Waarom vallen we op bad boys?
We weten dat ze niet goed zijn, dat ze ons zullen kwetsen, maar elke keer dat we een bad boy zien, komt er een soort masochistisch instict in ons naar boven en vinden we hem volledig onweerstaanbaar.
Er is risico, intensiteit, gevaar, en opwinding. Het is een volledig bedwelmende cocktail.
En wanneer onze bad boy – die we natuurlijk hebben geprobeerd te veranderen – verdwijnt, huilen we tranen met tuiten al klagend over hoe dom we waren.
Wat er zo aantrekkelijk is aan bad boys
We vinden ze interessant, riskant, gevaarlijk en anders. We weten dat ze zo zonder iets te zeggen zullen verdwijnen om met iemand anders te zijn, maar we vinden ze leuk.
Wat is er zo aantrekkelijk aan een bad boy?
Hij is ‘verboden’
We scheppen allemaal genoegen in het breken van de regels. Samenzijn met een bad boy die je ouders verbieden of die je vrienden maar niets vinden, kan een waar genot zijn.
Experts noemen dit ‘bewuste angst’. Deze is niet pijnlijk maar belonend. De Engelse psycholoog Michael Belint zegt dat de ‘dark side’ zo leuk is omdat we zelf verantwoordelijk zijn voor die aantrekkingskracht en het kunnen controleren.
Maar we voelen niet allemaal hetzelfde verlangen voor dat wat verboden is, aangezien culturele, genetische en omgevingsfactoren invloed hebben op hetgeen dit verlangen creëert en vormt.
Het verlangen om ‘gekozen’ te worden
Wanneer een bad boy naar je kijkt of aandacht aan je geeft, wil je zijn enige zijn. Zelfs al is het maar voor een moment of een paar uurtjes. Jij wilt degene zijn die tegen hem praat, degene naar wie hij kijkt, het meisje dat hij wil…
We willen hem omdat hij ons een goed gevoel geeft, ook al weten we dat het slechts iets kortstondigs zal zijn. Eventjes zullen we de enige voor hem zijn.
Het idee dat we hem kunnen ‘veranderen’
In de eerste fase van blindheid tegenover een bad boy maken we onszelf wijs dat we hem kunnen veranderen. Dat we erin zullen slagen hem een beter persoon te maken die ons zal bewonderen en als een gek van ons zal houden.
Hij is leuk, heel leuk
Ook al wachten we uren op zijn telefoontje of berichtje, ook al weten we dat hij zal verdwijnen, ook al zijn we ons ervan bewust dat het niet blijvend zal zijn, toch weten we dat het leuk zal zijn en dat het tot het einde zal zijn, wanneer dit ook mag zijn.
Maar let op! Al deze ideëen zijn het resultaat van romantische liefdesfilms. Het is een liefde die onvolledig is.
Wetenschappelijke onderzoeken over de ‘duistere drie’
Peter Jonason, van de New Mexico State University (USA), hield een onderzoek onder 200 studenten uit de stad om aan te tonen dat vrouwen een voorkeur hebben voor bad boys, maar trouwen met ‘good guys’.
Jonason onderscheidde mannen volgens drie persoonlijkheidskenmerken die hij de ‘donkere drie van de menselijke persoonlijkheid’ noemde.
Narcisme
In het geval van bad boys is narcisme gerelateerd aan kortetermijnrelaties. Dit komt voor bij mannen die concurreren met het eigen geslacht om een partner te krijgen en deze partners vervolgens afwijzen na de geslachtsgemeenschap.
Psychopathie
Psychopathie manifesteert zich vaak door een gebrek aan sensitiviteit en empathie. In kortetermijnrelaties kunnen psychopathische neigingen zelfs behulpzaam zijn, omdat psychopaten een misleidende charme hebben die volledig oppervlakkig is.
De uitbuitende en manipulatieve aard van Machiavelli
Machiavellisme is gerelateerd aan onoprechtheid, dubbelhartigheid en manipulatie.
Uit het onderzoek van Jonason bleek dat mannen die meer van deze ‘donkere’ karaktereigenschappen hadden geneigd waren om meer partners en meer kortetermijnrelaties te hebben.
Hoop voor de ‘good guys’
Op de lange termijn verandert de keuze van vrouwen.
Dr. Gayle Brewer, doctor in de ontwikkelingspsychologie aan de Universiteit van Central Lancashire (UK), stelt dat vrouwen voor korte relaties een bad boy kiezen, maar voor lange relaties de voorkeur geven aan goede en liefhebbende mannen die hen veiligheid, empathie en gezelschap bieden.
Walter Riso, Argentijns psycholoog, zegt in zijn boek Manual to Avoid Dying het volgende:
“Het is je geleerd dat hoop het laatste is wat je moet verliezen en dit mag misschien waar zijn in sommige omstandigheden, maar in het geval van onmogelijke liefde of hartzeer die verklaard en gedemonstreerd is, is hopeloosheid een remedie. Als je niet liefhebt, verwacht dan niets en anticipeer niets positiefs: een intelligente pessimist is beter dan een verkeerd geïnformeerde optimist.”
Als de bad boy verdwijnt, ons niet langer opzoekt of ons simpelweg heeft ingeruild voor een ander, moeten we daarom onze valse hoop zo snel mogelijk opgeven en ons gevoel van eigenwaarde terugkrijgen. Maar hoe?
Riso stelt meerdere technieken voor die we na een relatiebreuk of een relatie die niet werkt kunnen toepassen om ons gevoel van eigenwaarde te versterken:
- Doe afstand van uitspraken als: ‘Ik ben niet in staat om’ en ‘Ik kan niet’.
- Weest niet pessimistisch. Als je te veel negatieve gedachten over de toekomst hebt, neem dan even wat tijd om na te gaan of ze wel realistisch zijn.
- Wees niet fatalistisch. Je creëert je eigen lot.
- Onthoud niet alleen het slechte. Activeer enkele momenten per dag je positieve herinneringen. Denk aan de positieve dingen die je in je leven gedaan hebt.
- Controleer je doelen en kijk of je verder kunt komen door je sterke punten te gebruiken.
- Daag jezelf uit en waag een poging. Stel een realistisch doel en ga ervoor.
