Seriële monogamie: hoe de cyclus te doorbreken
Sommige mensen wanhopen van single zijn, omdat ze niet weten hoe ze alleen moeten zijn. Het zijn mensen die zich snel vervelen met hun partners en niet geneigd zijn om langer dan een jaar bij iemand te blijven. Deze vorm van relationele hyperactiviteit manifesteert zich in een steeds vaker voorkomend fenomeen dat seriële monogamie wordt genoemd.
Het grootste probleem met monogame mensen die in korte tijd van de ene partner naar de andere gaan, is dat ze meestal leiden tot giftige relaties. Wat zit er achter dit gedrag? Het antwoord ligt meestal in een hechtingsprobleem of emotionele onvolwassenheid. Het goede nieuws is dat dit behandelbare klinische realiteiten zijn.
Als jij je identificeert met dit soort gedrag of iemand in je omgeving doet dat, zorg er dan voor dat je de informatie in dit artikel goed leest.
Seriële monogamisten gaan heel snel in hun relaties. Ze hoeven maar één persoon te ontmoeten om samen een leven te beginnen.
Seriële monogamie
Seriële monogamie definieert individuen die van de ene relatie naar de andere gaan, waardoor ze geen ruimte hebben om te herstellen van elke breuk. Hun doel is om koste wat het kost eenzaamheid te vermijden. Toch zien ze zichzelf als onafhankelijke en emotioneel zelfvoorzienende individuen.
De laatste jaren zijn de terminologieën die onze manieren van binding beschrijven aanzienlijk toegenomen. Polyamorie is toegevoegd aan seriële monogamie, met als enige verschil dat bij de laatste de band met één partner tegelijk is.
Seriële monogamie is geen nieuw fenomeen. Bovendien is het niet alleen interessant voor de psychologie. Sociologie en antropologie zien het zelfs als onderdeel van de evolutie van de samenleving. Werken (Engelse link) zoals die gepubliceerd in het tijdschrift Evolutionary Anthropology beweren dat hominidae voor monogamie kozen om hun kinderen op te voeden.
Seriële monogamie weerspiegelt meerdere psychosociale en economische factoren, typisch voor culturele veranderingen, mentaliteit en sociale instellingen.
Kenmerken van de seriële monogamist
Een seriële monogamist zijn heeft gevolgen. De meest voor de hand liggende is dat ze niet in staat zijn om bevredigende en duurzame relaties op te bouwen. Bovendien kan verliefd worden op iemand die een seriële monogamist is extreem pijnlijk zijn. Het zijn altijd relaties met een houdbaarheidsdatum. En op zijn minst zul je merken dat je snel vervangen wordt.
Dit zijn de gedragingen van seriële monogamisten:
- Ze vinden het onmogelijk om single te zijn.
- Ze hebben een laag zelfbeeld.
- Ze zijn extreem emotioneel onvolwassen.
- Hun relaties duren meestal een jaar of minder.
- Sommigen vertonen narcistische trekjes.
- Ze bouwen relaties op met weinig wederkerigheid en een hoog egoïsme.
- Sommigen van hen kunnen trouwen, maar hun huwelijken zijn altijd van korte duur.
- Na een relatiebreuk geven ze zichzelf geen tijd om te rouwen. In plaats daarvan zoeken ze een andere relatie.
- Ze vertellen hun partner dat ze van plan zijn om een vaste relatie te hebben, maar dit gebeurt niet.
- Ze zijn extreem snel om een relatie te beginnen. Ze beginnen zelfs een nieuw leven met iemand die ze nog maar net kennen.
- Ze hebben een grote verlatingsangst. Aan de andere kant zijn ze extreem snel om het uit te maken en een nieuwe relatie te beginnen.
Seriemongamisten zijn vaak geobsedeerd door het ervaren van de emotionele roes die typisch is voor de eerste fasen van verliefdheid. Dit zet hen ertoe aan om een relatie te verlaten wanneer ze denken dat de passie er niet meer is.
De oorzaken
Seriële monogamie omvat veel interessante psychosociale elementen. Een studie (Engelse link) gepubliceerd in The Review of Economic Studies beweert dat de onafhankelijkheid van vrouwen en hun grotere economische status tegenwoordig betekenen dat ze zich vrijer voelen op emotioneel niveau.
Als zodanig kunnen ze van de ene relatie naar de andere gaan zonder exclusiviteit met één persoon te behouden.
Gelijkheid tussen mannen en vrouwen is dus een basisfactor in dit fenomeen. Er zijn ook andere aspecten van belang, zoals de volgende:
- Seriële monogamisten zijn vaak onzeker gehecht. Hun verlatingsangst drijft hen om weg te gaan voordat ze weg zijn en om op zoek te gaan naar nieuwe relaties die hen een tijdje een veilig gevoel geven.
- De aanwezigheid van een psychische stoornis moet niet worden uitgesloten. Klinische aandoeningen zoals borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) en narcistische persoonlijkheidsstoornis vertonen deze kenmerken vaak.
- De socioloog Zigmunt Bauman schreef in zijn boek Liquid Love (2018) over vloeibare relaties. Dit zijn fragiele banden waarin er geen basisvaardigheden zijn om te zorgen voor de verbintenis en de fundamenten van de band. In plaats daarvan voeren individualisme en de onmiddellijke bevrediging van behoeften de boventoon.
- Een onderzoek (Engelse link) van de Universiteit van Oxford (VK) meldt dat mensen die geloven in romantische liefde vaak een ‘liefdesverslaving’ ervaren. Het zijn figuren die de eerste fasen van relaties opzoeken wanneer de niveaus van passie, oxytocine, dopamine en serotonine intens zijn. Als die echter niet meer aanwezig zijn, raken ze verveeld en beginnen ze nieuwe relaties.
Is het nodig om de cyclus van seriële monogamie te doorbreken?
Er zijn veel soorten relaties en elk individu vindt geluk op een bepaalde manier. Sommigen voelen zich bijvoorbeeld bevredigd door polyamorie, terwijl anderen liever single zijn en genieten van zichzelf en hun onafhankelijkheid. Elke relationele optie is geldig en toegestaan, zolang het individu zich goed voelt en anderen geen pijn doet.
Maar seriële monogamie past niet in deze premissen. Seriële monogamisten laten zelfs vaak slachtoffers achter. Bovendien vinden ze zelf niet altijd het geluk.
Ze hebben zelfs de neiging om in schadelijke relaties terecht te komen, vaak door de behoefte om te snel te gaan. Ze zijn altijd eenzaam en genezen zelden na een scheiding die hen een enorm leeg gevoel geeft. In deze gevallen wordt bepaalde therapie aanbevolen.
Bij de behandeling van de seriële monogamist moet de therapeut vaststellen welke hechtingsstijl ze vertonen en of ze trauma’s hebben opgelopen.
Op gehechtheid gebaseerde psychologische therapie
Seriële monogamisten moeten hun onzekerheden en angst voor eenzaamheid aanpakken. Ze moeten zich bekwamen in volwassen en gezonde relationele competenties. Op gehechtheid gebaseerde therapie is ideaal voor het aanpakken van dit disfunctionele gedrag dat leidt tot ongelukkig zijn en schade toebrengt aan partners. De doelstellingen van deze therapeutische benadering zijn:
- Het gevoel van eigenwaarde versterken.
- Mogelijke ongenezen trauma’s opsporen.
- De gehechtheidsstijl van het individu vaststellen.
- Vaardigheden aanbieden in emotionele regulatie.
- De relatie met anderen verbeteren.
- Hen naar een veilige gehechtheidsstijl leiden.
- Hen effectief leren omgaan met hun behoeften en gevoelens.
- Hun bewustzijn van starre mentale patronen en irrationele overtuigingen vergroten.
- Handvatten geven om volwaardige en authentieke relaties op te bouwen.
Concluderend zou de seriële monogamist wel eens een weerspiegeling kunnen zijn van een maatschappij waarin banden fragiel zijn en de angst voor eenzaamheid en verslaving aan romantische liefde een valkuil is. Als jij je herkent in dit profiel en slijtage en ongelukkig zijn ervaart in je relaties, aarzel dan niet om gespecialiseerde hulp te zoeken.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Borgerhoff Mulder, M. (2009). Serial monogamy as polygyny or polyandry? Marriage in the tanzanian pimbwe. Human nature (Hawthorne, N.Y.), 20(2), 130–150. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5486523/
- Burleson, MH. (2015). Serial monogamy. In: Bolin A, Whelehan P, eds. The International Encyclopedia of Human Sexuality. John Wiley & Sons, Ltd; 2015:1115-1354. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/9781118896877.wbiehs426https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/9781118896877.wbiehs426
- De La Croix, D., & Mariani, F. (2015). From Polygyny to Serial Monogamy: A Unified Theory of Marriage Institutions. The Review of Economic Studies, 82(2), 565–607. https://perso.uclouvain.be/david.delacroix/pdfpubli/roes15.pdf
- Earp, B. D., Wudarczyk, O. A., Foddy, B., & Savulescu, J. (2017). Addicted to love: What is love addiction and when should it be treated? Philosophy, psychiatry, & psychology: PPP, 24(1), 77–92. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5378292/
- Jokela, M., Rotkirch, A., Rickard, I. J., Pettay, J., & Lummaa, V. (2010). Serial monogamy increases reproductive success in men but not in women. Behavioral Ecology, 21(5), 906–912. https://academic.oup.com/beheco/article/21/5/906/197047?login=false
- Kramer, K. L., & Russell, A. F. (2015). Was monogamy a key step on the hominin road? Reevaluating the monogamy hypothesis in the evolution of cooperative breeding. Evolutionary anthropology, 24(2), 73–83. https://www.researchgate.net/publication/275412070_Was_Monogamy_A_Key_Step_on_the_Hominin_Road_Reevaluating_the_Monogamy_Hypothesis_in_the_Evolution_of_Cooperative_Breeding
- Schacht, R., & Kramer, K. (2019). Are We Monogamous? A Review of the Evolution of Pair-Bonding in Humans and Its Contemporary Variation Cross-Culturally. Frontiers in Ecology and Evolution, 7. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fevo.2019.00230/full
- Sroufe, A. (2000). Desarrollo Emocional. México, D.F.: Oxford University Press. Capítulo 10: El Apego: La Regulación Diádica de la Emoción.