Zeven van de ernstigste jeugdtrauma's
De ernstigste jeugdtrauma’s komen meestal voort uit situaties waarin kinderen waarnemen dat hun leven of dat van belangrijke mensen om hen heen in gevaar is. Meer in het bijzonder hun moeder of vader.
Jeugdtrauma’s kunnen littekens achterlaten die een leven lang duren, vooral als ze ernstig zijn. Hun intensiteit varieert afhankelijk van de mate van de aangerichte schade, de frequentie ervan, de leeftijd waarop het gebeurt, de beschikbare psychologische middelen en ook de geboden steun. In dit artikel lichten we zeven van de ernstigste kindertrauma’s toe.
“Voor een klein kind is geweld een overweldigende, oncontroleerbare en verschrikkelijke ervaring – en de emotionele gevolgen ervan kunnen een leven lang aanhouden. Het trauma wordt geïnternaliseerd, het grijpt ons aan bij gebrek aan empathie van een ander.”
-Stephen Grosz-
1. Emotioneel misbruik
Emotioneel misbruik is een van de ernstigste jeugdtrauma’s. Het gaat om handelingen als voortdurend verbaal geweld, gebrek aan genegenheid, episodes van vernedering en minachting, enz. Een studie uit 2016 (Engelse link) toonde aan dat dit soort gedrag veranderingen in de hersenen van kinderen veroorzaakt.
2. Fysieke mishandeling
Fysieke mishandeling treedt op wanneer er verwondingen aan het lichaam van het kind ontstaan als gevolg van agressie door een volwassene.
De meest conservatieve gegevens geven aan dat één op de 20 mensen dit type mishandeling in zijn kindertijd heeft meegemaakt. Dit type misbruik maakt het kind (en later de volwassene) kwetsbaarder voor externe agentia die een geestelijke of lichamelijke ziekte kunnen neerslaan.
3. Seksueel misbruik
Een ander van de ernstigste jeugdtrauma’s is seksueel misbruik. Het is een traumatische ervaring die kinderen ervaren als een aanval op hun lichamelijke en psychische integriteit. Bovendien duren de gevolgen ervan meestal levenslang.
Dit type misbruik omvat elk gedwongen seksueel gedrag door een volwassene dat de integriteit en privacy van een minderjarige aantast. In feite moet men er rekening mee houden dat elk seksueel gedrag (zowel met als zonder lichamelijk contact) jegens een kind strafbaar is.
4. Nalatigheid
Mishandeling door nalatigheid of verwaarlozing van het gezin houdt ook in dat kinderen niet worden beschermd. Hun basisbehoeften worden hierbij genegeerd en ze worden daarnaast blootgesteld aan mogelijke risico’s. Dit gebrek aan zorg veroorzaakt fysieke, psychische en ook sociale ontbering.
Dat gezegd hebbende, hangen de gevolgen af van de intensiteit van de verlating en de risicofactoren die in de omgeving aanwezig zijn.
5. Gewelddadige mishandeling van de moeder
Kinderen die getuige zijn van gewelddadig misbruik jegens hun moeder hebben een extreem hoog risico om gezondheidsproblemen te vertonen. Bovendien is de kans groter dat ze in hun volwassen leven geweld gebruiken en hebben ze meer aanleg om stoornissen als angst en depressie te ontwikkelen.
Daarnaast komt het vaak voor dat ze last hebben van sterke schuldgevoelens omdat ze hun moeder niet hebben kunnen helpen of redden.
6. Middelenmisbruik thuis
Het misbruik van psychoactieve stoffen thuis is ook een van de ernstigste kindertrauma’s.
De Pompidou Groep, onder leiding van Dr. Corina Giacomello, heeft hierover een onderzoek (Engelse link) uitgevoerd. Het onderzoek wijst er onder andere op dat deze kinderen een groter risico lopen om in de toekomst middelengebruiker te worden. Bovendien hebben ze meer kans op stemmingsstoornissen en geestelijke gezondheidsproblemen.
7. Gevangenschap van een ouder
Kinderen die een ouder in de gevangenis hebben, verliezen niet alleen de mogelijkheid om regelmatig contact met hen te hebben, maar ervaren ook hogere niveaus van stress.
Ze lijden inderdaad onder een gevoel van voortdurend verlies en hebben vaak ook moeite met het vormen van een samenhangend model van gezag en gezin. Het komt vaak voor dat dit leidt tot hechtingsstoornissen, posttraumatische stresssymptomen, of aandachtstekort.
Wat kan er gedaan worden?
In de regel heeft iedereen die een of meer van deze ernstigste jeugdtrauma’s heeft meegemaakt professionele hulp nodig. Als volwassene merken ze het misschien niet, maar het zijn die sporen uit het verleden die hen vaak verhinderen om te groeien en vooruit te komen in het leven.
Idealiter zou elk individu dat dergelijke ervaringen heeft meegemaakt ook zo snel mogelijk hiervoor behandeling moeten krijgen. Hoe eerder de situatie namelijk wordt aangepakt, hoe waarschijnlijker het is dat het trauma minder bepalende gevolgen zal hebben.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Cicchetti D, Hetzel S, Rogosch FA, Handley ED, Toth SL. An investigation of child maltreatment and epigenetic mechanisms of mental and physical health risk. Dev Psychopathol. 2016 Nov;28(4pt2):1305-1317. doi: 10.1017/S0954579416000869. Epub 2016 Oct 3. PMID: 27691979; PMCID: PMC5087600.
Council of Europe. (s. f.). Children whose parents use drugs. Pompidou Group. https://www.coe.int/en/web/pompidou/children.
