Autoritaire gezinnen beïnvloeden toekomstige romantische relaties
Zelfbeheersing, veeleisend, rigide, koud, en gericht op opoffering en gehoorzaamheid. Opgroeien in een autoritair gezin is als leven in een sekte. In feite verstoort het gehoorzamen aan de richtlijnen van veeleisende, rigide en emotioneel verwaarlozende verzorgers de psychosociale ontwikkeling van een kind volledig.
Kinderen met autoritaire ouders ontdekken echter meestal pas dat hun gezinsdynamiek niet bepaald normaal is als ze het vermogen bezitten om te redeneren. Op dat moment beginnen ze plotseling hun ouders te vergelijken met die van hun vrienden van school. Pas dan beseffen ze dat er iets mis is.
Terwijl de ouders van hun vrienden hun kinderen met liefde behandelen en hen begeleiden, waarderen en beschermen, dicteren en straffen die van hen alleen maar.
Autoritaire gezinnen voeden op met angst, niet met liefde. Een ouderschap waarin lof, steun, emotionele veiligheid en communicatie ontbreken, vervormt het beeld dat een kind van zichzelf heeft. Bovendien bereiken de wonden van autoritair gedrag in de kindertijd de volwassenheid en beïnvloeden zelfs de relaties van volwassenen.
Een broos gevoel van eigenwaarde en opgekropte woede zijn twee psychologische sporen die het autoritaire gezin meestal achterlaat.
Autoritaire gezinnen beïnvloeden emotionele relaties op volwassen leeftijd
Midden jaren zestig identificeerde de psychologe Diana Baumrind drie opvoedingsstijlen: autoritair, toegeeflijk en democratisch. Hoe verrassend het ook lijkt, er zijn veel mensen die een strenge en strenge opvoeding toejuichen. Ze verwarren regels en discipline met respect, waarbij ze in de verleiding komen om uiterst destructieve praktijken voor het kind toe te passen.
Velen kiezen deze opvoedingsstijl vanwege hun cultuur of persoonlijkheid, omdat ze zo zijn opgevoed, of omdat ze aannemen dat verantwoordelijke mensen zo gevormd worden.
De “Doe het omdat ik het zeg” houding is voor bepaalde geesten de beste manier om hun kinderen onder controle te houden. Ze zijn zich er echter niet van bewust dat opgroeien in autoritaire gezinnen er uiteindelijk toe leidt dat kinderen de basisvaardigheden voor hun welzijn, zelfrealisatie en geluk worden ontnomen.
Het is belangrijk om te weten dat de ervaringen en betekenissen die ieder van ons opdoet uit onze ouderlijke relaties direct van invloed zijn op onze volwassen relaties.
Autoritair ouderschap ligt ten grondslag aan veel psychische stoornissen bij jongvolwassenen, evenals de onmogelijkheid om gelukkige relaties op te bouwen.
Denken dat ze niet goed genoeg zijn
Eigenwaarde moduleert het beeld dat we van onszelf hebben. Als we onze eerste levensjaren doorbrengen, geconditioneerd door eisen, strengheid, bevelen en straffen, erodeert dat onze waarde. Berichten als “Waarom doe je niets goed?” of “Hoe vaak moet ik het je nog zeggen?” maken dat we ons feilbaar, onhandig en zelfs gebrekkig voelen.
Iemand die dit soort verhalen heeft geïnternaliseerd voelt zich dus bijna nooit gelijkwaardig aan zijn partner. In feite twijfelen ze aan zichzelf en zien ze hun geliefde soms zelfs als hun ouder, in een positie van superioriteit. Bovendien, als er één ding is dat ze voortdurend nodig hebben, dan is het goedkeuring, versterking en validatie van die ‘autoritaire’ figuur.
Emotionele wanhoop en hechtingsstoornissen
Opgroeien in autoritaire gezinnen resulteert in opmerkelijke uitdagingen in relationele intimiteit. Deze kinderen ervaren grote emotionele wanhoop, angst voor verlating, en de behoefte om liefde te ontvangen. Ze kunnen ook wantrouwend zijn. Ze vrezen elk moment gekwetst te worden doordat ze in de kindertijd een angstige gehechtheid aan hun verzorgers hebben ontwikkeld.
Een studie (Engelse link) die in 1990 werd gepubliceerd in het Journal of Personality and Social Psychology besprak de invloed van gehechtheid op het type relaties dat op volwassen leeftijd wordt opgebouwd.
De studie stelt dat, in de regel, het autoritaire gezin de neiging heeft om een angstig of vermijdend type gehechtheid te versterken. Dit leidt tot relaties die ofwel voortdurend bevestiging zoeken ofwel zich verschuilen achter zelfredzaamheid en emotionele kilte vanwege de angst om opnieuw gekwetst te worden.
Slechte communicatie van emoties en behoeften
Autoritaire gezinnen laten geen ruimte voor dialoog, alleen voor bevelen. Dit betekent dat een kind dat in een autoritair gezin wordt opgevoed geen goede emotionele communicatievaardigheden zal ontwikkelen. Zelfs op volwassen leeftijd zullen ze niet over hun behoeften durven praten met hun partner, omdat ze van jongs af aan geleerd hebben dat die onbelangrijk zijn.
Evenzo zullen ze zelden uiten wat ze denken en voelen uit angst om berispt of afgewezen te worden.
Overdenken en relationele onzekerheid
Opgroeien in autoritaire gezinnen maakt dat kinderen leren dat als ze in deze scenario’s willen overleven, ze hun mond moeten houden en moeten gehoorzamen. Maar hun gedachten, verre van tot zwijgen te worden gebracht, denken overmatig en voeden zich met gevoelens van wrok, frustratie, angst en zelfs angst.
Daarom ontwikkelt het kind dat in deze contexten wordt opgevoed onzekere affectieve banden. Ze vrezen verraden te worden, in de steek gelaten te worden, of niet goed genoeg te zijn voor hun geliefden. Verder zijn ze jaloers en doodsbang om op een gegeven moment in hun leven fouten te maken.
Een neiging tot misbruik van relaties
Wie wordt opgevoed door een streng en autoritair gezin, verwart misbruik vaak met liefde en overheersing met genegenheid. Bovendien zorgt het integreren van dit verwrongen relationele patroon van heel vroeg af aan ervoor dat ze herhaaldelijk in misbruikrelaties terechtkomen. Het is inderdaad niet gemakkelijk om deze van kinds af aan ingebakken overtuigingen te deactiveren.
Opgroeien in autoritaire gezinnen leidt tot relationeel conformisme en depressie
De autoritaire ouder is een allesomvattende aanwezigheid. Ze oefenen niet alleen met ijzeren vuist bevel en controle uit. Ze bezetten ook het mentale territorium van hun kinderen, waardoor ze geloven dat ze verplicht zijn te gehoorzamen.
Deze impliciete maar constante boodschap leidt vaak tot een situatie van aangeleerde hulpeloosheid. Ze kunnen hun werkelijkheid niet veranderen, noch zichzelf verdedigen.
Deze benadering, die een vorm van pathologisch conformisme is, kan ook in een relatie voorkomen. Dat komt omdat opgroeien in een autoritair gezin individuen passief maakt. Ze laten zich meeslepen en zeggen “ja” als ze “nee” zouden moeten zeggen.
Ze verdedigen zich niet altijd tegen wat pijn doet. Meer dan alles komt dat omdat ze gewend zijn geraakt aan pijn. Daardoor kunnen ze heel gemakkelijk depressief worden.
Negatieve feedback die ze in de kindertijd ontvangen als gevolg van de strengheid, de ijzeren discipline en het dominante gedrag van hun ouders, leidt ertoe dat het kind als volwassene een trauma ontwikkelt. Dit beïnvloedt de kwaliteit van hun romantische relaties.
Wat te doen als je een autoritaire opvoeding had
Kan de wond van autoritair gedrag van vader of moeder helen? Als het je lukt om de wonden van gisteren te helen, krijg je dan gezondere en gelukkiger relaties? Het antwoord is ja. Maar het eerste wat je je moet realiseren is dat opvoeden op basis van strengheid, dreiging, gebrek aan dialoog en rigiditeit een vorm van misbruik is.
Als je een traumatische jeugd hebt gehad, is het raadzaam om psychologische therapie te volgen. Het zal je helpen om je opvoeding, die gekenmerkt werd door bedreigingen en straffen, aan te pakken.
In feite zul je je kunnen ontdoen van de ballast die je gevoel van eigenwaarde uitholt. Die je waarden, krachten en charisma kunnen herstellen. Dit zal je toerusten om gezondere en vooral gelukkiger banden op te bouwen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Aroca, C., & Cánovas, P. (2012). Los estilos educativos parentales desde los modelos interactivo y de construcción conjunta: Revisión de las investigaciones. Teoría de la Educación, 24(2), 149-176.
- Trautner T. Authoritarian parenting style. Michigan State University.
- Kuppens S, Ceulemans E. Parenting styles: A closer look at a well-known concept. J Child Fam Stud. 2019;28(1):168-181. doi:10.1007/s10826-018-1242-x
