Een vogel die in een kooi geboren wordt, zal denken dat vliegen een ziekte is
Een vogel hoort vrij te zijn. Wanneer een vogel dan dus wordt opgesloten in een kooi, zal hij het gevoel hebben alsof zijn hele essentie beperkt wordt. Het is net alsof zijn vleugels eraf geknipt zouden zijn en daarmee dus ook een van de vogels meest kenmerkende eigenschappen: het vermogen om te vliegen. De titel van dit artikel behoort toe aan Alejandro Jodorowsky en zal ons helpen om te laten zien hoe mensen iets soortgelijks kan overkomen.
Metaforisch gezien zorgt de kooi ervoor dat je geen zicht hebt op wat je allemaal zou kunnen ervaren in het leven. Sommige mensen nemen genoegen met hetgeen ze al hebben, met het leven waar ze zich veilig bij voelen. Deze mensen geven zichzelf geen enkele kans om andere velden vol nieuwe ervaringen te verkennen. Dit hoeft niet per se negatief te zijn als dit alleen invloed heeft op de vogel zelf of als het geheel zijn eigen keuze is. Het probleem ontstaat pas op het moment dat de vogel denkt dat alle andere mensen het fout doen of een vergissing maken door te vliegen.
“De nachtegaal weigert zich te nestelen in een kooi, zodat slavernij niet het lot van haar jongeren zal worden.”
-Khalil Gibran-
Een vogel die zelfs wanneer het deurtje openstaat in de kooi blijft zitten
Net als vogels, zijn ook mensen geboren om hun eigen richting vrij en autonoom te bepalen. Er bestaan echter ook mensen die zich wanneer ze een bepaalde leeftijd bereiken, vanwege verschillende redenen, zoals opvoeding of sociale invloeden, nestelen in hun zogenaamde ‘comfortzone’. Vervolgens lijkt het alsof ze hier onmogelijk nog buiten kunnen treden, zelfs als ze gepusht worden.
Deze ‘comfortzone’ heeft te maken met de dingen waar ze aan gewend zijn geraakt en die hen een beschermd gevoel geven. Binnen deze zone spant routine de kroon. Het is voor deze mensen zelfs zeer lastig om zich te bevrijden van deze gedragspatronen en aangeleerde waarden. Hierdoor voelen ze zich niet op hun gemak naast mensen die niet hetzelfde zijn als zij.
Aangezien we allemaal vrij zijn, is geen enkele vogel verplicht om uit zijn kooi te komen en een eindje te gaan vliegen. Tegelijkertijd wordt ook geen enkele vogel gedwongen om te blijven. Om goede persoonlijke relaties te kunnen onderhouden, moeten we tolerant en begripvol zijn ten opzichte van levensstijlen die anders zijn dan onze eigen levensstijl.
“De mens is vrij. Hij moet vrij zijn.
Zijn eerste deugd, zijn geweldige schoonheid, zijn grote liefde is vrijheid.”
-Juan Ramón Jiménez-
Twee bedekte ogen zien meer dan iemand die blind is
Een van de bekendste mensen ter wereld, Nelson Mandela, geloofde bovenal in de vrijheid van de geest. Bedekte ogen zullen op een gegeven moment altijd in staat zijn om hun blinddoek af te zetten. Iemand die blind is, heeft het echter een stuk zwaarder.
Degenen die zichzelf niet zien zitten in een kooi, hebben voortdurend het gevoel alsof ze beoordeeld worden door onwrikbare geesten. ‘Je bent gek’, ‘Je zou jezelf niet zo moeten gedragen’, ‘Wat je doet is niet goed’, ‘Wat zullen anderen wel niet over je zeggen?’. Dit zijn dingen die iemand die dapper genoeg is om te vliegen vaak zal aanhoren.
Iemand die in zijn kooi blijft zitten, begrijpt niet zo goed dat de wereld vol geweldige nuances en mogelijkheden zit. Hij ziet zichzelf niet als een vogel. Hij wortelt zijn dromen in de grond, binnen een gesloten cirkel. Hij die niet gelooft in zijn eigen vermogen om te vliegen, twijfelt meestal wel aan de vluchten en dromen van anderen.
Je moet je geest aanwakkeren, niet volstoppen
Als vogels vleugels hebben om te vliegen, dan hebben mensen een geest die hen in staat stelt hetzelfde te doen. De geest moet echter voortdurend aangewakkerd worden. We moeten onze geest voorzien van zaden die hem zullen helpen om te denken, in plaats van hem vol te stoppen met vooringenomen ideeën.
Sommige mensen gedragen zich net als een stel vogels die hun hele leven in een kooi hebben doorgebracht, waardoor ze bang zijn om naar buiten te huppelen wanneer het deurtje open wordt gezet. Misschien beoordelen ze hun vrienden als die dit wel doen, maar dit hoeft niet per se zo te zijn. Zelf zijn ze echter gewoon te bang om naar buiten te treden. Het enige wat deze mensen nodig hebben is een beetje moed. ‘Sapere aude’, zoals de filosoof Kant zou zeggen: durf te weten, leren en gebruik je rede om dit te bereiken.
“Vrijheid is beangstigend wanneer je eraan gewend bent geraakt het te gebruiken.”
-Robert Schuman-