Creativiteit: een plant waar we voor moeten zorgen

Creativiteit: een woord dat we zo vaak eerder hebben gehoord. Een woord dat iedereen zo vaak gebruikt, of ze nu deskundigen zijn op het gebied of niet. Maar, weten we echt zeker hoe dit middel ons dagelijks leven beïnvloedt? We hebben het altijd beschouwd als een kwaliteit dat bij de kindertijd hoort, en soms zelfs de adolescentie. Maar het zou een fout zijn om te denken dat het verdwijnt tijdens de volwassenheid. Juist dan moeten we onze creativiteit verzorgen.

Creativiteit vergroot de kans om problemen op te lossen

Creativiteit wordt onderschat. Het wordt beschouwd als een ding van gekke mensen of van grote genieën. Gelukkig zijn we er beetje bij beetje in geslaagd om deze vaardigheid, waar we allemaal over beschikken, populairder te maken. Het ligt gewoon wat dieper begraven in sommigen van ons, en is een beetje meer aanwezig in anderen.

Mensen die hun creativiteit wakker gemaakt hebben, beschikken over een zeer rijke innerlijke geestelijke wereld. In deze wereld reguleert en regeert de verbeelding over het oplossen van problemen of het stellen van interessante vragen. Creatieve mensen kunnen talloze alternatieven en verschillende mogelijkheden en benaderingen verzinnen om een ​​enkel probleem op te lossen.

Om creatief te zijn, moeten we flexibel zijn

Creativiteit komt van het werkwoord ‘creëren’. En het creëren is niets meer dan de daad van het uitvinden of het genereren van iets nieuws. Het is geen kwaliteit die uitsluitend toebehoort aan schilders, artiesten, architecten en muzikanten, zoals in het algemeen wordt gedacht. Een creatief persoon is iedereen die erin slaagt om originele oplossingen te creëren voor de opkomende problemen in hun dagelijks leven. Het is ook een persoon die nadenkt en vragen stelt over onderwerpen die niemand eerder had overwogen.

Veel van deze mensen hebben hun creativiteit tijdens hun kindertijd kunnen ontwikkelen. Dit komt doordat het werd aangewakkerd en geëist door onderwijzers en opvoeders. Laten we zeggen dat er een kind is dat een schaap met vleugels heeft getekend. We weten dat schapen geen vleugels hebben. In feite klinkt het zelfs grappig om het te zeggen.

Dit is een feit, schapen hebben geen vleugels. Dat is prima. Maar, wat is het probleem met een kind dat een schaap op deze manier tekent? Waarom moeten we dit specifieke kunstwerk censureren?

Creativiteit wordt gekoesterd door beloningen, niet door straffen

Vooral tijdens de kindertijd is het belangrijke deel het proces zelf en niet het uiteindelijke resultaat. Er moet geen haast zijn om de artistieke expressie van een kind te beoordelen met woorden als ‘goed’ of ‘slecht’. Als we dit wel doen straffen wij de spontaniteit van het kind en moedigen we hem aan om het te verwaarlozen. Als ik mijn kind de vrijheid geef om zijn verbeelding in zijn tekeningen te laten zien, dan kan hij andere mogelijke alternatieven aanmaken. Andere mogelijkheden dan die mogelijkheden die al bestaan.

Hij zal de vaardigheid ontwikkelen om te fantaseren en zich spontaan uit te drukken. Het moment dat we die creatieve uitbarsting verstoren of abrupt onderbreken (‘Zoon, je weet vast wel dat schapen geen vleugels hebben. Zo teken je het niet goed. Hier, ik zal je helpen die vleugels uit te wissen.’). En als we van deze bemoeienis een gewoonte maken, zal het kind stoppen om zich op een oprechte manier uit te drukken.

Laten we ons vermogen om oplossingen te genereren versterken!

Aan de andere kant, als ik die inventiviteit versterk, kan ik dat kind helpen om te blijven uitdrukken wat zijn bruisende verbeelding graag aan de wereld laat zien. ‘Het moet een heel vrij schaap zijn. Het wil vliegen!’ ‘Hoe geweldig is het dat je hem zo kan helpen vliegen!’ ‘Waar denk je dat hij heen gaat?’

Dit zijn allemaal uitdrukkingen die de verbeelding van het kind valideren en waarderen. Het is een goede manier om de fantasie te bevorderen die oneindig lijkt te zijn in onze volwassen ogen.

Grappig zijn is geen ding van gekke mensen

Veel creatieve volwassenen hebben toen ze klein waren geleerd om zich vrij uit te kunnen drukken. Zij kregen die handhaving om echt te zijn. Daarentegen wordt de kindertijd van mensen die nu niet creatief zijn, waarschijnlijk gekenmerkt door het censureren van dit soort uitdrukkingen. Of een censuur van alles wat niet overeenstemt met wat verwacht wordt of wat ‘normaal’ is.

Laten we eens in de schoenen van deze mensen stappen. Als we in onze kindertijd iets dat nuttig kan zijn in het volwassen leven niet waarderen, zullen we leren dat het ‘een ding van gekke mensen’ is. Dat het vrij uitdrukken van dit soort ideeën ertoe kan leiden dat mensen ons als ‘vreemd’ beschouwen.

We leven zeker in een wereld waarin zelfbeheersing beloond wordt. Een wereld waarin spontaniteit op een of andere manier gecensureerd wordt. Creativiteit heeft deze spontaniteit nodig om te kunnen overleven. Het moet in contact komen met de realiteit en moet zelfs een bron van fouten zijn. Op deze manier kunnen we voorkomen dat het in een hoek wordt gezet, als een oud stuk rommel, binnenin ons.

Wat er gebeurt is dat er diep vanbinnen een angst voor het proberen bestaat. Een angst om ergens in te falen, angst voor de gevolgen van onze eigen echte expressie. Een angst die groeit in bepaalde werk- of levenssituaties…

We zijn vrij geboren om onze meest fantasierijke ideeën uit te drukken

Niets is verder van de realiteit: creatief zijn betekent in het bezit zijn van een zeer rijke innerlijke wereld, die vol is van mogelijke alternatieven voor elk van de treden die ik op de trap van mijn leven kan bestijgen. Het betekent een rugzak vol middelen, kleuren van verschillende tinten, van meerdere texturen…

We worden niet gestructureerd en hermetisch afgesloten geboren. We zijn vrij geboren en met een enorme kracht om te ontwikkelen wat van ons is en met ons geboren wordt.

Laten we niet bang zijn om zoiets moois te ontwikkelen en los te laten. Je ziet jezelf dingen doen waarvan je nooit zou hebben gedacht dat je ze zou kunnen doen.