Transcraniële magnetische stimulatie: een behandeling voor depressie

Transcraniële magnetische stimulatie is een techniek die gebaseerd is op de elektrische stimulatie van zenuwcellen. Deze interventie probeert hun functionaliteit te herstellen, waardoor de stemming van de patiënt verbetert.
Transcraniële magnetische stimulatie: een behandeling voor depressie
Sergio De Dios González

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Sergio De Dios González.

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 07 april, 2023

Transcraniële magnetische stimulatie (TMS) is een procedure die men uitgevoerd om depressie te behandelen in gevallen waarin psychotherapie of medicijnen geen resultaat hebben opgeleverd. Het is een aandoening die bekend staat als behandelingsrefractaire depressie.

Deze procedure probeert de hersenschors te stimuleren . Meer bepaald veroorzaakt het elektrische veranderingen in de neuronen met als doel de perceptie en het gedrag van de lijder te veranderen.

Deze behandeling wordt ook gebruikt bij andere aandoeningen. Bijvoorbeeld de ziekte van Parkinson, schizofrenie, epilepsie, pijnstoornissen, autisme, ADHD en motorische stoornissen (Spaanse link) van verschillende aard. In dit artikel leggen we transcraniële magnetische stimulatie uit en vervolgens wat je ervan kunt verwachten.

“Depressie is een gevangenis waar je zowel de lijdende gevangene als de wrede cipier bent.”

-Dorothy Rowe-

Trieste vrouw
De Europese Commissie heeft het gebruik van transcraniële magnetische stimulatie als behandeling goedgekeurd.

Transcraniële magnetische stimulatie

Transcraniële magnetische stimulatie is een interventiemethode die gebaseerd is op de toepassing van magnetische velden (Spaanse link). Dit wordt gecontroleerd uitgevoerd. Het doel is de activiteit van de zenuwcellen te stimuleren.

EMT gebruikt elektromagnetische impulsen om het neuronale membraan te depolariseren. Als dat lukt, ontstaat er een ‘actiepotentiaal’ in de cellen. In feite beginnen ze elektrische signalen uit te zenden die in staat zijn de synapsen (de verbindingen tussen zenuwcellen) goed te regelen. Dit verbetert of corrigeert de overdracht van informatie in het zenuwstelsel.

Soms tasten ziekten zoals depressie de neuronale membraan aan. Soms is het nodig het te stimuleren, zodat het zijn normale functie herstelt. Op andere momenten wordt het geremd, met hetzelfde doel. De specialist die belast is met het uitvoeren van deze procedures is een klinisch neurofysioloog.

De procedure

Het eerste wat iemand met een refractaire depressie moet doen is een medische evaluatie bijwonen. Bij deze afspraak zal de arts bevestigen dat de patiënt een gezondheidstoestand vertoont die verenigbaar is met de methode. Bovendien bevestigen ze dat er geen contra-indicaties zijn voor het toepassen van transcraniële magnetische stimulatie.

Voor het begin van elke sessie moet de patiënt zijn oren beschermen met een barrière-element, zoals oordoppen of iets dergelijks. Soms is het nodig om een kalmerend middel toe te passen voordat men de procedure start. Als de patiënt is voorbereid, gaan ze een kamer binnen, waar een spoel met een elektromagneet op hun hoofdhuid wordt geplaatst.

Hierna worden de hersenen in kaart gebracht. Dit is een algemene verkenning van de te stimuleren gebieden. Zodra het aangegeven gebied is gelokaliseerd, wordt de spoel aangezet en wordt stimulatie toegepast, op een gereguleerde manier.

In de regel wordt de motorische drempel verhoogd, die optreedt wanneer contractie in de vingers wordt gezien. Hierna laat men het magnetische veld gedurende een variabele tijd over de hersenen gaan.

De toepassing van transcraniële magnetische stimulatie moet gebeuren in een medisch centrum. Er is echter geen ziekenhuisopname voor nodig. Doorgaans duurt elke sessie 30 minuten. Meestal wordt aanbevolen de behandeling dagelijks toe te passen, gedurende een periode van 20 tot 25 dagen.

Mogelijke bijwerkingen en contra-indicaties

Over het algemeen is transcraniële magnetische stimulatie veilig. Het kan echter bij sommige mensen hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen of een prikkelend gevoel in het gezicht of op de hoofdhuid veroorzaken. Soms treden in deze gebieden lichte krampen op.

Heel soms kunnen ernstigere bijwerkingen optreden. Deze omvatten gehoorverlies, toevallen of soms ook psychotische episodes. Daarom is het uiterst belangrijk dat men de behandeling met voorzichtigheid gebruikt. Wat betreft de contra-indicaties zijn de belangrijkste:

  • Gebruik van pacemakers.
  • Gebruik van cochleaire of zenuwstelsel-implantaten.
  • Tandheelkundige implantaten.
  • Aanwezigheid van granaatscherven of metalen elementen in het lichaam.
  • Recente cerebrovasculaire ongevallen.
  • Zwangerschap.
Man ondergaat transcraniële magnetische stimulatie
Transcraniële magnetische stimulatie werd in 2008 door de FDA goedgekeurd voor resistente depressieve stoornis.

Effectiviteit

Transcraniële magnetische stimulatie kan de symptomen van depressie drastisch verminderen. Het kan ze zelfs ook helemaal laten verdwijnen. De eerste resultaten ziet men meestal enkele weken na het begin van de behandeling.

In sommige gevallen is het mogelijk dat de arts na toepassing van de procedure aanbeveelt om door te gaan met de meer conventionele behandelingen voor depressie (psychotherapie en medicijnen).

Soms is een enkele serie sessies voldoende om de symptomen van depressie te doen verdwijnen. In andere gevallen zijn later tweede of derde behandelingen nodig. Als de behandeling geen zichtbare effecten oplevert, zal de arts het te volgen traject voorstellen.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • de la Cal, A. M. (2004). Utilización terapéutica de los campos magnéticos. I: Fundamentos del Biomagnetismo. Patología del aparato locomotor, 2(1), 22-36.
  • Leon-Sarmiento, F. E., Granadillo, E., & Bayona, E. A. (2013). Presente y futuro de la estimulación magnética transcraneal. Investigación Clínica, 54(1), 74-89.
  • Sánchez Batista, I. (2014). Trastornos motores y trastornos del lenguaje: una perspectiva desde la lingüística clínica.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.