Diepe denkers en overdenkers: wat is het verschil?
Diepe denkers en overdenkers: is er een verschil tussen deze twee soorten denken? Het antwoord is ja, heel veel zelfs. De meesten van ons schommelen echter vaak tussen de twee. In feite is onze denkende geest als een fabriek die nooit sluit. Bovendien werkt het vaak niet op de meest optimale en efficiënte manier.
Je brengt veel tijd door in je eigen hoofd. Zo denk je bijvoorbeeld na over wat je gisteren hebt gedaan, vandaag, en wat je morgen gaat doen. Je verdwaalt in de labyrinten van de beslissingen die je moet nemen, in de dromen die je wilt bereiken, en zelfs in de nutteloze soorten gedachten die geen enkele betekenis hebben.
Bijna zonder het te beseffen, verval je in de overdreven herkauwende cognitieve benadering. Dit put je uit en frustreert je, verspilt je tijd, en brengt je nergens. Wat erger is, het versterkt je psychologische ongemak.
Hoe kun je daarom een gezondere en meer heilzame mentale benadering cultiveren voor je reis door het leven? Laten we eens kijken.
“Intelligentie is niet alleen het vermogen om te redeneren; het is ook het vermogen om relevant materiaal te vinden in het geheugen en om aandacht te besteden wanneer dat nodig is.
Diepe denkers en overdenkers
Diep denken stelt je in staat om je kompas beter te kalibreren en de meest geschikte beslissingen te nemen. Aan de andere kant laat overdenken je op dezelfde plaats zitten als je was en put het je mentaal uit. Daarom is het duidelijk dat de gezondste en meest adequate cognitieve strategie die is welke te maken heeft met diep, langzaam, weloverwogen en analytisch denken.
Maar, en hier komt het probleem, je gebruikt het niet zo veel als je zou moeten. In feite heb je de neiging om de meeste situaties te analyseren en erop te reageren met een snelle, intuïtieve en onbewuste mentale aanpak. Dat komt omdat het leven extreem snel gaat en je snel moet handelen bij elke stimulans.
Wanneer een uitdaging of probleem zich voordoet, loop je vast. Dat is het moment waarop je herkauwmachine aangaat, degene die de dingen duizend keer overhoop haalt, ze opnieuw uitspuwt, en ze dan opnieuw kauwt.
Het is niet gemakkelijk om een meer reflectief en zuinig mentaal perspectief toe te passen, te weten wanneer je het rustiger aan moet doen en te stoppen met het versterken van die irrationele en niet-helpende ideeën.
We zijn allemaal zowel diepe denkers als overdenkers op sommige momenten. We moeten echter het eerste bevorderen en het tweede beheersen. Laten we eens kijken hoe.
Te veel denken maakt je ziek
We hebben allemaal wel eens te maken gehad met moeilijke ervaringen. Op zulke momenten is het echt moeilijk om te stoppen met denken aan bepaalde dingen. In feite is niemand vrijgesteld van het zijn van een overmatige denker bij dit soort gelegenheden. Dat komt omdat negatief geladen emoties deze neiging versterken.
Dr. Susan Nolen Hoeksema was een van de grote deskundigen op het gebied van ruminatie. In een van haar studies(Engelse link) beweerde ze dat overmatig piekeren vaak leidt tot depressie.
Het is ook vaak de trigger voor eetstoornissen en andere geestelijke gezondheidsproblemen. Dus, hoe kan het worden vermeden? Hier is wat advies:
- Wees je ervan bewust dat overdenken en herkauwen geen problemen oplossen.
- Stop met vechten tegen je gedachten. Als je ze onderdrukt, spreken ze luider. Accepteer ze, geef ze de ruimte, maar geen waarde. Ze zijn er en je kunt je er niet voor verstoppen of ze ontkennen, maar ze zijn slechts ruis, ze zijn niet nuttig.
- Probeer niet zo veel over dingen na te denken. Selecteer alleen je nuttige gedachten en ideeën. Gooi diegene weg die je alleen maar onrust en zorgen bezorgen.
- Diepe denkers en overdenkers verschillen in één opzicht. De eersten denken om iets te bereiken, de laatsten om hun humeur te verslechteren.
Diep nadenken of bewust
De diepe denker is iemand die redeneert en verschillende variabelen kwalitatief analyseert, waardevolle conclusies verkrijgt en handelt naar de problemen die hen omringen. Ze hebben een vaardige geest om contact te maken met hun emoties en ze te reguleren, contact te maken met hun eigen behoeften, en verschillende antwoorden op hetzelfde probleem vast te stellen.
Wat onderscheidt een diepe denker van een overdenker? Welke strategieën moet je ontwikkelen om de eerste, gezondere benadering te bevorderen? Dit zijn de sleutels:
- Oefen zelfreflectie en het oplossen van problemen.
- Analyseer je eigen denkpatronen om te beoordelen of ze nuttig zijn of niet.
- Concentreer je geest op het hier en nu. Gisteren doet er niet meer toe, morgen bestaat nog niet.
- Beheers je emoties en blokkeer jezelf niet met obsessies, angsten en irrationele gedachten.
- Probeer optimistisch te zijn en erken dat er meerdere manieren zijn om elk probleem op te lossen.
- Praat met andere mensen om verschillende perspectieven te krijgen. Dit helpt je om je problemen te relativeren, je focus te verbreden en stress te verminderen (Engelse link).
Diepe denkers en overdenkers: wat ben jij?
De meesten van ons denken te veel. We doen het omdat onze hersenen een bijna aangeboren neiging hebben om zich te richten op het negatieve, in de vorm van problemen en bedreigingen uit onze omgeving.
Het maakt onze hersenen niet uit of we gelukkig zijn of niet, ze willen alleen maar dat we overleven en zetten ons daarom bijna voortdurend aan tot piekeren. Te veel zorgen maken is echter niet de oplossing.
Geconfronteerd met dit soort bijna instinctieve mechanismen, is er maar één optie: een bewustere en rationelere aanpak ontwikkelen. Je moet beter denken, langzamer en doelbewuster, met meer betekenis en doelgerichtheid, waarbij je plannen maakt en tien oplossingen bedenkt voor elke uitdaging.
Dit vergt dagelijkse inzet en inspanning, maar het zal zeker de moeite waard zijn. Je moet inderdaad zorg dragen voor wat er in je geest gebeurt, want alles wat daar gebeurt bepaalt je leven.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Nolen-Hoeksema, S., Wisco, B. E., & Lyubomirsky, S. (2008). Rethinking Rumination. Perspectives on psychological science : a journal of the Association for Psychological Science, 3(5), 400–424. https://doi.org/10.1111/j.1745-6924.2008.00088.x
- Yaribeygi, H., Panahi, Y., Sahraei, H., Johnston, T. P., & Sahebkar, A. (2017). The impact of stress on body function: A review. EXCLI journal, 16, 1057.