Alex Honnold, de man zonder angst
Alex Honnold vertegenwoordigt een van de meest raadselachtige casussen van neurologie. Hij is de uitzondering op de regel. De meeste mensen hebben de angst om te vallen. Daarom ervaren zelfs pasgeboren baby’s omwentelingen als ze het gevoel hebben dat ze vallen.
Het is een instinctieve angst. Het komt voort uit ons genetische pakket. Vallen zet onze integriteit en ons leven op het spel. Daarom komt de biologie tussenbeide en legt ze angst op als een waarschuwing voor het risico om in de afgrond te vallen.
Wat zo vreemd is aan Alex Honnold is dat hij niet bang is om te vallen. Hij is een 32-jarige bergbeklimmer die werd geboren in de Verenigde Staten. Hij werd beroemd vanwege zijn vrij klimmen-avonturen (zonder beveiligingslijnen of beschermingsmiddelen).
Daarbij komt ook nog eens dat hij alleen klimt. Degenen die aan klimmen doen, weten dat alleen klimmen hen uiterst kwetsbaar maakt. Het is bijna suïcidaal!
Voor Alex Honnold is het echter een normaal avontuur. Als hij zo klimt, voelt hij zich net alsof hij koffie drinkt. Hij ervaart geen angst of nervositeit van welk type dan ook. Dit dreef neurologen ertoe zijn hersenen te bestuderen.
“Wees niet bang voor de gevangenis, armoede of de dood. Vrees de angst zelf.”
-Giacomo Leopardi-
Dit is Alex Honnold
Voor Alex Honnold is elke beklimming een uitdaging van leven of dood. Hij houdt van oppervlakken die vrijwel verticaal zijn. Daarbij draagt hij sportieve kleding.
Hij klimt echter alleen met een zak magnesiumcarbonaat om zijn middel, om de luchtvochtigheid tijdens het klimmen te verminderen. Hij gebruikt alleen zijn handen en voeten om te klimmen.
Alex heeft al veel wereldrecords op zijn naam staan. Zijn stijl is vrij solo klimmen. Hij is niet de enige in de wereld die het op deze manier doet, maar hij is de enige die het op grote hoogten doet, met een hoge moeilijkheidsgraad.
Hij lijkt een normale man te zijn. Zijn houding laat zien dat hij zich niet anders of speciaal voelt. Hij lacht veel en is erg kalm. Hij weet dat zijn activiteiten gevaarlijk zijn. Veel van zijn vrienden zijn gestorven terwijl ze probeerden te klimmen zoals hij.
Op de vraag of hij angst ervaart, zegt hij dat hij het idee van de dood beter heeft geaccepteerd dan anderen.
Zijn moeder zegt dat hij een moeilijk kind was, maar hij ontkent dit. Hij beklom alles vanaf een jonge leeftijd. Toen hij 10 jaar oud was, begon hij te oefenen op een klimmuur.
Daarna begon hij te mee te doen op een aantal rotsklimtochten. Op 19-jarige leeftijd liet hij al het andere vallen en begon fulltime te klimmen. Hij woont in zijn busje en zegt dat hij een minimalist is.
De hersenen van Alex Honnold
De prestaties van deze jongeman op het gebied van rotsklimmen kwamen ter ore van een groep onderzoekers die besloot zijn hersenen te bestuderen. Het begon allemaal toen neuroloog Jane E. Joseph het getuigenis van Alex Honnold hoorde.
Ze dacht dat er iets mis was met zijn hersenen, vanwege de dingen die hij beschreef en de manier waarop hij over zijn avonturen praatte. Ze dacht dat er iets mis was in zijn amygdala, het angstcentrum van de hersenen.
De School of Medicine van de University of South Carolina besloot de hersenen van Alex Honnold te onderzoeken. Ze hebben dit gedaan door middel van een MRI. Het eerste wat ze controleerden was of de jongeman een amygdala had en, als hij dat had, of deze niet beschadigd was.
Hierna lieten ze hem een reeks zeer schokkende beelden zien en evalueerden ze zijn reactie. Ze ontdekten dat de amygdala van Alex Honnold niet geactiveerd werd. De amygdala reageerde helemaal niet. Het was alsof die gevaarlijke situaties geen enkele emotionele impact op hem hadden.
Een interessant overzicht
De onderzoekers konden hierdoor bewijzen dat Alex Honnold geen angst kon voelen. Door deze conclusie hebben de onderzoekers enkele interessante hypothesen opgesteld.
Volgens hun evaluaties is het waarschijnlijk dat het brein van Alex zich zoveel heeft aangepast aan zijn soort klimmen dat het aan die prikkels gewend is. Daarom is wat riskant is voor de meeste mensen een volkomen normale situatie voor hem.
Deze conclusie opende nieuwe mogelijkheden over angst. Er ontstond een nieuwe theorie, een theorie die stelde dat een manier om angst te elimineren is door gewenning.
Geleidelijke en systematische blootstelling aan gevaarlijke stimuli kan dergelijke situaties volledig onschadelijk maken voor die persoon. Als dit het geval is, zouden alternatieve therapieën om angst te behandelen zich kunnen uitbreiden.