Positieve erkenning: sleutel tot waardigheid en zelfrespect
We hebben allemaal positieve erkenning nodig voor onze kwaliteiten en prestaties. Eerst van onszelf, om onze eigen mogelijkheden en eigenwaarde te valideren, maar ook van degenen om ons heen.
Bij kinderen is herkenning de pijler die de basis vormt voor zelfrespect. In een werkomgeving geeft het medewerkers de broodnodige motivatie. En in een gezonde romantische relatie is het de band die het paar bindt en beide partners zich geliefd, gewaardeerd en gewaardeerd voelt.
Maar het idee van herkenning wordt soms verkeerd begrepen. Sommige mensen bekijken het in een negatief daglicht, omdat sommige mensen constant op zoek zijn naar positieve bekrachtiging van anderen.
En helaas kunnen ze niet emotioneel onafhankelijk zijn. Veel mensen denken dat dit soort persoonlijkheden hun zelfrespect alleen opbouwen door positieve erkenning van anderen.
“Onderschat niemand; zelfs een atoom werpt een schaduw.”
– Pythagoras of Samos–
Maar de sleutel tot dit alles is balans. Omdat je het gewoon niet kunt ontkennen, speelt herkenning een sleutelrol in onze relaties, emotionele toestand en sociale leven. Bovendien is positieve erkenning zeer nauw verbonden met waardering, zowel het gevoel van eigenwaarde als gewaardeerd worden door anderen.
Als je bekend bent met Maslow’s hiërarchie van behoeften, weet je dat waardering een zeer belangrijke rol speelt. Het bevindt zich op een subtiel punt in de piramide, waar zelferkenning of het vermogen om zelfverzekerd en bekwaam te zijn overeenkomt met het belang dat we hechten aan hoe anderen zien wie we zijn en wat we doen.
Positieve erkenning, een vorm van sociaal en zelfrespect
Menselijke wezens leven in constante dualiteit. We willen allemaal dat we erkend en gezien worden, maar ook vrij en onafhankelijk zijn. Dat gezegd hebbende: niemand houdt ervan zich onzichtbaar, genegeerd, niet gezien of niet gewaardeerd te voelen.
Iedereen die het kind achterin de klas is geweest, het kind die alleen in de kantine eet, of het kind die alleen op de speelplaats zit, weet dit feit maar al te goed. De tiener die niemand waardeert maar iedereen bekritiseert. Of de persoon die niet wordt gewaardeerd door zijn partner, die hierdoor in een diepe bron van eenzaamheid en emotionele pijn leeft.
Positieve erkenning is een emotionele band tussen mensen die ons het gevoel geeft dat we gewaardeerd worden door onze leeftijdsgenoten en waardig zijn als menselijke wezens.
Iemand erkennen betekent ze zien zoals ze zijn. Het is om hun aanwezigheid te erkennen, om ze gewoon te laten bestaan, hun de vrijheid te geven om zichzelf te definiëren.
Het gaat om iemand waarderen voor wie hij is en om hun persoonlijke groei te stimuleren in plaats van ze ongeldig te maken. Erkenning schept zelfacceptatie, wat op zijn beurt helpt het zelfrespect te versterken.
Aan de andere kant kun je niet vergeten dat hoe anderen je zien je zelfwaardering en eigenwaarde echt kunnen beïnvloeden. Je kunt de twee eenvoudigweg niet van elkaar scheiden. Wij zijn sociale wezens, en wat anderen zeggen of denken over ons beïnvloedt ons op de een of andere manier.
Erkenning is belangrijk, maar vertrouw er niet op
Iedereen weet dat afwijzing mogelijk een van de meest pijnlijke emoties is die je kunt ervaren. Als je je in de steek gelaten of niet gewaardeerd voelt door je collega’s, kun je je interne alarmen activeren en op de paniekknop drukken.
Eenzaamheid en isolatie veroorzaakt door ongezonde, negatieve of verwaarloosde banden leidt tot lijden. Zoals eerder vermeld, moeten we echter de erkenning die we van anderen ontvangen in evenwicht houden met de erkenning die we onszelf geven.
Balanceren van erkenning
Je leven volledig richten via externe positieve bekrachtiging veroorzaakt alleen emotionele afhankelijkheid. Daarom is het erg belangrijk dat we een simpele waarheid onthouden. Hoe anderen ons zien, wordt sterk beïnvloed door hoe we onszelf zien.
Laten we een paar voorbeelden bekijken. Medewerkers die vertrouwen hebben in hun capaciteiten en die bekwaam en zeker van zichzelf zijn, creëren een goede werkomgeving. Ze doen het goed en anderen herkennen hun goede werk meestal.
Laten we naar een ander voorbeeld kijken. Iemand met eigenwaarde, die zich voldaan, vrij en onafhankelijk voelt, creëert vaak solide emotionele relaties. Die volwassen en veilige persoonlijkheid inspireert herkenning en bewondering, maar geen afhankelijkheid.
Als je in deze staat bent, is er geen constante versterking nodig. Noch hangt je geluk alleen af van het feit of je al dan niet een positieve erkenning krijgt. Het is een perfecte balans tussen de waarde die je jezelf geeft en de oprechte erkenning die je van anderen ontvangt.
Concluderend kunnen we niet beweren dat de mening van anderen geen invloed op ons heeft. Positieve e rkenning is de basis van elke samenleving om een heel eenvoudige reden: het brengt mensen samen.
Het laat ons echt mensen zien, ongeacht leeftijd, conditie, etniciteit of karakter. Weten hoe mensen te herkennen voor wie ze werkelijk zijn, en niet voor wie we willen dat ze zijn, helpt ons ook van ze te houden.
Laten we leren om nederig genoeg en voldoende beschikbaar te zijn om elkaar te herkennen. We moeten zowel onze eigen sterke punten erkennen als de sterke punten van anderen, en mensen zien voor wie ze werkelijk zijn.
