Als je haat zaait, zul je geweld oogsten

Het voornaamste gevolg van haat is geweld; alleen dit kan de haat namelijk in stand houden. Haat is als een oncontroleerbare eetlust, die nooit verzadigd lijkt te raken. Het bestaat uit woede en razernij en is altijd in staat om een reden te vinden om nog meer haat op te wekken. Haat is zonder twijfel een van de meest verslavende passies die mensen kunnen ervaren.

Veel mensen zeggen dat we ‘oogsten wat we zaaien’. Meestal wordt dit gezegde op positieve situaties betrokken. In werkelijkheid kan dit gezegde natuurlijk op zowel goede als slechte dingen slaan. Dat wil zeggen, als je liefde zaait, dan is de kans groot dat je ook liefde zult oogsten. Als je daarentegen juist haat zaait, dan is de kans groot dat je haat of geweld zult oogsten, waarbij geweld zelfs nog erger is.

Haat verspreid zich snel

Wanneer iemand om wat voor reden dan ook iemand anders aanvalt, dan wekt dit een gevoel van woede en smart in die andere persoon op. Agressie veroorzaakt een wond die lastig geneest, afhankelijk van de ernst van de aanval, alsook van de ervaringen die je in het verleden met agressie hebt gehad, die zich in je hart verzameld hebben.

Hoe meer negatieve ervaringen, hoe groter en dieper de wond natuurlijk zal zijn. Sommige mensen hebben namelijk de neiging om negatieve herinneringen beter te onthouden dan positieve herinneringen. Ze hebben de neiging om meer nadruk te leggen op de fouten dan op de successen.

Agressie is maar één stap verwijderd van haat. Een keten van agressie voorziet ons van de voorwaarden die nodig zijn om haat te ontwikkelen en zich in het hart te laten vestigen. De connectie die uit dit verontrustende gevoel voortkomt, kan sterker zijn dat de connectie die voortkomt uit liefde. Als gevolg hiervan neemt de agressie aanzienlijk toe, omdat er altijd nog wel ‘een appeltje te schillen’ valt.

Vrijwel niets kan geweld rechtvaardigen

Geweld zal nooit naar iets goeds leiden. Over het algemeen komt het voort uit lafheid of onwetendheid of beide tegelijk. Het is een bepaalde vorm van gedrag die de menselijke staat van zijn verlaagt en beschadigt, in ieder geval de ethische en sociale aspecten van deze gemoedstoestand.

Geweld wekt nog meer geweld op. De gevolgen van geweld zijn bijna altijd hetzelfde: haat, razernij en een aanzienlijke drang naar wraak. Als je wilt, kun je hiermee een tevergeefse en starre vicieuze cirkel creëren, zoals in de mythe van Sisyphos, hoewel er ook uitzonderlijke situaties bestaan waarin geweld enigszins begrepen kan worden en soms misschien wel moet worden toegepast vanuit zelfverdediging.

Toch blijft geweld erg onstabiel als het gaat om goedkeuring en rechtvaardigheid. Geweld zou altijd de laatste optie moeten zijn, letterlijk. Omdat de omstandigheden je geen andere keus laten. De laatste mogelijkheid. Geweld is alleen rechtvaardig als het wordt toegepast om een andere waarde te verdedigen, een waarde die belangrijker is dan de waarde om geen geweld te gebruiken.

Van haat naar geweld

Geweld bestaat niet alleen uit lichamelijke of verbale vormen van agressie. Er bestaan genoeg gewelddadige daden waar je geen enkel woord voor uit hoeft te spreken. Zoals situaties waarin iemand iemand anders met slechts één blik omlaag kan halen of wanneer je zelf medeplichtige bent aan een onrechtvaardigheid, puur vanuit gemak, omdat het afkeuren ervan problemen voor je zou kunnen veroorzaken.

Hoe goed dit soort vormen van geweld zich ook weten te verbergen of vermommen, ze veroorzaken altijd dezelfde gevolgen. Een reeks oorverdovende en weerklinkende vijandigheden die schuilgaan in de kloppende wond. Hierdoor ontstaat er dus een dramatische cirkel waarin twee mensen door een ziekmakend gevoel stevig aan elkaar verbonden raken.

Bijna iedereen die geweld gebruikt, lijkt ervan overtuigd te zijn dat hij het recht op macht heeft. Als deze haat jarenlang zou worden onderzocht, dat geweld dat decennia aan kan houden, dan zou je erachter komen dat al deze mensen denken dat hun agressie puur voortkomt uit terechte zelfverdediging.

Ze willen voorkomen dat anderen hen pijn doen, waardoor ze zelf vast op de zaakjes vooruit lopen en anderen pijn doen voordat ze zelf gekwetst kunnen raken. Ze willen gerespecteerd worden en doen er vervolgens alles aan om anderen bang te maken en zo hun doel te bereiken. Ze hebben behoefte aan rust en denken dit te kunnen verkrijgen door de mensen die er een andere mening op na houden tot zwijgen te brengen. Als hun gedrag vervolgens agressie opwekt bij anderen, gebruiken ze deze agressie om hun eigen geweld te rechtvaardigen.

Hoe komt het bijvoorbeeld dat we wanneer we een leugen vertellen alles helemaal goed uitstippelen en vervolgens bijna altijd in staat zijn om ons doel te bereiken? En hoe komt het dat we wanneer we de waarheid willen vertellen allerlei obstakels, afwijzingen en twijfels tegenkomen?

De cirkel van haat en geweld doorbreken

Vergeving kan je bevrijden. Rust is een voorwaarde om gelukkig te kunnen worden. Noch vergeven, noch rust vinden, zijn echter handelingen die automatisch tot stand zullen komen. Het zijn juist handelingen die een belangrijk proces omvatten, waarbij je om te beginnen in staat moet zijn om je eigen fouten en mislukkingen toe te geven.

De wereld heeft behoefte aan sterke en dappere mensen, die niet bang zijn om een stap terug te doen om conflicten uit de weg te kunnen gaan. De wereld heeft behoefte aan mensen die stil kunnen blijven en rustig af kunnen wachten tot de andere persoon kalmeert en bereid is om een productieve dialoog te voeren. Mensen die hun best doen om anderen te begrijpen, voordat ze hen meteen beoordelen, veroordelen en soms zelfs afstraffen.

Misschien hebben we allemaal behoefte aan dappere, vastberaden mensen die bereid zijn risico’s te nemen en in staat zijn om de ‘slechte gewoontes’ te oogsten. We zijn als mensen gemaakt om langzaamaan naar de verborgen tuinen van persoonlijke groei te slenteren. Een interessante manier om je te verzetten tegen de overdreven maten van geweld, spanning en agressie waar we tegenwoordig mee moeten leven en die ons ervan weerhouden onze blinddoek af te zetten.