Welke invloed heeft virtual reality op de perceptie van de wereld?

Dankzij de vooruitgang in de technologie hebben we toegang tot gesimuleerde werkelijkheden die de wereld waarin we leven digitaal weergeven. Dit brengt echter bepaalde uitdagingen met zich mee, die we in dit artikel uit de doeken doen.

Virtual reality heeft de capaciteit om gebruikers onder te dompelen in digitale omgevingen. Op deze manier worden we geconfronteerd met een progressieve transformatie van de manier waarop we het leven ervaren. Daarom zullen we in dit artikel onderzoeken hoe virtual reality onze perceptie van de wereld beïnvloedt.

Perceptie is de manier waarop we interpreteren wat ons omringt. In dit proces spelen onze zintuigen een centrale rol. Virtual reality speelt er echter mee om een omgeving te genereren die lijkt op de omgeving waarin we dagelijks leven. In de volgende paragrafen vertellen we je er meer over.

Wat noemen we virtual reality?

De faculteit Informatica van Barcelona (Spaanse link) definieert de virtual reality als die computersystemen die real-time representaties van de realiteit genereren.

Zo’n wereld wordt gekenmerkt door het feit dat er geen fysieke ondersteuning is. Dat wil zeggen dat het geprojecteerde beeld is fictief en de ondersteuning wordt geleverd door computers. In dit opzicht is virtual reality een simulatie van een fictieve omgeving die probeert een gevoel van realiteit op te wekken bij de gebruiker.

Door middel van computergegenereerde virtuele scènes worden verschillende scenario’s gecreëerd. Deze kunnen binnen, buiten, realistisch of denkbeeldig zijn. Voorbeelden zijn games, operaties in operatiekamers en reissimulaties.

Toepassingsgebieden van virtual reality

Het kan gebeuren dat als we aan virtual reality denken, we ons voorstellen dat de toepassingen ervan betrekking hebben op entertainment. Dit is echter niet het geval. Het gebruik van deze technologie omvat ook andere toepassingsgebieden, waarvan de volgende eruit springen:

• Robotica.
• Industrie.
• Geneeskunde en gezondheid.
• Architectuur en stedenbouw.
• Militair en lucht- en ruimtevaart.

Waarneming

De Franse filosoof Maurice Merlaeu-Ponty beargumenteert het belang van het onderwerp in zijn boek Fenomenologie van de waarneming. Het subject wordt gevormd als het centrum van de waarneming van de wereld.

Om onze omgeving te leren kennen, stelt hij bovendien een relatie voor tussen lichaam en geest, waarbij het lichaam een exclusieve eigenschap is van de mens. Op deze manier vertegenwoordigt het lichaam de geprivilegieerde manier om de wereld waar te nemen.

Zo maakt lichamelijkheid het ook mogelijk om de omgeving te creëren, want wat zou een wereld zijn zonder iemand die hem waarneemt en opnieuw betekenis geeft? Aan de andere kant is het waarnemingsproces een sensorisch-cognitief mechanisme, volgens een artikel gepubliceerd door het Sophia Magazine.

Daarom voelt, organiseert en interpreteert de mens via dit mechanisme externe prikkels, waardoor een intellectueel begrip van de fysieke wereld ontstaat.

Virtual reality en perceptie van de wereld

Een van de controverses bij het gebruik van virtual reality is waar de perceptie van de echte wereld staat. Kunnen we de realiteit een fictieve wereld noemen die door middel van computers is gecreëerd? VolgensJorge Tamés y Batta (Spaanse link) evenaart geen enkele gesimuleerde wereld het echte contact dat we met de wereld hebben.

En deze projecties beïnvloeden onze zintuigen. Een andere opvatting suggereert dat virtuele technologieën worden gecreëerd met de bedoeling om bepaalde effecten teweeg te brengen. Dus zowel wat wordt gerepresenteerd als de middelen om dat te bereiken zijn echte entiteiten.

We zijn dus getuige van een nieuwe manier om de werkelijkheid te begrijpen. Het is geen volledige perceptie van de wereld, maar een gedeeltelijke manier om de werkelijkheid te begrijpen. In de virtual reality kan de mens zijn omgeving niet met zijn hele wezen waarnemen.

Invloed van virtual reality op zintuiglijke waarneming

In virtual reality verdwijnt, zoals we al zeiden, de waarneming van de echte ruimte volledig en komt alleen het virtuele tussenbeide. De omgeving wordt digitaal gecreëerd en er wordt gespeeld met zintuiglijke prikkels.

Het doel is om de gebruiker onder te dompelen in een omgeving die niet echt is, maar er wel een als zodanig simuleert. Dit zijn de zintuiglijke waarnemingen waarmee we werken:

• Perspectief: de waargenomen ruimte is niet echt. Het doel is om de gebruiker in verwarring te brengen.
• Geluid: het wordt beschouwd als een generator van ruimte en een stimulator van verschillende hersengebieden.
• Licht en kleur: door hun verschillende toepassingen en disposities neemt de toeschouwer verschillende sensaties waar.
• Projecties: ze nemen volume in zonder gebruik te maken van materialen. Op deze manier worden de grenzen van de ruimte veranderd.

Virtuele werkelijkheid genereert een dimensie van ruimte die overeenkomt met de menselijke dimensie. De eigenschappen van de fysieke wereld worden in het digitale model gebruikt om virtuele ruimtes te ontwerpen.

Virtual reality, perceptie van de wereld en filosofie

Sommige filosofische theorieën die voortkomen uit scepticisme beweren dat virtual reality gebaseerd is op illusie. In dit verband werd een artikel gedeeld in Filosofische aantekeningen (Spaanse link) dat om een succesvolle interactie tussen de gebruiker en de virtuele wereld tot stand te brengen, de door illusie ontstane geloofwaardigheid nodig is.

In deze volgorde is de gewaarwording van de werkelijkheid in de virtuele wereld afhankelijk van fysieke en psychologische factoren. De eerste hebben betrekking op de percepties van de gebruiker met betrekking tot zijn of haar zintuigen. De psychologische factoren hebben te maken met de interactiviteit van de gebruiker met de virtuele werkelijkheid.

H oe groter de interactie, hoe groter de illusie van realiteit. We kunnen zeggen dat de virtual reality een kopie is van de fysieke wereld die we in ons dagelijks leven kennen. Wat wordt geproduceerd is een gevoel van misleiding bij de persoon.

En dit gevoel ontstaat in zijn geest door de omgeving die door de computer wordt gecreëerd. De virtuele wereld is dus niet echt, maar terwijl de gebruiker erin is ondergedompeld, voelt hij het wel als zodanig. Hier zijn enkele slogans die virtual reality gebruikt om de illusie in stand te houden:

• High fidelity.
• Hyperrealiteit.
• Hoge definitie.
• Verberg het artefact.
• De simulatie verbergen.

Uitdagingen van virtual reality

Een veelvoorkomende vraag is wat er zou gebeuren als virtual reality steeds realistischer wordt? Dit brengt ons bij een van de uitdagingen van het gebruik van virtual reality.

Het probleem dat zich voordoet is wat onze grenzen zijn in het onderscheiden van de echte wereld van de fictieve wereld die door de computer wordt gecreëerd. De grenzen tussen het echte en het denkbeeldige kunnen vervagen, zo wordt gesteld in een publicatie van de Universiteit van Barcelona (Spaanse link). Zozeer zelfs dat we emoties kunnen ervaren die niet echt zijn.

Of we kunnen gedrag vertonen dat in de virtual reality acceptabel is, maar in de echte wereld niet. Andere mogelijke risico’s zijn identiteitsdiefstal. Ook extreme sociale isolatie door overmatig gebruik van virtual reality.

Het spel tussen het echte en het denkbeeldige

Virtual reality speelt met onze perceptie van de wereld. Op deze manier worden waarnemingen gemanipuleerd om een gevoel op te wekken van ondergedompeld te zijn in een echte omgeving, hoewel die strikt genomen niet echt is.

Dit wekt bij de gebruiker misschien een staat van verwarring op tussen de werkelijkheid als zodanig en de fictie die door computers wordt gecreëerd. Toch moet niet worden onderschat dat dit vruchtbare technologieën zijn, omdat ze ons in staat stellen in te grijpen in de wereld zonder dat direct te doen.