellen.
Het uitstellen van de beslissing komt op verschillende manieren tot uiting.
De voornaamste uitingen van de uitgestelde beslissing om je partner te verlaten
- Psychologisch geweld. Zonder het te beseffen kan je je huidige partner de schuld geven dat hij bestaat. Je legt dan de schuld bij hem of haar dat hij of zij je niet bij de andere persoon laat zijn in wie je geïnteresseerd bent. Het zorgt ervoor dat je alles wat ze doen of zeggen als een probleem ziet. Je zal beginnen met meer kritiek te geven op hun gedrag en hen te behandelen alsof ze een last zijn.
- Leugens en bedrog. Schuldgevoelens, besluiteloosheid en angst kunnen jou ook in een verwarrende chaos van leugens terecht laten komen. Je liegt tegen je partner en tegen jouw nieuwe romantische passie. Je doet het zodat je je partner niet onverwachts hoeft te verlaten. De andere persoon wil je echter ook niet verliezen. Het is een heel onvolwassen manier om het onvermijdelijke uit te stellen.
- Passieve-agressieve strategieën. Dit heeft te maken met onduidelijke houdingen. Je kan emotioneel afstandelijk zijn of indirecte beschuldigingen aan je huidige partner richten. Je doet vervelend maar je drukt het niet rechtstreeks uit omdat je het echte conflict verbergt.
- Hints geven. Dit betekent dat jij jouw partner je laat betrappen. Je laat wat signalen achter dat de andere persoon bestaat en dat je in hem geïnteresseerd bent. Je doet dit zodat je partner hem ontdekt. Op die manier zal je partner de persoon zijn die de relatie verbreekt.
De effecten van onvolwassen handelen
Wanneer je te lang wacht om je partner te verlaten, zal het uiteindelijk voor iedereen pijnlijk zijn. Je huidige partner zal absoluut het gevoel hebben dat de relatiebreuk er zit aan te komen. Ze zullen proberen te begrijpen wat er verkeerd is. Als jij je kaarten niet op tafel legt, dan zal dit hen alleen maar met angstgevoelens, twijfels en ongemak vervullen.
Dit zijn situaties waarin je partner niet weet waarmee hij te maken heeft. Hij zal ook onvoldoende informatie hebben om beslissingen te nemen. Dat leidt tot een vorm van bedekt lijden dat gepaard gaat met ongegronde hoop en zinloze verwachtingen. Je veroorzaakt veel meer schade met dit soort psychologische spelletjes dan wanneer je eerlijk zou zijn.
De nieuwe romantische partner zal hier ook niet ongehavend uitkomen. Ze zullen niet weten of ze op jou moeten wachten om de dingen op te lossen of gewoon niet in de buurt blijven. Ook zij kunnen zich onzeker en wantrouwig voelen. Dit is niet echt een goede manier om een relatie te beginnen.
Om al die redenen is te lang wachten om je partner te verlaten eigenlijk alleen maar een teken van egoïsme en luiheid. Je wilt jouw eigen ongemak ontwijken.
Het gaat echter ten koste van alle anderen die moeten lijden. Dat soort situaties zullen waarschijnlijk uiteindelijk ook op jou een stempel achterlaten. Angst, besluiteloosheid en een gebrek aan zelf-inzet eisen altijd een grote tol.