Pregorexia: de angst om aan te komen tijdens de zwangerschap

Pregorexia: de angst om aan te komen tijdens de zwangerschap

Laatste update: 16 november, 2018

Als een vrouw zwanger is, komt ze gemiddeld 12 kilo aan. Hoewel dit verschillend is voor iedere vrouw, is het normaal dat de aanstaande moeder vanaf het eerste trimester 2 kilo per maand aankomt. Sommige vrouwen ontwikkelen echter pregorexia, anorexia tijdens de zwangerschap.

Hun gewichtsverlies, of gebrek aan gewichtstoename, en het daardoor ontstane gebrek aan voedingsstoffen, voorkomt dat de foetus goed groeit. Daarom kunnen de gevolgen van pregorexia zeer ernstig zijn, zowel voor de moeder als de ongeboren baby. 

Hoe vermijden deze moeders gewichtstoename?

Pregorexia combineert de woorden pregnant (zwanger in het Engels) en anorexia. Het is een eetstoornis die zwangere vrouwen treft. Deze vrouwen ontwikkelen een irrationele angst om aan te komen tijdens de zwangerschap. Vrouwen met pregorexia willen koste wat kost hun oude gewicht behouden. Daarvoor zijn ze bereid om van alles te doen.

Deze vrouwen kiezen ervoor om wat ze eten te beperken tot zeer strenge, calorie-arme diëten. Ze vermijden koolhydraatrijk voedsel en vetten, en ontzeggen zichzelf alle hunkeringen die normaal zijn tijdens een zwangerschap. Ook gebruiken ze laxeermiddelen of geven ze over nadat ze hebben gegeten. Dit is zeer gevaarlijk!

Vrouw met pregorexia

Gebeurt dit alleen bij vrouwen die eerder anorexia hebben gehad?

Het is mogelijk dat een zwangere vrouw pregorexia ontwikkelt, ondanks dat ze in het verleden aan een eetstoornis heeft geleden. Dit is echter niet de norm. Vaak ontstaat het als je eerder ook aan een eetstoornis hebt geleden, zoals anorexia of boulimia. Als je al een eetstoornis hebt gehad, betekent dit echter niet dat je het opnieuw tijdens de zwangerschap zal ontwikkelen.

Deze stoornis wordt veroorzaakt door psychologische, biologische en interpersoonlijke factoren.

Symptomen van pregorexia

We kunnen merken dat een vrouw aan deze stoornis kan lijden, als ze het vermijdt om over haar zwangerschap te praten. Ook zal ze het probleem ontkennen, evenals de veranderingen en haar conditie. Dit resulteert in angstgevoelens met betrekking tot gewichtstoename. Ze heeft het gevoel dat het probleem verdwijnt als ze er niet over praat.

Lichamelijk valt het op dat vrouwen die aan deze stoornis lijden vrijwel niet aankomen tijdens de zwangerschap. Het kan zelfs zo zijn dat ze gewicht verliezen. Dit valt het meest op tijdens het tweede trimester, want dan zien we de meeste lichamelijke veranderingen.

Bovendien kan een calorie-arm dieet, overmatige lichamelijke beweging en het overgeven of gebruik van laxeermiddelen lijden tot duizeligheid of hoofdpijn, en overmatige vermoeidheid. Ze zal ook problemen hebben met de concentratie en slapen. Deze symptomen lijden tot risico’s tijdens de zwangerschap, maar kunnen ook tot problemen tijdens de bevalling lijden.

De gevolgen van pregorexia voor de moeder

De gevolgen van deze stoornis hebben aan de ene kant te maken met het tekort aan voedsel. Dit zijn onder andere ondervoeding, bloedarmoede, bradycardie, hartritmestoornissen, hypertensie, haaruitval of zeer droge en gebarsten huid. Daarbij heeft het ook gevolgen voor de zwangerschap.

De afname van essentiële mineralen door onvoldoende voedselinname kan leiden tot botontkalking, wat kan leiden tot een lage borstmelkproductie. Als de baby eenmaal geboren is, maakt dit het voor de moeder moeilijk om voldoende melk te geven om de baby te voeden.

Bovendien zal het vruchtwater van de vrouw een laag volume hebben. Dit is het vitale vocht voor de foetus, dat het omringt en beschermt tegen uitwendige verwondingen. Daarbij kan de placenta loskomen. Als dit gebeurt, kan het zeer ernstige gevolgen hebben, vooral als het in het derde trimester gebeurt.

Overgeven tijdens de zwangerschap

Welk effect heeft pregorexia op de foetus?

De voeding van de moeder is van cruciaal belang voor de ontwikkeling van de foetus. De gevolgen van slechte eetgewoonten zijn zeer ernstig. Pregorexia verhoogt de kans op complicaties tijdens de zwangerschap.

Het kan bijvoorbeeld ademhalingsproblemen, ondergewicht bij de geboorte en een lage Apgarscore bij de foetus. Het kan echter ook lijden tot de volgende problemen:

  • een vroeggeboorte, voor de 37e week van de zwangerschap
  • misvormingen
  • hersenproblemen
  • ADHD
  • verstandelijke handicaps

Als de placenta van de moeder zeer ernstig verplaatst is, kan dit lijden tot groeiproblemen bij de baby. Pregorexia verhoogt ook de kans op sterfte van de baby tijdens zijn eerste maand, of een doodgeboorte.

Uitgebreide behandeling

Hoe je eet is net zo belangrijk als hoeveel je eet tijdens de zwangerschap. Als je niet meer voedsel eet, moet je beter eten. Zwangere vrouwen zouden aandacht moeten besteden aan hun dieet, maar er niet obsessief mee bezig zijn.

Hoe eerder pregorexia wordt ontdekt, hoe beter. Als het snel wordt ontdekt, is de kans groter dat de gevolgen geen onomkeerbare schade toebrengen aan moeder en kind.

Aangezien pregorexia een psychische aandoening is, moet het behandeld worden door een multidisciplinair en gespecialiseerd team. Een psychiater, een verloskundige, een diëtist, een voedingsdeskundige en een verpleegkundige kunnen samen een complexe en uitgebreide behandeling uitvoeren.

Het beste is om een ontspannen en stressloze sfeer te creëren tijdens de maaltijden, maar ook om een eetroutine te normaliseren. Een gezin mag een zwangere vrouw niet dwingen om een bepaalde hoeveelheid voedsel te eten. Dit kan zeer contraproductief zijn.

Zowel obesitas als extreme dunheid veroorzaken risicovolle zwangerschappen. Daarom is het het beste om er in deze periode een evenwichtige en gevarieerde voeding na te houden. Ook is het een goed idee om regelmatig te bewegen, zoals yoga, pilates of wandelen.

Het uiterlijk mag nooit de prioriteit krijgen wanneer de gezondheid op het spel staat. Vooral niet ten koste van de gezondheid van een baby! 


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.