5 enge dingen die de smartphone-generatie met elkaar gemeen heeft

Vermindering van cognitieve en socialisatievaardigheden en het optreden van bepaalde stoornissen zijn enkele elementen die bij deze nieuwe generaties naar voren zijn gekomen.

De ‘smartphone-generatie’ omvat in principe iedereen die vanaf 1995 in het Westen is geboren. De naam spreekt voor zich: deze jongeren hebben het grootste deel van hun puberteit doorgebracht met een telefoon in hun handen. Sterker nog, voor de meesten van hen is het maar moeilijk om zich voor te stellen hoe iemand dingen gedaan kan krijgen in een wereld zonder technologie.

Deze jongeren maken deel uit van nog een groep: een hyper-verbonden groep. Jean M. Twenge, doctor in de psychologie en hoogleraar aan de San Diego State University, heeft hier onlangs een onderzoek over gepubliceerd.

Ze ondervroeg 11 miljoen jonge mensen in de VS en voerde ook diepte-interviews uit. Ze concludeerde dat ze toleranter en minder rebels zijn. Maar ze zijn ook ongelukkiger en minder bereid om de verantwoordelijkheden op zich te nemen die horen bij het volwassen leven.

Zou het feit dat smartphones bestaan ​​echt zo’n grote impact hebben op hun manier van denken en gedrag? Nou, de gegevens zeggen van wel. De smartphone-generatie is afgeweken van veel van de traditionele manieren om met de wereld te communiceren.

Ze bewegen niet zoveel. Ze hebben het idee dat ze via hun telefoon door de realiteit kunnen manoeuvreren. Maar de waarheid is dat ze enkele nogal enge eigenschappen hebben. Hier zijn er vijf van.

1. De smartphone-generatie groeit langzamer op

Leden van de smartphone-generatie brengen veel tijd thuis door. In tegenstelling tot de generaties die hen voorgingen, gaan ze niet veel naar buiten en zijn ze niet zo geïnteresseerd in onafhankelijkheid. Ze hebben geen haast om hun eerste seksuele ervaringen te hebben. En ze zijn ook niet erg geïnteresseerd in het idee om te werken, te leren autorijden of alcohol te drinken.

Eigenlijk groeien ze dus op in de veilige omgeving van hun huis. Ze zijn bijna altijd omringd door volwassenen. Ze zijn dus voorzichtiger en plaatsen zichzelf niet vaak in risicovolle situaties. Uiteraard heeft dat zo zijn positieve kant, ook al lijken ze nog steeds minder onafhankelijk. Bovendien hebben ze moeite om beslissingen te nemen en is verandering moeilijker voor ze.

2. Technologie komt voorop in hun leven

Gemiddeld besteden leden van de smartphone-generatie zes uur per dag op het internet. Het grootste deel van deze tijd zijn ze bezig met het versturen van berichtjes en het spelen van spelletjes. Dat betekent dat ze veel minder tijd besteden aan rechtstreeks contact met hun vrienden.

In principe is technologie een centraal onderdeel van hun leven. Een van de straffen waar ze het bangste voor zijn, is dat hun ouders hun telefoon afpakken of ze niet op de computer laten. Verbonden zijn, is waar ze zin in hun leven vinden.

3. Minder sociale en cognitieve vaardigheden

Dat de leden van deze smartphone-generatie minder tijd besteden aan hun leeftijdsgenoten heeft zo zijn neveneffecten. Ten eerste ontwikkelen ze hun sociale vaardigheden niet volledig. Het is tenslotte één ding om via de telefoon te communiceren, maar het is iets heel anders om persoonlijk contact te hebben. Over dat laatste zijn ze echter een beetje sceptisch.

Volgens het onderzoek van Dr. Twenge lijkt het erop dat ze niet zo goed zijn in lezen en schrijven als eerdere generaties. Dat kan iets te maken hebben met het type taal en het niveau van de berichten die zij gebruiken om te communiceren. Vaak genoeg gebruiken ze tenslotte niet eens volledige zinnen.

4. Ze zijn angstiger en depressiever

Dr. Twenge wil onze aandacht vestigen op één zorgwekkend feit in het bijzonder. De smartphone-generatie lijkt namelijk in grotere mate te lijden aan angst en depressieve gevoelens. Ze geeft aan dat zelfdoding de afgelopen tien jaar in deze leeftijdsgroep is verdrievoudigd. En dat kan iets te maken hebben met hun gebrek aan sociaal contact en hun lagere mate van lichaamsbeweging.

De waarheid is echter dat de angst en depressie niet alleen het gevolg zijn van hun hyper-verbondenheid. Het heeft waarschijnlijk meer te maken met de dingen die ze allemaal niet doen wanneer ze verbonden zijn. Wat we bedoelen is dat als ze een beter evenwicht zouden hebben tussen beide dingen, ze zeker stabieler in het leven zouden staan.

5. De smartphone-generatie waardeert veiligheid

In tegenstelling tot de milleniumgeneratie zijn de mensen in de smartphone-generatie realistischer. Ze hebben geen hoge verwachtingen, en ze waarderen vooral veiligheid. Ze zijn meer bereid om hard te werken. En ze hebben niet veel interesse in risicovolle activiteiten.

Het is ook vermeldenswaard dat deze jongeren zich bewuster zijn van hun situatie. Ze weten dat te veel tijd op hun telefoon doorbrengen niet zo goed voor ze is. Maar ze geven ook aan dat ze gewoon niet weten hoe ze het anders kunnen doen.

De smartphone-generatie is een product van de culturele veranderingen die de nieuwere technologieën hebben ingeluid. Misschien hebben ze meer nodig dan alleen hun ouders om hen op weg te helpen naar andere manieren van leven. Zoals ze tenslotte zelf zeggen, kennen ze geen andere manier.

Ze kennen geen alternatieven en misschien proberen ze het daarom niet. Deze jonge mensen mogen dan uiteindelijk geen grote problemen veroorzaken, in tegenstelling tot de generaties die hen voorgingen, maar het lijkt ook alsof ze wat van hun energie en verlangen verloren hebben om dingen te proberen of de wereld te veranderen. Ze zijn verdrietig en zien geen betere manier dan om zich passief aan te passen aan de realiteit die hen is aangereikt.