De theorieën van Martin Seligman
Martin Seligman is een bekende Amerikaanse psycholoog en schrijver. Hij werd geboren op 12 augustus 1942 in Albany, Verenigde Staten. Hij is hoogleraar aan de Universiteit van Pennsylvania en is een van de belangrijkste figuren in de wereld van de positieve psychologie. In feite zijn zijn theorieën over aangeleerde hulpeloosheid en welzijn iconisch geworden.
Seligman heeft een uitstekende carrière gehad. Hij was voorzitter van de American Psychiatric Association (APA) en redacteur van haar beroemde online tijdschrift, Prevention and Treatment.
Deze prestaties leidden tot zijn consolidatie als psycholoog. Hij heeft ook verschillende boeken geschreven. Hij werd inderdaad gekatapulteerd tot roem als een belangrijke psychologische theoreticus en een groot onderzoeker.
De studies van Dr. Martin Seligman en zijn positieve psychologie richten zich vooral op benaderingen van depressie. Hij stelt voor dat we in staat zijn intelligentere strategieën te gebruiken tegenover deze stoornis.
Zijn bijdragen aan de behandeling van depressie
Martin Seligman heeft veel bijdragen geleverd met betrekking tot depressie veroorzaakt door negatieve gedachten. Zijn werk volgt dezelfde lijn als de studies van professor Aaron T. Beck, die ook bekend stond om zijn bijdragen aan depressiebehandelingen.
Zijn theorieën houden ook verband met de cognitieve therapie betreffende de problemen van de perceptie van de werkelijkheid en het verlies van controle bij negatieve ervaringen.
De positieve psychologie wijdt een goed deel van haar inspanningen aan het identificeren van de factoren of variabelen die bepaalde individuen extreem mentaal resistent maken wanneer ze geconfronteerd worden met moeilijkheden.
Een van die factoren is traagheid als het gaat om denken. In feite plaatsen we ons vaak voor onze problemen op het denkbeeldige vlak dat we opbouwen en waarin we ze situeren.
Gewoonten van denken hoeven niet eeuwig te blijven bestaan. Een van de belangrijkste bevindingen in de psychologie van de laatste twintig jaar is dat individuen hun manier van denken kiezen .
-Martin Seligman-.
Aangeleerde hulpeloosheidstheorie
De theorie van Martin Seligman heeft de mogelijkheid opgeworpen om het welzijn te vergroten en depressies bij patiënten te verminderen. Hij stelt voor om prachtige hulpmiddelen aan te reiken om problemen op te lossen en de perceptie van de wereld te veranderen bij degenen die depressief zijn.
Daarnaast heeft zijn studie over geluk bijgedragen aan het vinden van manieren om bepaalde deugden en vermogens te versterken.
Een van de centrale concepten in het werk van Martin Seligman is dat van aangeleerde hulpeloosheid (Engelse link). Het houdt verband met de afwezigheid van activiteit of het gebrek aan reactie op situaties die het individu bedreigen. In feite wordt het voor veel mensen een bron van depressie.
Het doet zich voor wanneer iemand een situatie ervaart en de resultaten gewoon laat gebeuren, zonder op enigerlei wijze te handelen. Dit gebeurt in een kader waarin er automatische negatieve gedachten zijn die actie verhinderen.
Op basis van deze overwegingen creëerde Martin Seligman in 2002 de theorie van authentiek geluk bij mensen. Vervolgens vorderde hij experimentele studies die later zijn theorie van welzijn en het PERMA Model werden. Deze richten zich op hoe positieve emoties en relaties, samen met persoonlijke inzet, leiden tot het bereiken van doelen en emotioneel evenwicht.
Seligman bracht ook het punt naar voren van het tegengaan van de negatieve gedachten van mensen als antidepressief mechanisme, waarbij hij de emoties van geluk en optimisme benadrukte.
Om niet in depressie te vervallen, moeten de situaties die ons overkomen gerationaliseerd of uitgelegd worden op een positieve en niet op een negatieve manier. Dit impliceert een perspectief van plezier en hoop.
Afleren tegen aangeleerde hulpeloosheid
Het beheer van onze interpersoonlijke relaties is direct verbonden met onze geestelijke gezondheid, meer in het bijzonder met het gevoel van eigenwaarde en de probleemoplossende strategieën die we geneigd zijn te gebruiken. In die zin voorkomt aangeleerde hulpeloosheid (afwezigheid van hoop) dat we onze middelen mobiliseren om te proberen uit ingewikkelde situaties te komen.
Met andere woorden, aangeleerde hulpeloosheid zorgt ervoor dat we opgeven. Het is een positie die in veel gevallen direct leidt tot depressie. Het is dus in staat onze manier van handelen, denken en voelen sterk te beïnvloeden.
In veel gevallen ontstaan angst en depressie als we niet in staat zijn oplossingen te vinden voor onze problemen. Het gebrek aan initiatief bij een moeilijkheid of het delegeren van alle verantwoordelijkheid zijn twee van de correlaten van aangeleerde hulpeloosheid.
Seligman bevestigt dat een gebrek aan self-efficacy (ik kan het ) in combinatie met een lage locus of control (het bereiken hangt van mij af) kan worden afgeleerd als een vitale houding.
Omgaan met aangeleerde hulpeloosheid
Moeilijke situaties op het werk, op school of in de sociale of familiale omgeving kunnen een gevoel van hulpeloosheid opwekken. Tegelijkertijd voelt het individu zich aangevallen of geschonden. Wanneer dit gebeurt, is het niet genoeg om hen te vertellen wat ze moeten doen. Ze moeten inzien dat ze de mogelijkheid hebben om positief te beïnvloeden wat er gebeurt.
Stel je bijvoorbeeld een geblesseerde sporter voor. Die moet misschien een tijdje stoppen met hardlopen om te herstellen. Terwijl ze niet kunnen oefenen met hardlopen, kunnen ze andere methoden gebruiken om zich te verbeteren.
Ze kunnen bijvoorbeeld naar een fysiotherapeut gaan om hun herstel te bespoedigen, werken aan spierketens die niet door de blessure zijn aangetast, of op hun dieet letten om niet aan te komen.
Aan de andere kant zal een atleet die ten prooi is gevallen aan aangeleerde hulpeloosheid het gevoel hebben dat het enige wat ze kunnen doen is de tijd laten verstrijken tot hun blessure genezen is.
Deze houding zal hen niet alleen frustreren en hun gevoel van controle ondermijnen, maar zal ook betekenen dat ze niet in staat zijn hun vorm terug te krijgen totdat ze volledig hersteld zijn van hun blessure.
Gevoelens en emoties, zoals liefde of moed, dapperheid, doorzettingsvermogen en sociale intelligentie kunnen worden aangeleerd. Dit helpt om negatieve gedachten te herstructureren. Op zijn beurt leidt het tot het vooruitkomen in situaties die onze mentale kracht op de proef stellen.
Welzijnstheorie of PERMA Model
Een andere grote bijdrage van Martin Seligman aan de psychologie is het PERMA Model (Engelse link). Het beschrijft de vrije keuze van mensen om hun welzijn te vergroten. Het omvat de grondslagen en indicatoren om zich goed te voelen, positief te zijn, en die houding en dat gevoel zo lang mogelijk in het dagelijks leven vast te houden.
In Seligmans boek Authentiek Geluk uit 2002 beweerde hij dat geluk bestond uit positieve emotie, betrokkenheid en zingeving. Later veranderde hij zijn studieobject van geluk in welzijn.
Het PERMA-model
Het PERMA-model van Seligman is gebaseerd op een acroniem dat de vijf belangrijkste elementen van welzijn weergeeft:
- P (positieve emoties). Verhoging van het aantal positieve emoties (dankbaarheid, hoop, liefde, nieuwsgierigheid, enz.). Dit mag echter niet ten koste gaan van het uitwisselen of transponeren ervan met de negatieve (angst, verdriet, woede, enz.), maar eerder als hulpmiddel om ermee om te gaan.
- E (engagement). Een verbintenis aangaan met onszelf en onze krachten, om onszelf in een staat van harmonie, affiniteit en bewustzijnsstroom te brengen. Met andere woorden, onze inzet voor het zoeken naar het soort activiteiten dat ons in staat stelt optimale staten van activering binnen te gaan. Bijvoorbeeld als we zo opgaan in projecten of taken dat de tijd lijkt stil te staan. Dat komt omdat we ons alleen concentreren op wat we nu aan het doen zijn.
- R (relaties). Het koesteren van gezonde en positieve relaties is een essentiële factor in het bereiken van welzijn.
- M (betekenis en doel). Deze factor verwijst naar het zoeken naar betekenis en doel in ons leven en impliceert het behoren tot iets dat groter is dan onszelf. Zo ligt aan elk doel, elke doelstelling en elk doel dat we bereiken een relevante betekenis ten grondslag. Hierdoor krijgen ze een transcendente betekenis.
- A (prestatie) Het veronderstelt succes en een gevoel van verwezenlijking. Daarom impliceert het het stellen van doelen, die, eenmaal bereikt, ons een competent en autonoom gevoel geven.
Welzijn
Seligman gelooft dat als we erin slagen alle bovengenoemde factoren te omvatten, we duurzaam en volledig welzijn kunnen bereiken.
Hij verduidelijkt echter verder dat we niet moeten proberen elk van de factoren van het PERMA-model in gelijke mate te bevorderen, ook niet op een geforceerde of opgelegde manier. In plaats daarvan moeten we proberen die te bevorderen waarmee we ons identificeren en ons het prettigst voelen, zonder ons eigen welzijn in gevaar te brengen.
Positieve emoties en motivatie voor handelen in moeilijke situaties
Zoals je ziet is de aanpak van Martin Seligman erop gericht onze emoties op een positieve manier te bewerken. Dit voedt en benadrukt het goede in ieder mens. Door dit te doen nemen ons zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde aanzienlijk toe.
Het doel is ervoor te zorgen dat individuen erin slagen hun capaciteiten in conflictueuze situaties in te zetten. Het probeert de positieve oplossing van moeilijkheden te bevorderen en effectieve acties in specifieke situaties te motiveren. In feite om het gedrag van dingen laten gaan of onderdrukken af te leren.
Ten slotte omvat Seligmans concept van welzijn geluk en optimisme. Beide kunnen gevonden worden door positieve emoties, inzet voor activiteiten, positieve relaties met de omgeving, en het smeden van persoonlijke doelen en prestaties. Uiteindelijk voorkomen ze dat we ten prooi vallen aan depressie en een plezierig leven hebben.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Maier, S. F., & Seligman, M. E. (1976). Learned helplessness: Theory and evidence. Journal of Experimental Psychology: General, 105(1), 3–46. https://doi.org/10.1037/0096-3445.105.1.3
- Tayyab, R & Seligman, M. (2018). Positive Psychotherapy: Clinician Manual. Oxford University Press.
