De voordelen en bijwerkingen van pregabaline
Het is bewezen dat een behandeling met pregabaline doeltreffend is om neuropathische pijn onder controle te houden. Het verbetert ook zeker de kwaliteit van leven van de patiënt. In dit artikel beschrijven we gedetailleerd de effecten.
Pregabaline wordt ook op de markt gebracht als lyrica. Het is een anti-epileptische medicatie voor de behandeling van pijn bij zenuwziekte. Dit soort pijn treedt namelijk op bij stoornissen die veroorzaakt worden door aandoeningen als diabetische neuropathie of postherpetische neuralgie.
Momenteel is de pijn bij neuropathie één van de grote medische uitdagingen. Dit is met name een gevolg van de weerstand tegen de gebruikelijke pijnstillende behandelingen en daarnaast van ons gebrek aan kennis over de pathologieën die het veroorzaken.
Wat is pregabaline?
Pregabaline is een soortgelijke stof als gamma-aminoboterzuur of GABA. GABA is de voornaamste remmende neurotransmitter in ons centrale zenuwstelsel. De functie van deze neurotransmitter is om de hersenactiviteit te vertragen.
Pregabaline is echter geen anti-epileptisch medicijn. Toch klasseren wetenschappers het ook bij de groep van de neuromodulaire medicijnen. Het is ontstaan uit gabapentine en was specifiek ontwikkeld voor perifere neuropathische pijn.
Dit is een medicijn met een lineaire farmacokinetiek. Het varieert dus niet alleen op individueel vlak. Deze stof verbindt zich bovendien niet met de plasma-eiwitten en wordt in de nieren ook niet omgezet. Ons lichaam scheidt het uit via de urine. Die kenmerken houden dus in dat het weinig wisselwerking heeft met andere medicijnen.
De pijnstillende eigenschappen van pregabaline sorteren al in de eerste dagen van de behandeling effect. Deze effecten blijven bovendien ook op lange termijn bestaan.
Een behandeling met Pregabaline
Men gebruikt pregabaline in de behandeling van:
- Neuropathische pijn. Artsen bevelen vaak pregabaline aan voor de behandeling van perifere en centrale neuropathische pijn bij volwassenen.
- Epilepsie. Artsen schrijven dit medicijn ook voor in de gecombineerde behandeling van partiële toevallen bij volwassen, met of zonder een secundaire veralgemening.
- Gegeneraliseerde angststoornis. Bij volwassenen gebruikt men pregabaline eveneens bij de behandeling van een gegeneraliseerde angststoornis (GAS).
In placebo-gecontroleerde onderzoeken is overigens bewezen dat de behandeling met dit medicijn, op een dosis-afhankelijke manier, doeltreffend is. Dat komt omdat het de pijn onder controle houdt en de slaap verbetert. Het zorgt ook op veel verschillende manieren voor een betere kwaliteit van leven bij patiënten met neuropathische pijn.
Pregabaline is vooral nuttig in de behandeling van diabetische neuropathie of postherpetische neuralgie.
- Diabetische neuropathie. Dit is een stoornis in het zenuwstelsel die veroorzaakt wordt door diabetes.
- Postherpetische neuropathie. Dit is een aanhoudende neuropathische pijn, die zich situeert in het dermatoom waar zich eerder een acuut geval van gordelroos voorgedaan heeft. We weten immers dat het nog meer dan drie maanden blijft bestaan nadat de letsels op de huid verdwenen zijn.
Hoe werkt deze medicatie?
Pregabaline is in het centrale zenuwstelsel een ligand van een ondersteunende onderliggende eenheid in de spanningsafhankelijke calciumkanalen. Wetenschappers weten echter niet precies hoe het werkt en op de dingen inwerkt.
Het pijnstillend effect is een gevolg van zijn vermogen om zijn onderliggende eiwiteenheid beter te verbinden dan gapapentine. Deze laatste stof is een anti-epilepticum dat bij volwassenen gebruikt wordt bij chronische neuropathische pijn en fibromyalgie.
Door zich met deze onderliggende eenheid te verbinden regelt het dus de manier waarop het calciumion de spanningsafhankelijke kanalen binnenkomt. Het resultaat is dan dat het de vrijmaking van prikkelende neurotransmitters laat dalen. Voorbeelden van deze neurotransmitters zijn glucamaat, noradrenaline en substantie P.
Het effect is dat de neuronale prikkelbaarheid in de verschillende zones van het zenuwstelsel afneemt. Dit symptoom treedt vooral op in gevallen die te maken hebben met pathologieën met neuropathische pijn, epilepsie of angstgevoelens.
Hoewel het een soortgelijke stof is als gamma-aminoboterzuur (GABA), heeft het geen wisselwerking met de GABA-A of B-receptoren. Daarnaast heeft het ook geen invloed op zijn heropname. Om die reden kan het geen gamma-aminoboterzuurwerkingen ontwikkelen.
De bijwerkingen van dit medicijn
De meestvoorkomende negatieve reacties in een behandeling met Pregabaline zijn:
- Duizeligheid
- Sufheid
- Hoofdpijn
- Nasofaryngitis (neusverkoudheid)
- Een stijging van de eetlust
- Gewichtstoename
- Een euforische gemoedstoestand
- Verwarring
- Prikkelbaarheid
- Desoriëntatie
- Slapeloosheid
- Een daling van het libido
- Erectiestoornissen
- Wazig zicht
- Diplopie (dubbelzien)
- Vertigo (draaiduizeligheid)
- Maag- en darmstoornissen
- Spierkrampen
- Rugpijn en ledematenpijn
Ondanks deze lijst van mogelijke bijwerkingen moeten we er echter ook op wijzen dat de meeste van voorbijgaande aard zijn en door patiënten goed verdragen worden. Het aantal mensen dat de behandeling verbreekt, is bovendien minimaal.
Bij sommige patiënten heeft men ontwenningssymptomen vastgesteld nadat ze de behandeling met pregabaline onderbroken hadden. Om die reden raden artsen dan ook aan dat patiënten de dosering beetje bij beetje verminderen om mogelijke complicaties te voorkomen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Agencia Española de Medicamentos y Productos sanitarios (20187). Ficha técnica. Lyrica. [Online] Disponible en: https://cima.aemps.es/cima/pdfs/ft/04279003/FT_04279003.pdf
- González-Escalada, J. R. (2005). Pregabalina en el tratamiento del dolor neuropático periférico. Revista de la Sociedad Española del Dolor, 12(3), 169-180.
- López-Trigo, J., & Sancho Rieger, J. (2006). Pregabalina. Un nuevo tratamiento para el dolor neuropático. Neurología, 21(2), 96-103.