Hoe zal de James Webb-ruimtetelescoop de psychologie beïnvloeden?
In een wereld die elke dag wakker wordt met het meest hopeloze nieuws, zijn de beelden van de James Webb-ruimtetelescoop een venster van hoop. Inderdaad, dit wonder van ruimtetechniek stelt ons in staat iets dichter bij de randen van het heelal te komen. Hij stelt ons in staat verder te gaan in die eeuwige zoektocht naar andere levensvormen buiten ons eigen zonnestelsel.
Deze reeks foto’s is door verschillende velden met een bijna kinderlijke, nieuwsgierige en duizelingwekkende ontroering bekeken. Toen NASA de beelden van de spectaculaire Carina Nevel publiceerde, reageerde het Vaticaan snel, met de bewering “Het is de buitengewone kracht van God en zijn liefde voor schoonheid.”
Het is onmogelijk om in dit onmetelijke, oneindige en onbekende scenario vergeetachtig te zijn voor alles. In feite is het echt moeilijk om te stoppen met kijken naar die kosmische kliffen van de nevels en niet iets diepzinnigs te ervaren. Het is bijna een directe uitnodiging tot bezinning en introspectie.
We beseffen bijvoorbeeld hoe buitengewoon klein wij zijn, gezien vanuit dat stellaire perspectief. Maar, zoals Carl Sagan beweerde, we zijn ook zeldzaam en kostbaar tegelijk. Er is namelijk niemand zoals wij in honderd miljard melkwegstelsels.
“We hebben zulk slecht werk geleverd met het beheren van onze eigen planeet, dat we heel voorzichtig moeten zijn voor we anderen proberen te beheren.”
De James Webb-ruimtetelescoop en zijn invloed op de mensheid
Deze telescoop is tot 100 keer krachtiger dan Hubble, de oude ruimtetelescoop. Hij is genoemd ter ere van de tweede directeur van de National Aeronautics and Space Administration en heeft een specifiek doel. Zijn doel is het opvangen van het licht van de ruimte (vooral infrarood) en het richten op een reeks wetenschappelijke instrumenten die belast zijn met de analyse ervan.
Dankzij dit opmerkelijke instrument zullen we getuige kunnen zijn van de geboorte van sterren en planeten. Bovendien heeft het, buiten zijn wetenschappelijke doeleinden, een enorme sociale invloed. Want de mysteries van het heelal zijn niet alleen materiaal voor de wetenschap. Ze voeden ook onze eigen verbeeldingen overpeinzingen.
Het visuele plezier dat ze opwekken nodigt ons uit om te verdwalen tussen de ongelooflijke amorfe vormen van nevels, in de achtpuntige sterren, in de diepe zwarten en de zeer verzadigde kleuren. Vrijwel iedereen, ongeacht sociale klasse, geslacht, politieke oriëntatie of religie, heeft op deze set foto’s gereageerd.
Laten we eens kijken wat de James Webb-ruimtetelescoop kan bijdragen aan de menselijke psychologie.
Het mysterie van de kosmos verenigt mensen
We willen allemaal meer weten over alles wat zich buiten onze planeet uitstrekt. Toen de NASA op 12 juli dat piepkleine stukje van het heelal vrijgaf, stond de wereld even stil. Sociale netwerken deelden allemaal hetzelfde beeld. We hoefden niet gepassioneerd te zijn over astrofysica om belangstelling en fascinatie te ervaren.
Een paar uur lang verwaterden die foto’s onze individualiteiten om ons te verenigen en ons te veranderen in verwachtingsvolle kinderen, verrukt over iets nieuws.
Verwondering bevordert prosociaal gedrag
De Universiteit van Californië publiceerde in 2015 een artikel (Engelse link) waarin ze zich verdiepte in de emotie van verwondering. Gebeurtenissen zoals die van een paar dagen geleden met de James Webb-telescoop kunnen nieuw gedrag bij mensen bevorderen. Als we ons verbazen over een ongewone, positieve en schokkende gebeurtenis, voeren we processen van bezinning en introspectie uit.
Het feit dat we ons bewust zijn van onze kleinheid te midden van een heelal dat zo uitgestrekt, zo mooi en zo vol raadsels is, kan ons wat meer op anderen doen richten en niet zozeer op onszelf. Kijken naar de kosmos wekt onze nederigheid en ons prosociaal gedrag. We zijn een stofdeeltje te midden van een ontzagwekkende onmetelijkheid. Zou het niet beter zijn om ons egoïsme wat af te zwakken?
Samen kunnen we spectaculaire vooruitgang boeken ten bate van iedereen
Meer dan 20 landen hebben meegewerkt aan de bouw van de James Webb-ruimtetelescoop. Meer dan 1.000 wetenschappers hebben eraan gewerkt en zo vorm gegeven aan dit technische hoogstandje van de toekomst.
Bovendien is het in de ruimte plaatsen van een satelliet die meer dan 6 ton weegt een van de duurste en ingewikkeldste gebeurtenissen geweest die tot nu toe bekend zijn. En het is een doorslaand succes geworden.
Deze gebeurtenis is een duidelijk voorbeeld van wat de mensheid zou kunnen bereiken als ze altijd in onderlinge verbondenheid handelde, zij aan zij, en energie en intellectueel kapitaal met elkaar deelde. In een steeds meer gepolariseerde wereld laten deze prestaties inderdaad zien hoeveel we zouden kunnen bereiken als we onze inspanningen voor hoopvolle vooruitgang zouden bundelen.
De James Webb-ruimtetelescoop, het licht in een zaklantaarn
Het heeft ons vele eeuwen gekost om te komen waar we nu zijn. Veel mensen werd het zwijgen opgelegd, verbrand en denigrerend toegesproken omdat ze de mysteries van het universum onthulden. Maar in de 21e eeuw zijn er nog steeds mensen die de wetenschap verachten. Ze blijven geloven dat de Aarde plat is en andere bijgeloven in stand blijven houden.
De James Webb-ruimtetelescoop moet dienen als een zaklamp die zijn weg zoekt in Plato’s grot. Hij moet de schaduwen van het mysterie omzetten in geopenbaarde feiten, in gegevens om te bestuderen, en waarheden om te begrijpen. Zo’n proces zal tijd vergen. Als mensheid moeten we echter bereid zijn nieuwe informatie te ontdekken die onze soort mogelijk een oppepper zal geven.
Laten we hopen dat we tegen die tijd niet nog steeds met elkaar in gevecht zijn. Dat we vooruitgegaan zijn in kennis, rijpheid, nederigheid en samenhang.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Garner, Rob (11 de julio de 2022). «NASA’s Webb Delivers Deepest Infrared Image of Universe Yet. NASA.
- Piff, P. K., Dietze, P., Feinberg, M., Stancato, D. M., & Keltner, D. (2015). Awe, the small self, and prosocial behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 108, 883-899.
- Wang, Jen Rae; Cole, Steve; Northon, Karen (27 de marzo de 2018). «NASA’s Webb Observatory Requires More Time for Testing and Evaluation»
