Het verlangen om te doen alsof op sociale netwerken

De wens om te doen alsof op sociale netwerken lijkt te worden bevorderd door onze inherente behoefte aan sociale goedkeuring. We moeten geaccepteerd worden en onze mening laten versterken door anderen.

Er is momenteel een grote trend om te doen alsof op sociale netwerken. Zijn we echt zo gelukkig als we lijken te zijn op onze sociale mediaprofielen? Deze vraag komt voort uit het concept van geluk, misschien wel fictief, dat we voortdurend moeten laten zien in ons dagelijks leven en dat zich vertaalt naar sociale netwerken.

Als je een sociaal netwerk bekijkt, zie je veel berichten van mensen die de wereld rondreizen. Misschien zie je wel een foto van die vriend die je een paar weken niet hebt gesproken en die nu plotseling verliefd is.

Volgens een onderzoek naar sociale netwerken dat is uitgevoerd aan de Universiteit van Pennsylvania, zijn we ongeveer 37 uur per week online. Dat is ongeveer 22% van onze tijd.

Daarom is ons persoonlijke sociale leven volgens het onderzoek verbonden met de sociale netwerken die we op het internet gebruiken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we deze apps gebruiken om berichten te sturen naar mensen die dicht bij ons staan.

Kortom, we zijn allemaal online verbonden via sociale netwerken en ze maken deel uit van ons dagelijks leven. Op vrijwel dezelfde manier maakt het concept van het maken van selfies deel uit van onze dagelijkse routine. Daarom moeten we ons afvragen: welk deel van onze werkelijkheid laten we eigenlijk zien via sociale netwerken?

Doen alsof op sociale netwerken en de drang naar sociale goedkeuring

We hebben het verlangen om te doen alsof we gelukkig zijn en de wereld dit te laten geloven, ook al is dat misschien niet echt zo. Volgens verschillende onderzoeken is er een oprecht verlangen om te doen alsof om te proberen anderen te behagen.

Volgens deze onderzoeken naar dit onderwerp, wordt duidelijk door de behoefte aan sociale goedkeuring die we op sociale netwerken laten zien. Daarom lijkt de gretigheid om onszelf op sociale netwerken te zetten te worden bevorderd door een inherente behoefte aan sociale goedkeuring.

Dat wil zeggen dat we willen dat anderen ons accepteren en ons een positieve versterking geven. Dit kan bijvoorbeeld het gevoel van welzijn zijn, dat we krijgen als we een “selfie” uploaden. We krijgen versterking als we de likes en complimenten binnen zien komen. Wie houdt er nou niet van vleierij?

Wat betekent “doen alsof” dan in dit opzicht? Het verwijst naar een houding of gedrag dat niet natuurlijk of oprecht is, maar bedoeld is om de aandacht te trekken of om een bepaald effect te hebben, met name op sociale netwerken.

Psycholoog José Elías, lid van de International Association of Hypnosis, definieert het concept van doen alsof als “het aannemen van bepaalde gewoontes, gebaren en houdingen die een goed beeld proberen te projecteren. Een foto die positieve erkenning krijgt, alleen maar om te bewijzen dat we gelukkig zijn, ook al zijn we dat niet en zijn we er niet eens van overtuigd.”

Met andere woorden, doen alsof is in dit geval de behoefte aan sociale goedkeuring door het tonen van een afbeelding van onszelf die misschien geen deel uitmaakt van de werkelijkheid, volgens de psycholoog.

Het “besmettelijke geluk” effect

Volgens een studie van de Universiteit van Californië verandert de stemming van mensen en worden ze geconditioneerd door de berichten die ze zien op sociale netwerken. De gepubliceerde inhoud is bedoeld om een beeld te geven van “besmettelijk geluk.”

Volgens deze studie moedigt het zien van de vreugde en het welzijn van anderen ons aan om die staat ook zelf te willen bereiken. Het spoort ons dus aan om een vergelijkbare inhoud te delen en zelf het effect van “besmettelijk geluk” te produceren.

In dit opzicht verspreidt de vertoning van “geluk” in sociale netwerken zich als een lopend vuurtje. Het bevordert ook het verlangen om jezelf te laten zien op sociale netwerken, om te genieten van een continue golf van “gelukkige” boodschappen en foto’s.

Is wat we publiceren echt?

Psychologe Yolanda Pérez zegt het volgende: “Er is een beetje van alles. De meestvoorkomende zijn de mensen die de waarheid laten zien, de mensen die niet echt zijn en zelfs de mensen die halve waarheden laten zien.”

De auteur voegt er ook aan toe: “We laten in een oogwenk zien hoe knap en gelukkig we zijn. We laten slechts een deel van onze werkelijkheid zien. De dag heeft 24 uur en het is onmogelijk om de hele tijd gelukkig te zijn en te lachen.”

De realiteit die we op sociale netwerken projecteren is waarschijnlijk niet helemaal compleet. Dit komt doordat het onmogelijk is om altijd gelukkig te zijn. Het leven zit vol positieve en negatieve emoties, en het negeren van deze laatste zal alleen maar schadelijk voor ons zijn.

Tot slot is het duidelijk dat het grootste deel van wat we zien op sociale netwerken geen afspiegeling is van de werkelijkheid. Wat op sociale netwerken verschijnt is relatief, zoals we hierboven hebben uitgelegd.

We moeten niet de fout maken om te denken dat er mensen zijn die 24 uur per dag in extase zijn. Houd in gedachten dat we allemaal verdriet en frustratie ervaren.

Zo maakt het hebben van slechte dagen deel uit van het leven en helpen ze ons de goede tijden nog meer te waarderen. Vergeet niet dat niemands leven perfect is, dus laat je verlangen om je voor te doen als iemand die je niet bent los.