Het Japanse Ministerie van Eenzaamheid
De Japanse regering heeft onlangs het Ministerie van Eenzaamheid opgericht in een poging om de geestelijke gezondheidsproblemen in dit land aan te pakken. Tetsushi Sakamoto werd benoemd tot minister.
Het ministerie van eenzaamheid wil de ernstige problemen met isolatie in de Japanse samenleving oplossen. Het initiatief ontstond nadat Japan voor het eerst in 11 jaar een stijging van het aantal zelfmoorden had meegemaakt.
Het land verwelkomde de oprichting van het Ministerie van Eenzaamheid om verandering te brengen in de situatie van veel mensen die in een isolement leven. Dit is een fenomeen dat tijdens de pandemie nog wijdverspreider werd, omdat mensen sociale afstand moesten nemen. Dit ministerie is een antwoord op de zorgwekkende zelfmoord- en sociale terugtrekkingscijfers.
Veel gezondheidswerkers prezen de stap, omdat de geestelijke gezondheid van ouderen, werkende vrouwen, deeltijdwerkers en werklozen verslechtert.
“De eerste taak is het identificeren van degenen die eenzaam of geïsoleerd zijn en van degenen die het risico lopen om van de samenleving te worden afgesloten.”
-Tetsushi Sakamoto-
Het Ministerie van Eenzaamheid is een antwoord op de stijgende zelfmoordcijfers
De pandemie heeft het fenomeen dat de Japanse samenleving al jaren ervaart, versterkt. Het is eigenlijk een gevolg van het gebrek aan binding tussen mensen in deze cultuur.
Als gevolg van de pandemie kunnen duizenden mensen niet meer terug naar hun gebruikelijke werkomgeving. Hun sociale contacten zijn nu dus nog kleiner geworden.
Studenten zijn bang en verontrust. Velen zijn ook hun deeltijdbaan kwijtgeraakt en kunnen hun studie niet betalen in een sterk concurrerende samenleving. De meeste mensen die financiële problemen ondervinden zijn vrouwen en anderen die in de entertainment- en horeca-industrie werken. Dit komt omdat zij meestal in de dienstensector werken en lager betaalde banen hebben.
Vooral vrouwen zijn getroffen door de huidige situatie
De stijgende zelfmoordcijfers onder vrouwen zijn bijzonder zorgwekkend. Veel van hen zijn hun sociale omgeving kwijtgeraakt en hebben het thuis vaak zwaarder. Ook moeten sommigen van hen voor ouder wordende familieleden zorgen.
Alleenstaande moeders vormen een bijzonder kwetsbare bevolkingsgroep, omdat grootouders niet langer voor hun kleinkinderen konden zorgen.
Het Ministerie van Eenzaamheid voor al lang bestaande problemen
Japan rapporteerde 31.600 zelfmoorden in 2010, een cijfer dat was gedaald tot 20.169 in 2019. In 2020 veerde het cijfer echter voor het eerst in 11 jaar weer op. Er waren 20.919 sterfgevallen door zelfdoding volgens gegevens van het ministerie van Volksgezondheid. Dit is een stijging van 3,7 procent. De alarmerende toename van zelfmoorden, vooral onder vrouwen, werd toegeschreven aan de huidige situatie.
De prevalentie van geestelijke gezondheidsproblemen was al hoog voor de pandemie, maar het verlies van banen, protocollen voor sociale afstand en andere beperkingen die onverenigbaar zijn met sociale interactie maakten het nog moeilijker om gevoelens van hopeloosheid aan te vechten in deze moeilijke tijden.
Het Verenigd Koninkrijk werd in 2018 het eerste land dat een Minister van Eenzaamheid benoemde. Dit deden ze nadat uit een rapport uit 2017 bleek dat meer dan negen miljoen mensen zeiden dat ze zich vaak of altijd eenzaam voelden. In drie jaar tijd zijn er drie ‘Ministers van Eenzaamheid’ geweest.
Waarom heeft Japan zoveel psychische problemen?
Japan is een collectivistische samenleving. Het belang van positie en hoe mensen hun land dienen gaat dus samen met een hoge individuele competitiviteit. Opleiding, welvaart en het streven naar een geavanceerde samenleving is een gemeenschappelijk ideaal voor de Japanners.
Daarom hechten ze veel waarde aan het respect voor ploegendiensten, de vervolging van corruptie, de netheid van openbare ruimten, de extreme zorg voor planten en tuinen, enzovoort. Dit ideaal zou positief zijn als werk niet zo’n centrale plaats in het leven van mensen zou innemen.
De gevolgen van druk
Verantwoordelijkheid en druk hebben een deuk geslagen in de geestelijke gezondheid van veel jongeren. Dit komt omdat ze nu het stichten van een gezin of het beëindigen van relaties uitstellen. Ze hebben liever een professionele carrière en niets dat hen “afleidt.”
Daarnaast hebben sommige jongeren zich, uitgeput en overweldigd door sociale druk, teruggetrokken uit de ratrace. Daardoor hebben ze zich ook teruggetrokken uit hun eigen leven.
Dit komt omdat het falen in hun centrale drijfveer ertoe leidt dat ze ook alle andere gebieden van hun leven afsluiten. Velen kiezen er bijvoorbeeld voor om thuis bij hun ouders te wonen en zich af te zonderen in een kamer die ze niet verlaten.
Last but not least laten de intense werkschema’s weinig ruimte over voor sociale interactie. De Japanners hebben eigenlijk geen andere opties meer.
Bovendien hebben telewerken en het gebrek aan sociale bijeenkomsten tijdens de worsteling van Japan met de huidige situatie ervoor gezorgd dat mensen zich steeds meer gestrest en eenzaam voelen.
Een gezamenlijke reis
Sakamoto is van plan om een aantal specialisten samen te brengen om een lijst met prioriteiten op te stellen. Hij hoopt activiteiten te bevorderen die eenzaamheid en sociaal isolement voorkomen en de banden tussen mensen beschermen. Tot de maatregelen behoren ook regionale revitalisering en het aanpakken van het dalende geboortecijfer in Japan.
Het pas opgerichte Ministerie van Eenzaamheid, het ministerie van Volksgezondheid over zelfmoordpreventie en het ministerie van Landbouw over voedselbanken werken samen. Het idee is om op een alomvattende manier te werken en een reeks kritische maatregelen te nemen.
Zal het ministerie van Eenzaamheid zijn doelen kunnen bereiken? Hoewel niemand weet wat de resultaten zullen zijn, gaat de strijd tegen depressie hand in hand met de strijd tegen armoede, isolement, het stigma van geestesziekten en de delegitimering van de waarde van een persoon in verband met zijn werk.
Alleen een groepsreactie kan een collectief probleem oplossen dat zich bij elk individu anders manifesteert.
