Waarom houdt mijn moeder niet van mij?

14 minuten

Er zijn vrouwen die geen echte genegenheid voor hun kinderen willen tonen, of niet weten hoe ze deze kunnen tonen. Hoewel dit niet te rechtvaardigen is, zijn er altijd redenen die deze harde realiteit verklaren. In dit artikel leggen we het uit.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 24 november, 2024

Soms is het moeilijk om het te accepteren dat je moeder niet van je houdt, want er zijn maar weinig figuren beïnvloeden ons eigen bestaan zo sterk als onze moeders. Een veilige en verrijkende verbinding met hen legt de basis voor een deel van wie we nu zijn.

Relaties die gebaseerd zijn op een koude, afstandelijke of zelfs onveilige gehechtheid dragen echter het kenmerk van een diepe emotionele wond. Op deze manier, als er een realiteit is die voor ons bijna tegen de natuur in lijkt, is het wel het feit dat je moeder niet van je houdt. Maar het gebeurt meer dan je denkt.

Het is mogelijk dat ze geen kinderen wilde hebben. Of dat ze misschien haar problemen met zich meebracht waar ze nooit mee omging en die uiteindelijk een impact op jou hadden. Hoe het ook zij, je vraagt je af waarom deze ontevredenheid normaal is.

Indicatoren van gebrek aan moederliefde

Het hebben van voedzame verzorgers op het gebied van emoties en zorg legt de basis voor een goede ontwikkeling van de hersenen bij kinderen. Gebieden zoals emotionele regulatie of cognitieve functies rijpen optimaal met een dergelijke interactie. Dit is wat een werk gepubliceerd in het tijdschrift Cureus (Engelse link) benadrukt.

Nu laat een gebrek aan liefde of emotionele kilheid in de kindertijd een stempel op het zenuwstelsel achter. Dit verklaart de grotere kwetsbaarheid voor stress of angst. Niets is zo beslissend tussen 0 en 12 jaar als je beschermd, gevalideerd en gewaardeerd voelen. Het opvallende is dat kinderen meestal al vanaf zeer jonge leeftijd merken dat hun moeder niet van hen houdt. Dit zijn de indicatoren:

Emotionele onthechting. In deze dynamiek toont de moeder geen fysieke of verbale genegenheid jegens haar kinderen. Bovendien kunnen narcistische eigenschappen vaak in dit gedrag voorkomen.
Destructieve vergelijkingen. Het herhaaldelijk vergelijken van de eigen kinderen met anderen, en op een negatieve manier, genereert gevoelens van minderwaardigheid en zelfafwijzing die tientallen jaren kunnen aanhouden.
Voortdurende afkeuring. Wat we in dit geval zien is een moeder die haar kinderen bekritiseert en intimideert en, in plaats van hen lof of positieve erkenning te geven, haar toevlucht neemt tot devaluatie.
Geeft het kind de schuld van hun problemen. Een veelvoorkomend gedrag is om kinderen de schuld te geven van hun persoonlijke problemen, zoals stress, gebrek aan kansen op werk, ongelukkig zijn met hun partner, enz.
Vermijden van lichamelijk contact. Een ander terugkerend kenmerk is het vermijden van lichamelijk contact, het niet knuffelen, strelen of genieten van de nabijheid met je kleintjes. Dit kan een teken zijn van een zeer karakteristieke emotionele onthechting.
Psychologische verwaarlozing. Het gebrek aan aandacht voor de gevoelens van kinderen, het onvermogen om te troosten, te ondersteunen of zich in te leven, duidt ook op een diepe emotionele wond, naast een verandering in de biologische basis van gehechtheid.
Disproportionele eisen. Een ander voorbeeld is de autoritaire moeder die onhaalbare verwachtingen oplegt aan haar kinderen, die de rechten beperkt en de levens van de kinderen op alle mogelijke terreinen probeert te controleren.
Opzettelijke afstand. Het vermijden aanwezig te zijn op belangrijke momenten in het leven van kinderen, zoals schoolevenementen, vieringen of belangrijke gebeurtenissen, is een duidelijk teken van desinteresse en gebrek aan liefde.

Lees ook dit artikel: Waarom mijn moeder me een slecht gevoel geeft en wat ik eraan kan doen

Redenen waarom je moeder niet van je houdt

Misschien waren de mensen die tijdens je jeugd voor je zorgden niet degenen die je verdiende. Schreeuwen, verwijten, kritiek, ontevredenheid… Er zijn moeders die niet in staat zijn lief te hebben, en dit vervult je niet alleen met twijfels, het kan ook de manier beïnvloeden waarop je jezelf ziet.

Het eerste dat je moet begrijpen is het feit dat het niet jouw schuld is als ze niet wist hoe ze van je moest houden en voor je moest zorgen zoals jij dat nodig had. Er was niets mis met jou. Het probleem lag alleen bij haar. Het is heel gemakkelijk om beschadigd te raken als je samenwoont met iemand die misschien aan een psychische stoornis lijdt.

Het kan zelfs zijn dat hij in zijn jeugd mishandeld is of dat hij gewoon van je hield, maar niet wist hoe hij je moest behandelen of hoe hij dat aan je moest laten zien. Niets van dit alles rechtvaardigt wat je hebt ervaren, maar het is altijd passend om de mogelijke redenen te kennen.

Geestelijke gezondheidsproblemen

Het lijkt misschien opvallend voor u, maar tegenwoordig heeft een aanzienlijk deel van de bevolking te maken met een niet-gediagnosticeerd geestelijk gezondheidsprobleem. Als je jezelf dus afvraagt: “Waarom houdt mijn moeder niet van mij”, zou een van de antwoorden een onbehandelde psychische stoornis kunnen zijn. Hieronder beschrijven we de meest voorkomende:

Stemmingsstoornissen. Angst is, net als depressie, een zeer vermoeiende toestand. Het lijden aan deze geestelijke gezondheidsproblemen kan er zelfs voor zorgen dat moeders moeilijkheden ervaren in de omgang met hun kinderen (Engelse link).
Borderline-persoonlijkheidsstoornis (BPS). Dit komt vaker voor bij vrouwen; in het algemeen bij degenen die een gecompliceerde jeugd hebben gehad. Het is een aandoening die tientallen jaren geleden werd verward met ‘moeilijke persoonlijkheden’ en die gepaard gaat met complexe interpersoonlijke relaties, intense en veranderende emoties, enz.
Onopgeloste traumatische ervaringen. Als een vrouw in haar leven traumatische ervaringen heeft meegemaakt (bijvoorbeeld misbruik, verwaarlozing of mishandeling in de kindertijd), kan dit van invloed zijn op haar vermogen om een band met haar eigen kinderen te krijgen. Trauma’s die niet worden behandeld, uiten zich meestal in emotionele kilheid of zelfs mishandeling, waarbij de eigen wonden en frustraties worden geprojecteerd op de relatie met de kinderen.

Gefrustreerde verwachtingen

Je moet rekening houden met een andere factor, die in onze samenleving vaak tot zwijgen wordt gebracht. Er zijn vrouwen voor wie het moederschap niet is wat ze aanvankelijk verwachtten.

Het overtreft hen en stelt hen zelfs teleur. Dergelijke gevoelens leiden soms tot een stille en verborgen afwijzing van hun kinderen. Het is een hard en onbegrijpelijk feit, maar wel een feit dat sommigen ervaren.

Disfunctionele hechtings- en opvoedingspatronen

In de psychologie praten we vaak over hoe bepalend de gehechtheid is die tussen een moeder en haar kind wordt opgebouwd. We vergeten echter aandacht te besteden aan het soort band dat deze vrouw in haar kindertijd had en hoe dit haar manier beïnvloedt om banden met haar nakomelingen op te bouwen. Laten we eens kijken naar enkele voorbeelden:

Onveilige gehechtheid. Als een moeder geen veilige emotionele gehechtheid met haar eigen ouders heeft ontwikkeld, kan het voor haar moeilijk zijn om een gezonde band met haar kinderen op te bouwen.
Reproductie van intergenerationele patronen. Vrouwen die ongewenst zijn of ervaring hebben met nalatig ouderschap, kunnen dit patroon bewust of onbewust reproduceren bij hun eigen kinderen.

Persoonlijke moeilijkheden of externe omstandigheden

Wij zijn geen geïsoleerde entiteiten, maar wezens die voortdurend in interactie staan met hun sociale context. Daarom is het nuttig om te kijken naar hoe de omgeving van je ouder was. Deze variabelen kunnen ook het soort genegenheid verklaren dat hij je toonde of nog steeds toont.

Chronische stress. Moeders die te maken krijgen met extreme stress, zoals financiële problemen, gendergeweld of werkdruk, kunnen moeite hebben om hun kinderen de emotionele zorg te bieden die ze nodig hebben.
Gebrek aan sociale steun. Het moederschap is in veel gevallen een overweldigende taak, en als ze niet over een solide ondersteunend netwerk beschikken (familie, vrienden of professionals), is de kans groter dat ze zich soms overweldigd en zelfs emotioneel vervreemd voelen. hun kinderen.

Emotionele onvolwassenheid of gebrek aan voorbereiding op het moederschap

Sommige vrouwen voelen zich niet voorbereid op de verantwoordelijkheid die gepaard gaat met de zorg voor, de zorg voor en het liefhebben van een kind. Dat geldt vooral degenen die op zeer jonge leeftijd of zonder planning moeder worden. Gedwongen of ongewenst moederschap kan tot wrok leiden, wat zich soms uit in vormen van afstandelijkheid of gebrek aan genegenheid.

Relatie- of familieconflicten

Er zijn verschillende triggers die kunnen verklaren waarom je moeder niet van je houdt. Eén ervan heeft te maken met spanningen of conflicten met andere familiefiguren. Denk bijvoorbeeld aan de volgende opties.

Projectie van wrok. Sommige moeders hebben problemen met hun partners. Deze meningsverschillen, gevechten en zelfs haat zouden ervoor zorgen dat ze uiteindelijk dezelfde wrok op hun kinderen zouden projecteren. Het zijn zeer harde realiteiten.
Emotionele competitie. In gezinnen met meer dan één jongen of meisje kan er sprake zijn van vriendjespolitiek. Dit betekent dat sommige moeders al hun genegenheid richten op het zogenaamde ‘gouden kind’, en genegenheid aan een ander ontkennen.

Problemen met zelfbeeld of eigenwaarde

Er zijn moeders die tientallen jaren worstelen met een laag zelfbeeld. Soms zelfs tot het punt dat ze zich incompetent voelen in die rol. Dit kan ertoe leiden dat ze zich emotioneel loskoppelen van hun kinderen. Daardoor worden hun onzekerheden een muur waar niemand overheen kan. Dit zijn realiteiten die vaak worden gezien en die erg moeilijk zijn.

Neurologische of cognitieve aandoeningen

In zeldzamere gevallen hebben sommige vrouwen moeite met het tonen van oprechte genegenheid voor hun kinderen vanwege neurologische aandoeningen. Een voorbeeld hiervan kan alexithymie of zelfs een autismespectrumstoornis (ASS) zijn.

Deze klinische realiteit kan soms het vermogen tot empathie of emotionele herkenning in relaties beperken. Dit betekent niet dat ze geen liefde voelen. Het probleem is dat ze niet weten hoe ze het moeten uiten of demonstreren.

Misschien vind je dit artikel ook interessant: De vijf soorten moeders en hun emotionele invloed

Wat te doen als je moeder niet van je houdt?

Veel mensen, op de leeftijd van 30, 40 of 60 jaar, vragen zich nog steeds af waarom hun moeder niet van hen houdt. Het is als een existentiële spelfout, geschreven met onuitwisbare inkt. Het is een afdruk die niet uitwist. Als je dezelfde wond met je meedraagt, onthoud dan dat je die hechtingswond kunt genezen. Wij leggen uit hoe.

Trauma’s verwerken en valideren

In deze contexten is het altijd nodig om te treuren om de moederfiguur die je had moeten hebben en verdiende te hebben, maar die je niet had. Dit wordt ervaren als een verlies, als iets dat je vroeg of laat moet verwerken en integreren. Houd hiervoor de volgende zaken in gedachten.

Accepteer de pijn

De eerste stap op weg naar genezing is erkennen dat het gebrek aan moederliefde je emotionele schade heeft toegebracht. Vaak hebben degenen die zich niet geliefd voelden de neiging om dat lijden te onderdrukken, om te doen alsof het goed met hen gaat. Maar het is noodzakelijk om deze gevoelens van pijn, woede, schaamte en afwijzing te valideren.

Herken de impact

Het is belangrijk om aan te nemen dat het niet geliefd zijn bij je moeder deel uitmaakt van je levensgeschiedenis. Het hoeft echter niet je toekomst te bepalen. In die zin is Boris Cyrulniks boek The Ugly Ducklings: Resilience. An Unhappy Childhood Does Not Definition Life (2013) kan inspirerend en helend zijn.

Sta emotionele expressie toe

Je moet jezelf toestemming geven om je emoties te voelen en te uiten. Het maakt niet uit of het nu gaat om verdriet, woede of frustratie. Het is noodzakelijk om trauma te verwerken. Dit kan inhouden dat je erover praat met iemand die je vertrouwt, dat je over je gevoelens schrijft of dat je andere vormen van creatieve expressie gebruikt, zoals kunst.

Een positieve toekomst creëren

Door je te concentreren op het opbouwen van gezonde relaties en het ontwikkelen van een identiteit gebaseerd op eigenliefde, veerkracht en authentieke verbindingen met anderen, kun je die ervaring overwinnen.

Scheid de moeder van de persoon

Het kan ook nuttig zijn om te begrijpen dat je moeder als persoon haar eigen beperkingen, ervaringen en trauma’s heeft die haar vermogen om liefde te geven mogelijk hebben beïnvloed. Dit is geen excuus voor hun gedrag. Het helpt echter wel de pijn van afwijzing te scheiden van de persoonlijke waarde van het individu.

Zoek psychologische therapie

In een van zijn boeken vermeldde kinderpsychiater John Bowlby dat “de honger van het kind naar de liefde en aanwezigheid van zijn moeder even groot is als zijn honger naar voedsel.”

Vanuit deze reflectie is het mogelijk om te bevestigen dat het gebrek aan deze voedingsstof vanaf jonge leeftijd en de aanwezigheid van een disfunctionele hechting diepe sporen nalaten. In die zin zijn er zeer geldige therapieën die deze realiteit behandelen:

Groeps- of ondersteunende therapie. Deelnemen aan steungroepen waar anderen soortgelijke ervaringen hebben gehad, verlicht vaak gevoelens van eenzaamheid. Ook biedt een veilige ruimte om emotionele steun te delen en te ontvangen.
Traumagerichte therapie. EMDR-therapie (eye motion desensitization and reprocessing) of therapie gebaseerd op het PARCUVE-model kan je helpen de wonden aan te pakken die verband houden met afstoting door de moeder.
Zorg voor emotioneel welzijn. Lijden of de afdruk van een trauma kan ervoor zorgen dat je je losmaakt van je behoeften. Het beoefenen van zelfzorg is essentieel. Aarzel niet om aan de slag te gaan met meditatie, therapeutisch schrijven, yoga of mindfulness.
Steun op je omgeving. Het is nuttig om steun te zoeken bij vrienden, familie of sleutelfiguren die je het soort emotionele band bieden dat je in je kindertijd misschien ontbeerde. Bedenk dat bloed geen gezin maakt; het is liefde die de band opbouwt.

Herstel het concept van ‘liefde’

Dat je moeder niet zoveel van je hield of houdt als je nodig had, betekent niet dat je geen genegenheid verdient. Integendeel, je bent iemand die waardig, waardevol en uniek is en die constante liefde en validatie verdient. Als je het gevoel hebt dat je ongeldige verhalen over jezelf hebt geïntegreerd, is het tijd om ze opnieuw te formuleren. Bekijk deze tips:

Herdefiniëren van eigenwaarde. In plaats van jezelf te definiëren op basis van wat je in je kindertijd miste, leer jezelf te zien aan de hand van je huidige prestaties, kwaliteiten en sterke punten.
Evalueer overtuigingen over jezelf opnieuw. Het trauma dat je moeder niet van je houdt leidt vaak tot disfunctionele overtuigingen. Begin met het opschrijven van die ongeldige ideeën om ze opnieuw te formuleren. Vervolgens kun je een gezonder, positiever verhaal over jezelf op te bouwen.
Ontwikkel eigenliefde. Net zoals we je vertelden, kan iemand die niet verzorgd en gewaardeerd werd door zijn moeder, opgegroeid zijn met het gevoel dat er iets gebrekkigs aan hem is. Het is niet waar en daarom is het noodzakelijk om te werken aan de ontwikkeling van eigenwaarde en eigenliefde.
Herformuleer de verwachtingen ten aanzien van liefde. Leren dat liefde en validatie niet uitsluitend van de ouder of een externe bron mogen komen, is een belangrijke stap. Begrijpen dat je liefdevolle en gezonde relaties met andere mensen kunt opbouwen, en dat je ook in staat bent liefde te geven en te ontvangen, is nuttig bij het overwinnen van die ervaring.

Doorbreek negatieve hechtingspatronen

Ten slotte willen we één aspect benadrukken, en dat is de noodzaak om bepaalde relationele schema’s te doorbreken. Mensen van wie hun moeder niet hield, hebben vaak de neiging patronen van verlating of onthechting in hun volwassen relaties te herhalen.

Het is niet normatief, maar het gebeurt. Probeer daarom die interne dynamiek te identificeren om eraan te werken en deze te doorbreken.

Zorg dat je mensen aan je zijde hebt die emotioneel beschikbaar zijn. Mensen die banden opbouwen op basis van wederkerigheid en respect. Het feit dat je een moeder hebt die niet van je hield, betekent niet dat niemand anders dat zal doen.

Leer anderen te vertrouwen. Je verdient genegenheid van het goede, van degene die wonden geneest, van degene die je kracht geeft en je je waarde als persoon leert.

Wees een beter mens dan je moeder

Opgroeien en opgevoed worden door een moeder die niet wist hoe zij van je moest houden, laat een verschrikkelijke wond achter. Het is waar dat deze ervaring je lange tijd laat navigeren in de oceaan van wrok, woede en verdriet.

Er komt echter altijd een moment waarop het nodig is om verder te gaan. Om te genezen en jezelf los te maken van dit verhaal van lijden. Het is tijd om een beter mens te zijn dan je moeder.

Wat betekent dit? Het betekent dat je jezelf de genegenheid, validatie en compassie moet geven die zij je niet heeft gegeven. Doorbreek de patronen die je zijn ingeprent. Herformuleer je ongeldige overtuigingen en zorg voor de banden die je wel waarderen en waarderen. Liefde schuilt ook in banden die verder gaan dan de moederfiguur en vooral in wat je jezelf kunt geven.