De invloed van epigenetica op obesitas
Epigenetica verwijst naar genen die kunnen worden veranderd. In dit artikel leggen we onder andere uit hoe epigenetica obesitas beïnvloedt. Bovendien vertellen we ook hoe je je epigenetica kunt veranderen om je algehele gezondheid te verbeteren.
Obesitas is een chronische aandoening. Het wordt gekenmerkt door overtollig lichaamsvet. De oorsprong is multifactorieel, inclusief erfelijkheid, gedrag en omgeving. Zwaarlijvige mensen lopen het risico veel ziekten te ontwikkelen. In feite is obesitas de op één na belangrijkste oorzaak van kanker, het wordt namelijk alleen voorafgegaan door tabaksgebruik.
Epigenetica
Epigenetisch verwijst naar die elementen van de genetische code die je kunt veranderen zonder je DNA-sequentie te veranderen. In feite is het het gebied van de genetica dat je op natuurlijke wijze kunt veranderen. Het omvat welke genen je tot expressie brengt, in welke mate en op welk moment. Als gevolg daarvan bepalen epigenetische processen of een specifiek gen op een bepaald moment actief is of niet.
We noemen de tot expressie gebrachte of “zichtbare” reeks genen het epigenoom. Het epigenoom ontwikkelt zich wanneer je in de baarmoeder zit. Deze genen kunnen van generatie op generatie worden overgedragen. In tegenstelling tot het genoom (de complete set genen in een cel), is het epigenoom omkeerbaar.
Elk organisme heeft een epigenetische signatuur. Dit wordt gedeeltelijk geërfd en gedeeltelijk gegenereerd tijdens het leven in de baarmoeder. Het kan echter op volwassen leeftijd veranderen onder invloed van de omgeving.
Epigenetische kenmerken kunnen gedurende het hele leven worden gewijzigd. Wijzigingen in kritieke perioden van prenatale ontwikkeling, zoals embryogenese, hebben echter een groter effect op het fenotype.
Factoren die epigenetica beïnvloeden
Bij gebrek aan verder onderzoek lijkt het erop dat de belangrijkste factoren die epigenetica beïnvloeden zijn:
- Eetpatroon.
- Fysieke activiteit.
- Slaap.
- Stress.
- Ontsteking.
- Chemische producten.
- UV straling.
- Milieuvervuiling.
De epigenetica van obesitas
De huidige wetenschappelijke kennis suggereert dat genetica en gedrag sommige gevallen van obesitas verklaren, terwijl andere het gevolg zijn van epigenetische processen. Bovendien koppelen wetenschappers overtollig lichaamsvet aan het feit dat bepaalde genen “gemarkeerd” zijn.
Epigenetica speelt een uiterst belangrijke rol in ons hele leven. Stel bijvoorbeeld dat je genetisch voorbestemd was om een specifieke ziekte te ontwikkelen. Als je erin slaagde je epigenoom positief te beïnvloeden, zou je de effecten van deze ziekte kunnen vermijden of verminderen. Als je je epigenoom negatief zou beïnvloeden, zou je echter de ziekte veroorzaken of verergeren.
Genetica is statisch en bepaalt je aanleg voor bepaalde ziekten. Epigenetica is dynamisch en bepaalt of de ziekte zich uiteindelijk ontwikkelt of niet.
Een andere studie analyseerde 1.100 moeder-kind-paren. Het schreef het risico op obesitas bij deze deelnemers onder andere toe aan:
- Roken voor de bevalling.
- Overmatige gewichtstoename tijdens de zwangerschap.
- Borstvoeding korter dan 12 maanden.
- De baby slaapt niet genoeg.
Uit de studie bleek bijvoorbeeld dat het risico op obesitas bij kinderen geleidelijk toenam naarmate er andere omstandigheden werden toegevoegd.
Ook toonde een onderzoek in Nederland tijdens de hongersnood van 1944-1945 aan hoe epigenetica obesitas beïnvloedt. Foetussen van moeders die aan extreme honger werden blootgesteld, ondervonden zelfs meer glucose-intolerantie, dyslipidemie, vroege coronaire hartziekten en obesitas.
Daarom kan uithongering enkele van de ziekten veroorzaken die tegenwoordig in de samenleving voorkomen.
Hoe gezonde epigenetica te genereren
Je epigenetica ontwikkelt zich in de baarmoeder en blijft je hele leven veranderen. Het is belangrijk voor aanstaande ouders om het volgende te doen om epigenetische markers positief te beïnvloeden:
- Leid een gezonde levensstijl voorafgaand aan de embryogenese.
- De moeder moet tijdens de zwangerschap gezonde leefgewoonten aanhouden.
- Na de geboorte moeten zowel de baby als de ouders goede leefgewoonten aanhouden.
Op deze manier kan zowel de incidentie als de prevalentie van obesitas en andere ziekten worden verminderd.
Het epigenoom wordt bepaald door leefgewoonten en omgevingsfactoren. Daarom kunnen mensen ze veranderen.
Het belang van voeding
Dieet is een van de belangrijkste factoren die de epigenetica beïnvloeden. Om deze reden moet je dan ook een adequaat en uitgebalanceerd dieet volgen. Dit is niet alleen gunstig voor de voeding, maar heeft ook een positieve invloed op het epigenoom.
Je moet bijvoorbeeld de volgende voedingsmiddelen in je dieet opnemen:
- verse groenten en fruit
- peulvruchten
- vis
- volle melkproducten
- eieren
- mager vlees
- noten
- zaden
- gezonde oliën
- volle granen
Op deze manier krijg je voldoende hoeveelheden foliumzuur, betaïne, choline en vitamine B12 binnen. Deze micronutriënten hebben een positieve invloed op het epigenoom. Dit doen ze namelijk door schadelijke genetische gebieden te deactiveren.
Vermijd het eten van ultrabewerkte voedingsmiddelen, vooral die met toegevoegde suikers en transvetten. Experts koppelen de consumptie van deze producten aan de activering van genen die schadelijk zijn voor de gezondheid.
Aan de andere kant hebben eiwitarme of caloriearme diëten een negatieve invloed op het epigenoom. Dit komt namelijk omdat ze een verminderd vermogen hebben om schadelijke genen het zwijgen op te leggen.
Het mediterrane dieet zou een positief effect kunnen hebben op de epigenetica. Bovendien suggereert onderzoek dat het volgen van het mediterrane dieet tijdens de zwangerschap foetale epigenetische markers vermindert die geassocieerd worden met het metabool syndroom.
De impact van lichaamsbeweging op epigenetica
Lichaamsbeweging, samen met een dieet, kan het epigenoom sterk beïnvloeden. Huidig onderzoek stelt dat regelmatige lichaamsbeweging door ouders een positieve invloed heeft op de metabole gezondheid van de foetus. Bovendien heeft regelmatige lichaamsbeweging op volwassen leeftijd een positieve invloed op de epigenetica.
Lichaamsbeweging draagt bij aan het beheersen van obesitas. Dit komt niet alleen door de impact op de energiebalans, maar ook op het epigenoom.
Eindconclusies
Zoals we hierboven vermeldden, lijkt het erop dat de voordelen die u behaalt door het handhaven van een adequaat uitgebalanceerd dieet, een actief leven, een goede nachtrust, het handhaven van de balans van de darmflora, het verminderen van contact met chemicaliën en het vermijden van Uv-stralen en milieuvervuiling, gedeeltelijk te wijten zijn aan hun positieve invloed op het epigenoom.
Een goede levensstijl “zet” beschermende genen aan” en “schakelt” ziekteverwekkende genen uit. Daarom zijn de voordelen van een gezonde levensstijl, vooral als het gaat om obesitas en andere chronische ziekten, gedeeltelijk te danken aan hun positieve invloed op het epigenoom.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Campión Zabalza, J., Cordero, P., Martínez, J.A. & Milagro Yoldi, F.I. (2010). Epigenética nutricional: una pieza clave en el rompecabezas de la obesidad. Rev Esp Obes, 8(1): 10-20. Consultado el 24/07/2019. Recuperado de https://dadun.unav.edu/handle/10171/28084
Casanello, P., Castro Rodríguez, J.A., Krause, B.J. & Uauy, R. (2016). Epigenética y obesidad. Revista Chilena de Pediatría, 87(5): 335-342. Consultado el 24/07/2019. Recuperado de: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S037041061630122X
Coltell, O., Cordella, D., Ordovás, J.M. (2016). Genetics and Epigenetics of obesity. Anales de la Real Academia Nacional de Farmacia, 82: 129-136. Consultado el 24/07/2019. Recuperado de: http://www.analesranf.com/index.php/aranf/article/view/1751/1741
Cordero, P. (2014). Obesidad, nutrición perinatal y epigenética. Revista Matronas, 1(2): 41-49. Consultado el 24/07/2019. Recuperado de: https://www.enfermeria21.com/revistas/matronas/articulo/30/obesidad-nutricion-perinatal-y-epigenetica/
Hargreaves, M. & McGee, S.L. (2019). Epigenetics and exercise. Trends Endocrinol Metab. Consultado el 24/07/2019. Recuperado de: https://doi.org/10.1016/j.tem.2019.06.002
Lorite Mingot, D. (2017). Efectos epigenéticos de la dieta mediterránea sobre marcadores de síndrome metabólico durante el embarazo (Trabajo Fin de Grado), Universidad Complutense de Madrid, Madrid.
Mardani, M., Rezapour, S. & Shiravand, M. (2018). Cambios epigenéticos debidos a la actividad física. Biotechnol Appl Biochem, 65(6): 761-767. Consultado del 24/07/2019. Recuperado de: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30144174