Opofferingen voor de liefde: een slopend gedrag

De opofferingen die je voor de liefde doet, kunnen soms tot een emotionele schuld leiden: "Als ik zoveel opgeef voor jou, moet jij hetzelfde voor mij doen ..."

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Sergio De Dios González.

Geschreven door Valeria Sabater

Laatste update: 27 december, 2022

Wanneer het over opofferingen voor de liefde gaat, zoek dan redelijke manieren om die te maken. Je in een relatie steeds opnieuw opofferen maakt de liefde niet sterker. Het zorgt er ook niet voor dat alles romantischer wordt. Eigenlijk gebeurt het tegenovergestelde.

Wanneer we onophoudelijk de dingen opgeven die wij willen, dan put dit ons uit. Het duwt ons weg van onszelf tot we iets worden dat we niet zijn.

In een liefdevolle relatie is betrokkenheid belangrijker dan de opofferingen die we doen.

Zelfvertrouwen en persoonlijke grenzen

Wanneer iemand over je grenzen gaat, dan moet je duidelijk maken dat je dat niet leuk vindt. Doe je dat niet, dan is de kans groot dat de andere persoon je grenzen zal blijven overschrijden.

Ze zullen immers aannemen dat het jou niet kwetst. Hetzelfde is van toepassing op de band die je met je partner hebt. Iedereen maakt nu en dan opofferingen voor de liefde. Het is heel normaal en begrijpelijk.

Niemand kan echter ontkennen dat alle opofferingen een prijs hebben. Alles wat je moet opgeven, kwetst jou. Plannen die op het laatste moment veranderen, is niet iets aangenaam.

Elke verandering die je in je leven ervaart en die te wijten is aan een andere persoon, is niet gemakkelijk. Verandering doet pijn. Soms voelt het als een lat. Je doet het echter vanuit je hart omdat je toegewijd bent aan je partner.

Het kan echter gebeuren dat de andere persoon dit niet waardeert of zich niet bewust is van het feit dat jij emotionele en persoonlijke opofferingen voor de liefde maakt. Dan zit je niet op de goede weg. Het vertrouwen zal langzaam vervagen.

Uiteindelijk zal je beginnen met klagen en de andere persoon de schuld te geven. De spoken van de opofferingen die je gemaakt hebt, zullen jou dan zelfs nog meer achtervolgen. Dat komt omdat je het gevoel zal geven dat je een deel van jezelf kwijt bent dat nooit meer terugkomt.

Bovendien is eindeloze belangeloosheid in een relatie niet erg gezond. Altijd toegeven is een triestige manier om het eigen zelfvertrouwen te vernietigen. Het is ook een pijnlijk manier om liefde te vervangen.

Opofferingen voor de liefde: waar trekken we de grens?

Mensen zeggen vaak dat grote liefde, net als grote verwezenlijkingen, opoffering vraagt. Niemand kan dit ontkennen. Als we deze vraag op dit moment aan enkele koppels zouden vragen, dan zouden velen van hen het over meer dan één opoffering hebben die ze voor elkaar gemaakt hebben.

Sommigen moesten hun leven volledig veranderen. En voor hen heeft het zonder twijfel gewerkt. Nu leiden ze namelijk een gelukkig leven.

Toch zijn vele opofferingen voor de liefde niet aanvaardbaar. Nog steeds geloven vele mensen ook dat hoe groter de opoffering, hoe oprechter en romantischer de relatie is. Het is dan net alsof de liefde een oude godheid is die we moeten aanbidden.

Je moet begrijpen dat niet alles gerechtvaardigd of aanvaardbaar is. Wat de liefde betreft, zou je eigenlijk niets hoeven op te offeren. Opofferingen voor de liefde houden geen totale onbaatzuchtigheid in. Het heeft ook niets te maken met het vergeten van jouw waarden, je identiteit en je zelfvertrouwen. Er zijn dus grenzen die jij moet ontdekken.

De bereidheid tot opofferingen voor de liefde is beter dan je voortdurend opofferen

De psychologen Caryl E. Rusbult, Paul A.M. Van Lange en anderen hebben een interessant onderzoek uitgevoerd. Deze studie werd in het Journal of Personality and Social Psychology gepubliceerd. Zij hebben aangetoond dat de bereidheid tot opofferingen voor de liefde één van de variabelen is die betrokkenheid, stabiliteit en geluk in een relatie het meest voorspelt.

• Een persoon heeft het niet nodig dat zijn partner voortdurend opofferingen maakt. Ze waarderen het gewoon te weten dat als het moment komt en iets uitzonderlijks gebeurt, hun partner bereid zal zijn om voor hen een opoffering te maken.
• Weten dat we hun onvoorwaardelijke en absolute steun hebben in tijden van nood, is wat ons een veilig en tevreden gevoel geeft.

Opofferingen voor de liefde en emotionele schuld

We weten allemaal dat liefde betrokkenheid inhoudt. Bovendien weten we ook dat we in bepaalde situaties opofferingen moeten maten zodat de relatie blijft duren. We maken die opofferingen op een overtuigde en vrije manier. Dat komt omdat we immers weten dat het de relatie helpt groeien.

In vele gevallen worden opofferingen voor de liefde echter een schuld. Eigenlijk zijn er mensen die graag chantage gebruiken. Ze manipuleren anderen door dingen te zeggen als “Na alles wat ik voor jou gedaan heb, wil jij niet toegeven?”

Schuld is een heel belangrijk aspect van alle vormen van opoffering. We mogen dit aspect niet negeren omdat het duister kan zijn. Sommige mensen zien liefde in absolute termen. “Ik heb alles voor jou opgegeven. Nu ben jij mij alles schuldig.” Die situaties dwingen ons om onze eigen identiteit op te offeren en een “mij” te veranderen in “ons.”

In de liefde is er geen reden om wie we zijn, aan de kant te zetten. Er is ook geen reden om een eind te maken aan wat wij waarderen of aan wat ons bepaalt. We kunnen vele dingen doen voor de persoon van wie we houden.

We maken zelfs enkele opofferingen voor de liefde. Er zijn echter grenzen die niet doorbroken mogen worden. Daarmee bedoelen we dat we niet mogen toegeven aan chantage of iemand worden die we niet zijn.