Cognitieve vriendelijkheid als een psychologische verplichting
Je zou je leven kunnen veranderen door cognitieve vriendelijkheid uit te oefenen en respectvoller, vriendelijker en beleefder te zijn. Veel mensen denken dat ze daar geen tijd voor hebben. Dit komt omdat ze worden gedreven door haast, persoonlijke zorgen, angst en opgebouwde vermoeidheid en onwil.
Dit is een nieuw concept dat het overwegen waard is. Vooruitgang in het begrip van menselijke cognitie geeft aan dat redeneren, denken en nadenken tijd, wilskracht en energie vergen. Deze volgorde leidt er vaak toe dat mensen zich gedragen als automaten, hetzij vanwege vooroordelen of door impulsen.
Mensen zijn “cognitief hebzuchtig.” We proberen zo snel mogelijk een oordeel te vellen om ons energieverbruik te beperken. Dit heeft echter invloed op interpersoonlijke relaties, omdat het ons minder empathisch tegenover anderen maakt.
Dit komt waarschijnlijk ook omdat het altijd makkelijker is om te oordelen dan om vragen te stellen. Zo laten mensen zich vaak meeslepen door dagelijkse vooroordelen en stereotypen. Dit leidt er geleidelijk toe dat de samenleving ongevoelig, koud en zelfs egoïstisch wordt. Het beoefenen van cognitieve vriendelijkheid is de beste manier om dit tegen te gaan. Laten we dat eens van dichterbij bekijken.
Cognitieve vriendelijkheid spoort je aan om meer aanwezig en aandachtig te zijn voor je directe realiteit. Empathisch, bewust en ontvankelijk zijn voor anderen en je omgeving betekent dat je meer open staat voor het huidige moment.
“Onverschilligheid en verwaarlozing richten vaak veel meer schade aan dan regelrechte afkeer.”
Wat is cognitieve vriendelijkheid?
Cognitieve vriendelijkheid gaat een stap verder dan emotionele intelligentie. De laatste probeert mensen in staat te stellen hun emoties te begrijpen en te beheersen, terwijl de eerste probeert hun manier van omgaan met de werkelijkheid op een vriendelijkere en meer respectvolle manier te heroriënteren.
Het gaat er dus om dat je op een meer aandachtige en zelfs gevoelige manier leert denken, reflecteren en aandacht schenken aan wat je omringt.
Cognitieve wetenschap of cognitivisme is in feite een interdisciplinair veld. Het gaat over de geest en zijn functies en processen. Het gaat daarnaast ook over taal, geheugen, redeneren en aandacht.
De studie van vriendelijkheid probeert te begrijpen waarom de hersenen mensen ertoe aanzetten onbeleefd te zijn.
De term cognitieve vriendelijkheid is vrij recent. De Amerikaanse psycholoog Karen Yu heeft het in verschillende TED-talks gebruikt, waar ze zich afvroeg waarom mensen niet vriendelijker zijn als de geest de beste individuele hulpbron is. Mensen hebben deze dimensie nodig om vorm te geven aan een hoopvoller heden en toekomst in deze steeds complexere wereld.
Lees verder om enkele dimensies te bekijken die je zullen helpen dit idee beter te begrijpen.
Mensen blijven mythen over goedheid versterken
Tegenwoordig blijven mensen een aantal ideeën erkennen die de betekenis van goedheid kleineren. Bijvoorbeeld:
- “Vriendelijk zijn maakt je kwetsbaar.” Dit is een volledig verwrongen redenering, omdat vriendelijkheid mensen in staat stelt om meer authentiek met anderen in contact te komen.
- “Vriendelijkheid maakt je zwak.” Mensen geloven en versterken nog steeds de mythe dat goed zijn naïef is.
- “Goed zijn is tijdverspilling, omdat mensen gewoon misbruik van je maken.” Dit is een andere misvatting. Studies zoals die uitgevoerd aan de Tohoku Gakuin University in Japan geven zelfs aan dat anderen mensen die daden van vriendelijkheid, goedheid en altruïsme uitvoeren als gelukkiger en tevredener beschouwen.
- “Mensen zullen misbruik van je maken als je aardig en zachtaardig bent op je werk.” Dit is inderdaad een andere perceptie die mensen vaak vasthouden als het gaat om deel uitmaken van sociale omgevingen, zoals scholen of werkomgevingen. Het is alsof altruïstisch gedrag ‘zwakheden’ aan het licht brengt die mensen ertoe aanzetten om achter hen aan te gaan.
De waarheid is dat mensen beter af zouden zijn als iedereen cognitieve vriendelijkheid beoefende.
Cognitieve vriendelijkheid is een strategie om je hersenen te verbeteren en op een betere manier samen te leven
Vriendelijkheid gaat verder dan het emotionele, omdat het gedachten, redeneringen en gedrag integreert. Onderzoeken, zoals die uitgevoerd door de Universiteit van Boston, de Federale Universiteit van Rio de Janeiro en de Universiteit van Valencia, verklaren iets belangrijks.
Ze zeggen dat vriendelijkheid zorg en aandacht voor anderen impliceert en ook de bereidheid om hun situaties en omstandigheden te begrijpen.
Om deze processen uit te voeren, moet je een reeks cognitieve “inspanningen” doen. Je moet niet op de automatische piloot denken of handelen vanuit vooroordelen en bedachtzamer en reflectiever redeneren. Dit komt omdat dit de beste manier is om de werkelijkheid waar te nemen. Alleen op deze manier kun je gevoeliger zijn voor de behoeften van andere mensen.
Hoe cognitieve vriendelijkheid te oefenen?
Het is niet gemakkelijk om cognitieve vriendelijkheid te beoefenen, omdat je vooroordelen en negatieve denkpatronen moet deactiveren en ideeën moet herformuleren.
Het eerste wat je moet doen is stoppen met oordelen. Niets is zo schadelijk als oordelen over wat je niet echt weet en je eigen conclusies trekken zonder de realiteit van de ander volledig te begrijpen. Laat eventuele vooroordelen dus achterwege.
daarnaast is goedheid niet alleen een gevoel. Het vereist actie en impliceert het nemen van beslissingen en het uitvoeren ervan. Het is bijvoorbeeld niet voldoende om te merken dat je collega bezorgd lijkt. Je moet opstaan en vragen of je iets kunt doen om hem of haar te helpen.
In wezen vereist cognitief vriendelijker zijn een mix van emotionele intelligentie en mindfulness, reflectie, besluitvorming en waarde-gevoelig gedrag. Hoewel het complex kan zijn, kunnen de resultaten geweldig zijn, vooral in de wereld van vandaag. Beoefen dus vriendelijkheid en transformeer je wereld.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Mathers N. (2016). Compassion and the science of kindness: Harvard Davis Lecture 2015. The British journal of general practice : the journal of the Royal College of General Practitioners, 66(648), e525–e527. https://doi.org/10.3399/bjgp16X686041
- Mota, N., Chaves, E., Antunes, M., Borges, R., Paiva, A., & Santos, V. (2017). Contextualized Contribution of Kindness to Favorable Goal- and Circumstantial-Driven Neuropsychological Regulation. Frontiers in psychology, 8, 1643. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2017.01643
- Yordanova, J., Kolev, V., Mauro, F., Nicolardi, V., Simione, L., Calabrese, L., Malinowski, P., & Raffone, A. (2020). Common and distinct lateralised patterns of neural coupling during focused attention, open monitoring and loving kindness meditation. Scientific reports, 10(1), 7430. https://doi.org/10.1038/s41598-020-64324-6
