Twee gevolgen van het schreeuwen tegen je kinderen
Nadenken over de gevolgen van het schreeuwen tegen je kinderen kan je helpen controle over jezelf te krijgen. Zo kun je uiteindelijk ook leren om de impuls te bedwingen. Door te analyseren waar de drang om te schreeuwen tegen je kinderen vandaan komt en naar deze onderliggende oorzaken te kijken, kun je manieren vinden om dit gedrag voorgoed aan te passen.
We zijn allemaal bekend met het belang van het aanleren van respect bij je kinderen. Er bestaan bovendien genoeg manieren om een tekort aan respect af te straffen zonder te schreeuwen naar je kinderen of ze huisarrest te geven. Wanneer we ons echter overweldigd voelen, kunnen we een drang ervaren om te gaan schreeuwen. Dit leidt bij ons tot schuldgevoelens, frustratie en het gevoel dat we slechte ouders zijn.
Misschien heb jij zelf niet eens door dat het schreeuwen tegen je kinderen bijzonder negatieve consequenties kan hebben. Veel mensen zijn daar niet van op de hoogte. In dit artikel gaan wij dus de twee meest gevaarlijke gevolgen bespreken. Deze zullen altijd van invloed zijn op onze kinderen zelfs wanneer ze eenmaal volwassen zijn.
“Het schreeuwen van de waarheid maakt het niet meer waar.”
-Alejandro Casona-
1. Schreeuwen tegen je kinderen kan hun zelfvertrouwen ondermijnen
Geschreeuw suggereert ongeduld en intolerantie. Wanneer de wanhoop het een of het ander toeslaat, zijn wij als mensen snel geneigd om onze stem te verheffen en dingen te vragen door te schreeuwen. Maar door tegen kinderen te schreeuwen kunnen zij het idee krijgen dat ze iets fout hebben gedaan. Ook al heeft het geschreeuw als doel om ervoor te zorgen dat ze naar je luisteren, dit gedrag kan ervoor zorgen dat de kinderen het gevoel hebben niet te voldoen aan je verwachtingen.
Wanneer dit vaker voorkomt, kan dit erg fout overkomen. Zo leren de kinderen te geloven dat het niet uit maakt wat ze doen omdat het toch nooit goed is. Ze kunnen het gevoel krijgen dat ze je onder geen enkele omstandigheden tevreden kunnen stellen. Het gevoel dat ze niks goed kunnen doen en al het geschreeuw verdienen zullen ze voor de rest van hun leven met zich meedragen.
De basis van het zelfvertrouwen van kinderen bestaat uit elementen die van buitenaf komen. Met liefde en acceptatie kunnen hun rolmodellen hun het gevoel geven dat ze de hele wereld aan kunnen. Dat betekent natuurlijk niet dat je moet overdrijven en ze met een foutief soort zelfvertrouwen moeten vullen. Soms is het simpelweg nodig dat ze gefrustreerd raken. Je verwachtingen moeten wel worden aangepast aan hun leeftijd en de kennis die ze bezitten. Vergeet bovendien ook nooit dat je kinderen niet perfect zijn.
“Iedere man die iets te zeggen heeft, schreeuwt.”
-Enrique Jardiel Poncela-
Begripvol zijn voor je kinderen
Het komt redelijk vaak voor dat ouders bijvoorbeeld hun stem verheffen tegen hun kinderen wanneer ze ‘s ochtends haast hebben. Je kunt alleen niet van je kinderen verwachten dat ze hun taken net zo snel als jezelf kunnen uitvoeren. Hun snelheid is afhankelijk van hun leeftijd en hun niveau van autonomie. Misschien hebben ze wat hulp nodig om zichzelf klaar te maken en op tijd te zijn.
Als je ze niet genoeg tijd geeft of iets van ze vraagt dat hun vermogen te boven gaat, hoor je niet verrast te zijn dat ze hun taak niet kunnen uitvoeren. Toch kan het zijn dat je uit je slof schiet waardoor de kinderen het gevoel krijgen dat ze het niet aankunnen. De ondertoon hiervan impliceert dat je niet van ze houdt omdat ze onbekwaam zijn.
Onthoud dat het de missie van iedere ouder is om zijn of haar kinderen te helpen totdat deze onafhankelijker zijn. Op die manier kun je de ontwikkeling van oprecht zelfvertrouwen aansporen. Naarmate de tijd verstrijkt zullen kinderen op een gepaste manier gaan handelen. Ze zullen hun ouders respecteren, rondom en in het huis helpen en vanuit zichzelf hun kamer opruimen. Hun handelingen komen voort uit een begrip voor de rol die ze spelen in het huishouden en de overtuiging dat ze tot alles in staat zijn, ook in hun eentje.
“Wanneer iets bediscussieerd wordt, wordt de waarheid niet gesproken door degene die schreeuwt, maar door degene die zijn argumenten goed op een rijtje heeft.”
2. Schreeuwen tegen je kinderen leert ze foute copingmechanismen aan
Ouders horen rolmodellen te zijn voor hun kinderen. Wanneer je constant schreeuwt en je steeds weer uit je slof schiet, laat dat zien dat je niet in staat bent jezelf onder controle te houden. Zo leren kinderen dat schreeuwen een gepaste reactie is op stress. Ze absorberen deze gedragspatronen en zullen deze waarschijnlijk in de toekomst nabootsen.
“Wat voor een leven kan dit nou helemaal zijn als het begint bij het geschreeuw van de moeder en het gehuil van het kind?”
-Baltasar Gracián-
Daarom is het jouw verantwoordelijkheid als ouder om met je emoties om te leren gaan. Ondanks dat je je bang, moe of boos voelt, hoor je je frustratie onder controle te houden rondom je kinderen. Schreeuwen tegen je kinderen vanwege stress leert ze alleen maar dat boosheid een prima reden is om anderen slecht te behandelen.
Moedig je kinderen aan
Het is niet hun schuld dat je je overstuur of bang voelt wanneer zij een stap voorwaarts zetten. Spoor ze aan om te verkennen en hun ware zelf te ontdekken, hoe moeilijk dat ook is. Het is jouw rol om ze te vergezellen op deze reis. Maar als ouder hoor je zelf ook te ontdekken waar je negatieve emoties vandaan komen.
Misschien wil je dat je kinderen op een manier gedragen die jij hebt uitgekozen en niet op de manier die bij hun als individuen past. Misschien ben je bang dat ze zichzelf zullen pijn doen. Schreeuwen tegen je kinderen om ze te beschermen of om hun handelingen te kanaliseren is in de meeste gevallen echter geen goed idee. Het is beter om er vertrouwen in hebben dat alles goed komt voor ze, dat ze in staat zijn om voor zichzelf te zorgen.
“Hoe zij zichzelf uit door te schreeuwen en haar instabiliteit door de herrie verbaast me. Het verbaast me zodanig dat ik me begin af te vragen of ze juist van de stilte houdt, of dat ze er bang voor is.”
-César González Ruano-
Conclusie
In dit artikel besproken we de meest negatieve effecten van het schreeuwen naar je kinderen. Omdat dit gedrag zo gevaarlijk is, dienen beide ouders hun emoties te leren hanteren. Zo kunnen ze ook nieuwe methodes leren om problemen en conflicten op te lossen.
Als je echter ooit tegen je kinderen hebt geschreeuwd, straf jezelf hier dan niet voor. Niemand is perfect. Het belangrijkste is dat je dit gedrag verandert nu dat je op de hoogte bent van de schadelijke gevolgen.
