Een tatoeageverslaving: bestaat het echt?

Een verslaving staat voor een problematische manier van omgaan met stoffen of gedragingen. Vandaag gaan we uitzoeken of het mogelijk is om verslaafd te raken aan tatoeages.

Tatoeages bestaan al duizenden jaren. Het idee om onze huid met tekeningen te versieren is inderdaad verre van modern. De laatste decennia is deze praktijk echter exponentieel toegenomen. Weg is de associatie met misdaad. Tegenwoordig kennen we allemaal wel iemand met een tatoeage en er zijn zelfs mensen die een tatoeageverslaving lijken te hebben.

Sommige mensen hebben tatoeages om een herinnering, een idee, een relatie, of een belangrijk verhaal uit te beelden. Anderen hebben ze gewoon met het idee zichzelf te verfraaien. Wat de reden ook is, met tatoeages kunnen we uitdrukken wie we zijn. Als gevolg daarvan hebben de tatoeages zelf meestal een echt uitgesproken relatie met identiteit.

Er wordt echter vaak beweerd dat het hebben van tatoeages een soort verslaving kan worden. Mensen krijgen te horen: “Als je er eenmaal een hebt, zul je niet meer kunnen stoppen.” Daarom willen we vandaag vragen of een tatoeageverslaving echt bestaat en, zo ja, wat de gevolgen ervan kunnen zijn.

Waarom laten we ons tatoeëren?

Het gebruik en de betekenis van tatoeages zijn in de loop van de tijd geëvolueerd. Tegenwoordig zijn het weliswaar niet alleen jongeren die ze krijgen, maar dit is wel de bevolkingsgroep waarin ze het meest voorkomen. We zijn inderdaad niet meer verbaasd als we ‘s zomers over straat lopen en armen en benen bedekt zien met tekeningen. Sommige mensen hebben ze zelfs op hun gezicht.

Er zijn veel beweegredenen voor iemand om zich te laten tatoeëren. Pérez Fonseca (2009) heeft ze onderzocht, en een flinke lijst samengesteld.

Een van de belangrijkste hangt samen met onze behoefte om ons van de rest te onderscheiden, om uniek en uniek te zijn en te voelen. Het is alsof we ons eigen persoonlijke merk hebben, dat een deel van onze identiteit vertegenwoordigt. Op andere momenten laten mensen zich tatoeëren om esthetische redenen.

Veel tieners laten zich tatoeëren om zich deel van een vriendenkring te voelen. Hetzelfde gebeurt meestal met piercings. In feite is het heel merkwaardig dat de tatoeage kan beantwoorden aan de behoefte om zich anders te voelen, en tegelijk aan de wens om zich gelijkaardig te voelen. Een andere mogelijke motivatie zou de poging kunnen zijn om zich te versterken tegen een echte ervaring die hen pijn doet.

De motivatie kan te maken hebben met het uitbeelden van een gebeurtenis. Zo worden data van bepaalde gebeurtenissen en namen van mensen die belangrijk zijn voor de persoon vaak afgebeeld in de vorm van tatoeages.

Een andere mogelijkheid is dat de persoon zich laat tatoeëren als hij een traumatische of moeilijke gebeurtenis heeft overwonnen, een belangrijke verandering in zijn leven aan het doorvoeren is, of zich aan zijn eigen persoonlijke verhaal wil herinneren.

Bestaat een tatoeageverslaving?

Alvorens te informeren naar de mogelijke tatoeageverslaving, moeten we duidelijk zijn over wat we met deze term bedoelen. Verslaving is een blijvende afhankelijkheid van een bepaalde stof of een bepaald gedrag. De dwangmatige consumptie van voedsel, drugs en alcohol behoren tot de meest voorkomende. Er zijn echter nog veel meer verslavingen die de neiging hebben onopgemerkt te blijven.

Om een bepaald gedrag als verslavend te kunnen beschouwen, moet het aan een reeks criteria voldoen:

• Afhankelijkheid. Het welzijn van de persoon begint uitsluitend van de verslavende component af te hangen (Spaanse link). In feite wordt het vrijwel het belangrijkste in hun leven en ze voelen een dwingende behoefte zich tot de stof of het gedrag te wenden om rustig te blijven.
• Tolerantie. Ze hebben steeds grotere hoeveelheden van de stof of het gedrag nodig om het gewenste effect te krijgen. Dat komt omdat het effect van dezelfde hoeveelheid duidelijk afneemt bij voortgezet gebruik.
• Abstinentie. Ze vinden het uiterst moeilijk om onthouding van de stof of het gedrag vol te houden. In feite veroorzaakt het niet bevredigen van deze behoefte hen diep lichamelijk en geestelijk lijden. Bijgevolg hebben ze geen succes als ze het gebruik van de stof of het problematische gedrag proberen te stoppen, door een gebrek aan controle.
• Negatieve effecten. Een verslaving heeft een grote en negatieve invloed op veel gebieden van hun leven. Dit betekent dat ze ongemak ervaren en moeilijkheden hebben om de dagelijkse activiteiten op een harmonieuze en verantwoorde manier vol te houden.

Hoe we ons tot tatoeages verhouden

Zoals je ziet, weerspiegelt het begrip verslaving een bepaalde manier van je tot iets of iemand verhouden, die afhankelijkheid inhoudt. Het kan gaan om stoffen, gedragingen, of mensen.

Hoewel er geen definitief onderzoek over de zaak bestaat, hebben veel professionals in psychiatrie en psychologie hun standpunten over het bestaan van tatoeageverslaving kenbaar gemaakt.

Vooreerst is gebleken dat het proces van het etsen ervan op de huid adrenaline en endorfine vrijmaakt. Dit zorgt voor een aangename lichaamssensatie. Tegelijkertijd helpt het de persoon de pijn van het laten zetten van de tatoeage te verwerken.

Dr. Mark D. Griffiths meent, dat voor veel mensen het laten zetten van tatoeages meer een passie dan een probleem kan zijn en dat ze niet voldoen aan de criteria voor verslaving.

We weten dat veel mensen een zekere smaak verwerven om vaak tatoeages te hebben en, zodra ze één tatoeage hebben, denken ze aan de volgende. Maar hetzelfde overkomt ons meestal telkens als we de bioscoop verlaten nadat we een film gezien hebben die we erg mooi vonden. Inderdaad verlaten we de bioscoop, reikhalzend naar het vervolg.

Tot slot

Concluderend kunnen we met een gerust hart stellen dat kunst meer met passie en het zoeken en uitdrukken van onze identiteit verbonden lijkt te zijn dan met verslaving.