Een absoluut gehoor, de gave van muzikale genieën
De bekende neuroloog Oliver Sacks wees erop dat het vroegtijdig blootstellen van baby’s aan auditieve stimuli het vermogen zou kunnen bevorderen dat we nu kennen als een absoluut gehoor.
Andere experts op muzikaal gebied waarschuwen echter dat dit vermogen, hoewel het kan worden getraind, meer een genetische zegen is. Bovendien is het een gave die maar weinigen bezitten als ze ter wereld komen.
Wat bedoelen we echter als we deze term noemen? In feite is een absoluut gehoor het vermogen om elk geluid te identificeren en te associëren met een muzieknoot. Inderdaad, mensen die het bezitten hebben een wonderbaarlijk muzikaal geheugen. Studies suggereren dat dit vermogen aanwezig is bij 1 op de 10.000 mensen.
Het is een vaardigheid die zeer wordt gewaardeerd door muzikanten. Niet verwonderlijk, aangezien mensen die het bezitten in staat zijn om een nummer of een deel ervan perfect weer te geven op een instrument na het slechts één keer te hebben gehoord en zonder enig ander type referentie.
Alleen kinderen kunnen dit vermogen ontwikkelen. Het is buitengewoon moeilijk voor een volwassene om deze vaardigheid op middelbare leeftijd te ontwikkelen.
Een absoluut gehoor
Experts beschouwen het vermogen om geïsoleerde tonen direct te herkennen als een geschenk. Natuurlijk is het vooral relevant als het individu een carrière in de muziek wil hebben. Wanneer we echter ter wereld komen, lijkt ons gehoor een van de minst ontwikkelde zintuigen te zijn. Baby’s hebben zelfs een meer ontwikkeld reukvermogen, wat essentieel is voor borstvoeding.
McGill University (Canada) heeft interessant onderzoek gedaan (Engelse link) naar absoluut gehoor. In deze studie ontdekten ze dat het menselijk oog geen probleem heeft om onderscheid te maken tussen verschillende kleurenspectra.
We weten inderdaad hoe we blauw, groen en rood perfect kunnen identificeren. Een absoluut gehoor, het vermogen om tonen te identificeren, te onderscheiden en te labelen zonder enig referentiepunt is echter niet zo wijdverbreid.
Volgens Levitin en Rogers (2005), als een kind op 9-jarige leeftijd geen aanwijzingen heeft gegeven dat het een absoluut gehoor heeft, is het buitengewoon moeilijk voor hen om het later te ontwikkelen. Op deze manier vraagt men zich af of wonderkinderen, zoals Mozart, over een meer verfijnd dan gemiddeld gehoor beschikken.
Over het algemeen kunnen we ongeveer 3.000 klanknuances onderscheiden. Ze hebben de neiging om te variëren van ongeveer 20 tot 20.000 Hz. Betekent dit dat degenen met een absoluut gehoor een hoger gehoorpotentieel hebben? Het antwoord is nee.
Kenmerken van mensen met een absoluut gehoor
Een absoluut gehoor manifesteert zich bij kinderen in de leeftijd van 2 tot 9 jaar. Om deze reden raadde Oliver Sacks aan om kinderen zo snel mogelijk bloot te stellen aan allerlei soorten auditieve stimuli.
Dit is echter niet alleen om hun muzikale vaardigheden te ontwikkelen. Het is omdat een gevoelig brein met muzikaal vermogen een brein is met een groot cognitief potentieel. In feite lijken deze hersenen in staat te zijn om betere taalkundige en wiskundige vaardigheden te ontwikkelen.
Personen met dit vermogen zullen het volgende weergeven:
- Ze zijn in staat om snel muzieknoten te herkennen. Zij kunnen ze ook op elk muziekinstrument spelen.
- Ze kunnen een noot perfect zingen en stemmen. Bovendien hoeven ze vaak maar één keer naar een nummer te luisteren om het te kunnen zingen, waarbij ze elke muzieknoot nabootsen.
- Veelvoorkomende geluiden zoals autoclaxons of het luisteren naar mensen die trappen oplopen, roepen muzieknoten in hen op.
De oorsprong
Een absoluut gehoor is een geschenk van cognitieve oorsprong dat voortkomt uit een specifiek vermogen. Dat vermogen is de herinnering aan een bepaalde frequentie of geluid.
Experts zijn ook van mening dat kinderen die deze competentie op jonge leeftijd demonstreren, betere communicatieve vaardigheden hebben. In feite spreken ze eerder en bootsen ze elke toon na, waardoor ze een bijna perfecte articulatie vormen.
Dr. Jospeh Profita et al van de Universiteit van Texas (VS), voerden een onderzoek (Engelse link) uit naar een absoluut gehoor. Ze ontdekten dat de oorsprong van een absoluut gehoor genetisch zou kunnen zijn. Bovendien komt het vaker voor bij meisjes. Een ander interessant feit dat ze ontdekten, was dat het vaker voorkomt in landen met tonale talen.
Dit zijn talen zoals Chinees, Vietnamees en ook Yoruba, een taal uit West-Afrika. In deze talen gebruiken mensen vaak verschillende stemtonen bij het spreken.
Het is in deze populaties waar een absoluut gehoor het meest voorkomt. Om deze reden lijkt het een genetische factor te zijn die verband houdt met bepaalde regio’s en gekoppeld is aan een bepaalde taal die mensen met een absoluut gehoor definieert.
Kun je een absoluut gehoor ontwikkelen?
De waarheid is dat mensen al meer dan een eeuw proberen te leren hoe ze dit vermogen kunnen bereiken. Ze hebben verschillende soorten interventies gebruikt. Tot op heden hebben ze echter niet veel succes gehad. Desalniettemin hebben experts ontdekt dat het kan worden geïdentificeerd bij een kind met de benodigde genetica voordat ze het zelfs maar beginnen aan te tonen.
De Universiteit van Tokyo (Japan) heeft programma’s in dezelfde lijn ontwikkeld. Sterker nog, sinds de jaren ’80 geven ze een soort muzikale opvoeding aan kinderen tussen de 2 en 5 jaar oud. Het is essentieel dat de kleintjes altijd in die leeftijdscategorie zijn om met dit soort training te beginnen. Dat komt omdat het wordt beschouwd als de perfecte periode bij uitstek om een absoluut gehoor te ontwikkelen.
Tot nu toe is er geen vooruitgang geboekt bij volwassenen. Maar misschien zullen we over een paar jaar leren hoe we deze specifieke vaardigheid kunnen verwerven.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Drayna, D., Manichaikul, A., DeLange, M., Snieder, H. y Spector, T. (2001). «Genetic correlates of musical pitch recognition in humans». Science 291. 1969–1972.
- Levitin, Daniel & Rogers, Susan. (2005). Absolute pitch: Perception, coding, and controversies. Trends in cognitive sciences. 9. 26-33. 10.1016/j.tics.2004.11.007.
- Saffran, J. R. y Griepentrog, G. J. (2001). «Absolute pitch in infant auditory learning: Evidence for developmental reorganization». Developmental Psychology 37. 74–85.
- Oliver Sacks (mayo de 1995). «Musical Ability». Science 268 (5211). 621–622.
- Korpell, H. S. (1965). «On the mechanism of tonal chroma in absolute pitch». American Journal of Psychology 78. 298-300.
