Geweld binnen het gezin
We horen steeds vaker van de verschillende soorten geweld die binnen het gezin kunnen plaatsvinden. Er is huiselijk geweld, geslachtsgebonden geweld en zelfs kindermishandeling of misbruik. Al deze vormen zijn even belangrijk met betrekking tot hun lichamelijke, psychologische en sociale gevolgen.
Het probleem ligt in het feit dat niet iedereen in staat is om ze van elkaar te onderscheiden en zo deze termen op de juiste manier te gebruiken. Daarom zal ik in dit artikel proberen om elk van deze soorten geweld binnen de familiale sfeer uit te leggen.
“Geweld is niet alleen het doden van een andere persoon. Er is geweld wanneer we vernederende woord gebruiken, als we een gebaar maken om een persoon te kleineren, wanneer we iemand uit angst gehoorzamen. Dus geweld is niet alleen een georganiseerde slachtpartij in de naam van God, in naam van de maatschappij of een land. Geweld is veel subtieler, veel dieper.”
–Jiddu Krishnamurti–
Wat is huiselijk geweld?
Huiselijk geweld is een vorm van geweld die zich in de familiekring voordoet. Het is ieder soort geweld dat voorkomt tussen mensen die samen in een huis wonen, of ze nu familie zijn of partners. Dit betekent dat huiselijk geweld het volgende omvat: agressie tussen man en vrouw, ouders tegen hun kinderen, kinderen tegen hun ouders. Het omvat ook elke andere persoon die deel uitmaakt van de familie en in huis woont bij de agressor, ook al zijn het geen biologische kinderen.
Met andere woorden, als het gaat om huiselijk geweld kan iedereen een agressor of een slachtoffer zijn, zolang die persoon onderdeel uitmaakt van hetzelfde huishouden. Dit geldt dus ook als het geen bloedverwanten zijn. Helaas heeft de media de neiging om dit soort agressie te vergelijken met geslachtsgebonden geweld. Toch is huiselijk geweld eigenlijk een veel breder concept.
Wat is geslachtsgebonden geweld?
Geslachtsgebonden geweld is elke vorm van geweld, of het nu fysiek of psychologisch of beide is, waarbij er sprake is of was van een affectieve of sentimentele relatie, vergelijkbaar met een huwelijk tussen de agressor en het slachtoffer. Deze agressie wordt gepleegd door een man en het slachtoffer is een vrouw. Ze hoeven niet per se samen in een huis te wonen.
Om te worden beschouwd als een geval van geslachtsgebonden geweld, moet het slachtoffer een vrouw zijn die op het moment van het geweld een relatie met de agressor heeft of heeft gehad. Ook moet er bewijs zijn dat ondersteunt dat het een langdurige affectieve relatie is. Deze definitie sluit sporadische relaties en vriendschappen uit. Dit betekent dat de emotionele relatie in een proces moet worden bewezen voor de wet.
Wat is het verschil?
Wat is nu het verschil tussen huiselijk geweld en geslachtsgebonden geweld, als het een man is die een vrouw aanvalt? Het verschil ligt in de reden. Om het geslachtsgebonden geweld te kunnen noemen, moet de oorzaak liggen in de machtsverhouding tussen de geslachten. Met andere woorden, de onderwerping van de vrouw aan de gewelddadige dominantie van de man. Daarom kunnen alleen vrouwen het slachtoffer zijn van geslachtsgebonden geweld.
Betekent dit dat vrouwen nooit mannen aanvallen? Nee, natuurlijk niet. Maar het zijn vooral vrouwen die overlijden door geweld, niet mannen. In de meeste gevallen waarin een vrouw een man vermoord, is dit volgens het Observatory for Gender-Based Violence gekoppeld aan een lange geschiedenis van eerder geslachtsgebonden geweld. Dus de moord is uit zelfverdediging of om de kinderen te verdedigen.
Zo wordt in de meerderheid van de rechterlijke uitspraken voor vrouwen als gevolg van geweld tegen mannen, de verzachtende omstandigheid van zelfverdediging gebruikt. Daarom werd het beschouwd als een kleine misdaad. Dit werd als een misdrijf beschouwd en dit is onlangs gewijzigd in het Wetboek van Strafrecht.
“Seksuele, raciale, geslachtsgeweld en andere vormen van discriminatie kunnen niet worden verwijderd uit een cultuur zonder de genoemde cultuur te veranderen.”
-Charlotte Bunch-
Het verschil tussen misbruik, mishandeling en kinderverkrachting
Helaas zijn volwassenen niet de enige in de familiecontext die last (kunnen) hebben van een bepaald soort geweld. Er zijn ook gevallen van misbruik, seksueel of niet, mishandeling en verkrachting van kinderen. Deze termen worden niet goed gebruikt in de media. Niet als ze tijdens de kindertijd gebeuren, noch wanneer er sprake is van volwassen slachtoffers. Het wordt ook niet juist gebruikt wanneer het buiten het gezin plaatsvindt.
Het misbruik kan fysiek, psychologisch of seksueel zijn. Het is fysiek wanneer de minderjarige verwond of pijn gedaan wordt. Het is psychologisch wanneer er vernederingen plaatsvinden of er sprake is van intimidatie tegenover het kind. Ten slotte is het seksueel wanneer er obscene handelingen worden uitgevoerd tegenover het kind of wanneer er seksueel contact plaatsvindt.
Dus, de term misbruik is veel ruimer en kan mishandeling omvatten, wanneer er alleen lichamelijke agressie plaatsvindt. Het kan ook verkrachting omvatten wanneer er seksuele handelingen die lichamelijk contact inhouden zijn gepleegd. Dit omvat niet alleen exhibitionisme en obscene daden.
Psychologische interventie in de verschillende soorten gezinsgeweld
Zodra we de verschillende termen die in dit artikel zijn besproken kunnen onderscheiden en differentiëren, is het nuttig om de verschillende soorten aanbevolen psychologische interventies ook te benoemen. Niet alleen voor de slachtoffers, maar in deze gevallen ook voor de daders. Omdat ze beiden belangrijk zijn.
In huishoudelijke gevallen waar het kind de dader is en zijn ouders de slachtoffers zijn, vinden er vaak belangrijke problemen in de communicatie plaats. Het kind probeert een emotie uit te drukken, maar hij weet niet hoe hij het goed moet doen. Bovendien zijn de ouders ook niet in staat om te communiceren of richtlijnen voor een gezonde relatie op te stellen. Dat is de reden waarom er vaak familie-interventies plaatsvinden. Deze worden gebruikt om communicatie en samenhang te bevorderen. Aan de andere kant worden er ook individuele interventies gebruikt voor het beheersen van woede of andere vaardigheden.
Wat geslachtsgebonden geweld betreft, worden er interventies voor het slachtoffer georganiseerd om haar zelfvertrouwen te verbeteren, haar onafhankelijkheid, het verwerven van sociale vaardigheden en het overwinnen van het trauma. Voor de dader hebben de interventies het doel om zich te oriënteren om hem opnieuw op te leiden. Ook worden er patronen aangeleerd die verschillen van de patronen die zich in onze patriarchale samenleving hebben gevormd. Ook zijn ze gericht op woedebeheersingsvaardigheden en communicatievaardigheden, onder andere.
Als het gaat om gevallen van kindermishandeling, vooral het seksuele soort, is een vroege interventie erg belangrijk. De nieuwe toewijzing van de betekenis van die ervaring moet worden onderzocht. De schuldgevoelens moeten worden behandeld en de ontwikkeling van een veilige omgeving voor de behandeling van het trauma is ook een prioriteit. Voor de dader moeten er vastgestelde programma’s voor de controle van seksuele agressies worden toegepast. Het doel is dat hij opnieuw integreert in de samenleving.