Hoe pas je je aan aan de gig economy?
De wereld is erg veranderd. In veel aspecten van het leven is de transformatie sneller dan ons vermogen om het te assimileren. Een van de meest verontrustende veranderingen is degene die we nu kennen als de gig economy, oftewel een “klusjeseconomie.”
De gig economy is een nieuwe manier van werken. De belangrijkste kenmerken zijn het terugkerende gebruik van kortlopende arbeidscontracten voor kleine activiteiten.
Dit heeft het duidelijk moeilijker gemaakt om stabiele en duurzame banen te vinden. Onder dergelijke omstandigheden is het natuurlijk vrij lastig om een individueel levensproject op middellange of lange termijn te bedenken, omdat er veel baanonzekerheid is.
Voor sommige mensen is dit een van de grootste vormen van baanonzekerheid. Eerlijk gezegd heeft men ook alle recht om dat te denken. Aan de andere kant denken anderen juist dat de gig economy een onstuitbare dynamiek is, die de meeste werkgevers in de nabije toekomst zullen volgen.
Het is een onomkeerbare verandering die je dwingt om een draai te geven aan vitale projecten. Deze mensen hebben ook gelijk.
De gig economy
Het gig economy-model is ideaal voor werkgevers. Ten eerste hebben ze niet te maken met de sociale lasten van hun werknemers. Bovendien stelt deze nieuwe modaliteit hen in staat om strikt te beantwoorden aan de wet van vraag en aanbod, en niet aan de verplichtingen die de arbeidswetgeving oplegt.
Voor de werknemers is het beeld echter heel anders. In sommige gevallen zou het een ideale voorwaarde kunnen zijn, omdat dit hen meer onafhankelijkheid zou geven. Zolang ze eerlijk worden betaald voor de sporadische banen die ze doen, is het een goede zaak. Anders zou het een manier zijn om het werk en inkomen van een werknemer te verslechteren.
Vanaf vandaag is werk een handelswaar. Het personeel wordt gekocht en verkocht op de markt. Dit verwijst naar een modaliteit die gepaard ging met technologie en veel werknemers verraste. Veel mensen debatteren nog steeds over dit onderwerp.
Arbeidsrechten lopen risico
De meeste mensen die besloten hebben om de gig economy te proberen deden dat, omdat het beter is om een soort van inkomen te hebben dan om werkeloos en blut te zijn. Verschillende instellingen beginnen mensen echter te waarschuwen voor de risico’s van dit nieuwe model.
De International Labor Organization (ILO) is hier erg attent op geweest. Zij wijzen erop dat het belangrijkste risico van dit model is, dat het leidt tot een progressief verlies van de arbeidsrechten die door de voorgaande generaties worden veroverd.
Niet alleen dat, maar ze stellen ook dat de werknemers zich zeer waarschijnlijk overweldigd zullen voelen door de onzekerheid, wat kan leiden tot gezondheidsproblemen.
Het gaat er hier vooral om dat de gig economy al een grote bron van werkgelegenheid is geworden. Als die niet zou bestaan, zou er waarschijnlijk veel meer werkloosheid zijn. Dit is dan weer de ergste vorm van onzekerheid in het leven van een werknemer. Dit lijkt dus een paradox zonder oplossing.
Aanpassen aan een nieuw model
Met alle technologische vooruitgang en nieuwe financiële dynamiek in de wereld is het onwaarschijnlijk dat we terugkeren naar het arbeidsmodel van het verleden. Om werkgelegenheid te genereren, hebben ondernemers de markt nodig om hun werknemers ook bepaalde zekerheid te bieden.
Bedrijven zijn in veel gevallen gestopt met werken in een bepaalde niche en in plaats daarvan zijn ze begonnen met het ontwikkelen van kortetermijnprojecten die natuurlijk de onzekerheid onder de arbeiders hebben vergroot.
Dit betekent echter niet dat de vooruitgang van de bedrijven en de ondernemingen gebaseerd moet zijn op mensonwaardige arbeidsomstandigheden voor de werknemers.
Rekening houdend met de laatste technologische ontwikkelingen is het meer dan duidelijk dat beide een aanpassingsproces moeten ondergaan. Daarnaast zal het bedrijf ook de regels moeten aanpassen.
Ondertussen moeten de werknemers een actieve aanpassing bevorderen, rekening houdend met de volgende aspecten:
- Hoe sporadischer het werk, hoe hoger de beloning moet zijn. Als werknemers zich aan dit criterium houden, zullen werkgevers waarschijnlijk hun plannen moeten aanpassen en rekening moeten houden met deze variabele.
- Stel minimumtarieven per baan vast. Elke werknemer moet het minimum van zijn werk per tijdseenheid berekenen, rekening houdend met de omstandigheden en de middelen die het werk vereist. Het is niet de bedoeling om iets onder dat percentage te accepteren.
- Zelfbeheer. Degenen die in deze modaliteit werken, moeten hun uitgaven plannen, met inbegrip van de sociale zekerheid en de besparingen in geval van “droge periodes.” In dit model is goed geldbeheer van groot belang.
Het is belangrijk om flexibel en open te zijn, maar ook om grenzen te stellen. We staan pas net aan het begin van de gig economy en we zijn er zeker van dat deze mettertijd zal blijven groeien. In die zin moeten alle werknemers het analyseren en de gezondste manier vinden om zich aan te passen en te profiteren van deze dynamiek.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Pérez Díaz, A. M. La transformación del mercado laboral y sus efectos en el trabajo: Contratación de empleo atípica y economía de las plataformas en España.
