Fried Green Tomatoes: een reflectieve film
Film wordt beschouwd als een van de communicatieve kunsten. Dit blijkt duidelijk uit Fried Green Tomatoes, een film die zeker zijn stempel drukt op ons, de kijkers.
Er kunnen veel redenen zijn om een film van goede kwaliteit te vinden. Een daarvan is de boodschap die hij overbrengt. Veel films zijn in dit opzicht gedenkwaardig en Fried Green Tomatoes is er daar één van.
Filmcontext
De film is geregisseerd door Jon Avnet. Het is een dramatische komedie gebaseerd op de roman van Fannie Flagg, Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Cafe. In de film spelen bekende acteurs als Kathy Bates, Jessica Tandy, Mary Stuart en Mary-Louise Parker.
Fried Green Tomatoes is het verhaal van een sterfgeval en de gebeurtenissen die daarop volgen. In dit narratieve kader snijdt de film onderwerpen aan als gendergeweld, homoseksuele relaties, gerontofobie en feminisme.
Dit zijn zeer interessante thema’s. Volgens criticus Claude Beylie hebben ze de film zelfs een iconische status gegeven.
“Een hart kan gebroken worden, maar het blijft hetzelfde kloppen.”
-Ninny Threadgoode-
Reflections in Fried Green Tomatoes
In de eerste scènes van de film staat de vrouwelijke vriendschap centraal. Laten we eens kijken naar enkele belangrijke aspecten van de film.
- Het verhaal speelt zich af in het kader van de Grote Depressie in de Verenigde Staten. Evelyn is een vrouw die zich waardeloos voelt. Ze heeft overgewicht en een moeilijke relatie met eten. Bovendien geeft haar man haar geen aandacht. Vervolgens toont ze zich echter een karaktervol persoon die de kracht in zichzelf wil vinden om vooruit te komen.
- Ze sluit vriendschap met een oude vrouw, Ninny. Dankzij haar begint Evelyn te begrijpen dat het leven een heel scala aan mogelijkheden bevat. In feite voelt ze dat het tijd is om haar spijt opzij te zetten en op zoek te gaan naar verandering.
- De dubbelzinnigheid van de verhalen laat ons veel ruimte om ze op onze eigen manier te interpreteren. Zo kunnen we tot op zekere hoogte onze eigen film bouwen.
Een film die je aan het denken zet
Na het zien van Fried Green Tomatoes zijn er verschillende gedachten en debatten ontstaan over bepaalde maatschappelijke kwesties. Bovendien bevat de film een aantal memorabele citaten. Bijvoorbeeld “Een hart kan gebroken worden, maar het blijft hetzelfde kloppen.” Met andere woorden, ondanks de emotionele klappen die we soms krijgen, gaat de tijd voorbij en weten we onze wonden te helen.
Op een ander moment in de film zegt Evelyn: “Ik word nooit boos, Miss Threadgoode, nooit, zoals ik ben opgevoed, waren dat slechte manieren. Nou, ik werd boos en dat voelde geweldig”. Deze paar woorden laten het belang zien van emoties met een negatieve valentie.
Ze betekenen dat we onszelf toestemming moeten geven om vrij over het emotionele spectrum te bewegen. Bovendien bevrijden ze ons van het stereotype dat vrouwen worden gezien als behulpzaam en zelfopofferend.
Vrouwen en feminisme
Aan de ene kant vormen vriendschap en solidariteit tussen vrouwen de basis van de film. Deze gevoelens helpen hen te groeien als mensen, zoals de psycholoog Mahzad Hojjat opmerkt.
Tegelijkertijd weerspiegelt de film de situatie van veel vrouwen in de jaren ’30 in Noord-Amerika, met de bespreking van thema’s als racisme, machismo en gendergeweld.
Concluderend kunnen we zeggen dat Fried Green Tomatoes een film is die goed ontvangen is omdat hij op een eerlijke manier veel kwesties aankaart. Kwesties die vandaag de dag nog steeds relevant zijn.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Beylie, C. (2006). Películas clave de la historia del cine. Ediciones Robinbook. Barcelona.
- Hojjat, M., & Moyer, A. (Eds.). (2017). The psychology of friendship. Oxford University Press.
