Emoties onderdrukken is een risicofactor voor leverziekten

Tegenwoordig lijkt het erop dat de wereld ratio boven elke emotie is gaan plaatsen. Daarom zijn we opgevoed met het idee om het belang van emoties en hun adequate uitingen te bagatelliseren. Mensen hebben de neiging om hun emotionele uitingen te kneden in sociaal geaccepteerde normen, wat kan betekenen dat ze bepaalde emoties onderdrukken of ontkennen.

Sommige emoties worden door de maatschappij als negatief gelabeld. Enkele van deze zijn boosheid, bedroefdheid, pijn en angst. Een voorbeeld hiervan kan worden gevonden in enkele van de frases die we allemaal van jongs af aan zullen hebben gehoord. Deze uitdrukkingen worden cultureel overgedragen en zijn onderdeel geworden van onze meest diepgaande gedachtes.

Het is heel normaal om uitdrukken te horen als ‘Als ze je zien huilen, gaan ze denken dat je zwak bent’, of ‘Als ze je boos zien, gaan ze denken dat je een verbitterd persoon bent’, ‘Houd jezelf onder controle, niet huilen’, ‘Mannen huilen niet’, etc. Deze gedachtes veranderden in dogma’s, waardoor we hebben geleerd om de manier waarop we onze eigen gevoelens uiten te vervormen. Als gevolg hebben we onszelf gepredisponeerd voor enkele fysieke aandoeningen, waaronder leverziekten.

Emotionele onderdrukking schaadt onze fysieke gezondheid

Het ontkennen of onderdrukken van emoties die cultureel bevooroordeeld worden, zoals angst, verdriet of woede, laat deze emoties niet verdwijnen. Hoeveel je ze ook probeert te verstoppen, ze zullen blijven. Wanneer we emoties onderdrukken en hiermee hun vrije expressie ontkennen, wordt het effect van de uiting en de beweging die is geremd gekanaliseerd naar onszelf.

Dus als we bijvoorbeeld woede of angst onderdrukken, zou die spierspanning gevoeld moeten worden in de naar buiten gekeerde spieren. Deze spieren grijpen in bij het typische vecht-of-vlucht respons. In plaats daarvan slaat deze spanning naar binnen. Die spanning wordt dan overgebracht naar de interne spieren.

Op de lange termijn komt de spanning die bij emoties komt kijken en onderdrukt werd, in andere vormen tot uiting. Zoals bijvoorbeeld samentrekkingen of spierstijfheid, nek- en rugpijn, maagziekten, hoofdpijn en zelfs leverziekten.

Emoties die gevangen zitten binnen een persoon zoeken hun eigen resolutie en uitweg. Dit maakt deel uit van de aard van emoties, omdat ze gemaakt zijn om gevoeld en geuit te worden.

Je emoties onder controle houden is een ietwat illusoire ervaring in bepaalde omstandigheden. De prestatie is bedrieglijk. Een zeer precaire balans wordt onderhouden tussen de façade van ‘controle’ die het individu construeert. Aangezien de poging om controle te behouden alleen een voorlopige transformatie van extreem gedrag zal voortbrengen. Vroeg of laat moeten de onderdrukte emoties er op een of andere manier uitkomen.

Emoties die je lever aanvallen

De lever, gelegen onder het diafragma, is het orgaan verantwoordelijk voor ontgifting. De lever speelt dus een essentiële rol in elk van onze vitale functies. Dit orgaan filtert en elimineert niet alleen afval, maar de lever is ook verantwoordelijk voor het neutraliseren van gif, gifstoffen, microben en kankerhoudende stoffen. Wanneer dit orgaan wordt aangetast zal het meerdere pathologieën binnen en buiten de lever teweegbrengen en tevens andere organen aantasten.

Elk type stress of druk blokkeert op een of andere manier de leverfunctie. Dit komt doordat het lichaam, wanneer het onder spanning komt te staan, al zijn aandacht richt op het oplossen van dat wat het lichaam aan het overkomen is en wat de stress genereert. Dit is normaal en gezond tot op zekere hoogte. Wanneer de stress echter acuut of repetitief is, blokkeert dit orgaan chronisch zijn activiteit en wordt het gepredisponeerd voor opstoppingen.

Woede is de emotie die het meest gelinkt wordt aan leverproblemen. De term woede moet worden geïnterpreteerd in de breedste zin. Hier vallen emotionele staten onder zoals, wrok, boosheid, frustratie, irritatie, woede, verontwaardiging, vijandigheid of bitterheid. Als deze staten voor een lange periode aanhouden, kan de lever worden aangetast, wat in stagnatie resulteert.

Het is een goed idee om voorbij de rol die de maatschappij negatieve emoties heeft toegeschreven te kijken. Dit zal je helpen om mogelijke leverproblemen te vermijden en je lever in optimale conditie te houden. In plaats van woede of frustratie te vermijden, zouden we de situaties die dit soort emoties opwekken moeten confronteren. We kunnen dit doen door te praten over onderwerpen waar we ons ongemakkelijk over voelen en door stressvolle situaties op te lossen.