Angstgevoeligheid: angst voor angst
Mensen met een hoge gevoeligheid voor angst (AS) hebben de neiging om typische uitingen van angst te overinterpreteren als een teken van gevaar. Dit type gevoeligheid wordt beschouwd als een psychologische risicofactor. Er zijn zelfs klinische en epidemiologische studies naar angststoornissen over uitgevoerd.
Onderzoek wijst uit dat hoge niveaus van angstgevoeligheid het ontstaan van angstsymptomen en paniekaanvallen voorsp ellen (McLaughlin & Hatzenbuehler, 2009; Calkins et al., 2009). Ze voorspellen ook het ontstaan van angst- en depressieve stoornissen. Bovendien bleek uit een onderzoek (Engelse link) dat ze een voorspeller waren van het voortduren van angststoornissen.
Angst
Angst is een complex systeem van cognitieve, fysiologische, gedragsmatige en emotionele reacties die gepaard gaan met anticiperende voorbereiding op een als bedreigend ervaren omstandigheid. Deze reactie is gekoppeld aan angst en manifesteert zich als een toekomstgerichte gemoedstoestand.
Angst is normaal. Wanneer zij echter wordt uitgelokt als gevolg van een overschatting van de waargenomen dreiging of een verkeerde inschatting van het gevaar, wordt zij pathologisch. De belangrijkste symptomen zijn de volgende:
- Agitatie.
- Spanning.
- Vermoeidheid.
- Duizeligheid.
- Frequent urineren.
- Hartkloppingen.
- Gevoel op het punt te gaan flauwvallen.
- Moeite met ademhalen.
- Zweten.
- Trillen.
- Bezorgdheid en ongerustheid.
- Slapeloosheid.
- Moeite om zich te concentreren.
- Hypervigilantie.
De karakteristieke kenmerken van klinische angst zijn als volgt:
- Valse alarmen. De lijder ervaart een intense angst, ook al zijn er geen bedreigende signalen.
- Aanhoudendheid. Anticipatie op een bedreiging zorgt ervoor dat de lijder een hoger niveau van angst en gedachten over een bedreiging ervaart. Dit ongeacht of het zich voordoet of niet.
- Verminderd functioneren. Het belemmert de lijder in het effectief en adaptief omgaan met een waargenomen bedreiging. Bovendien beïnvloedt het hun sociale leven.
- Prikkelovergevoeligheid. Zij ervaren angst als gevolg van een breder scala van stimuli of situaties van relatief milde intensiteit.
- Disfunctionele cognitie en cognitieve symptomen. Hun denken wordt gekenmerkt door een overschatting van dreiging of inschatting van gevaar.
Nu we een idee hebben van wat angst is en wat de kenmerken ervan zijn op klinisch niveau, gaan we over naar het hoofdonderwerp van dit artikel: wat angstgevoeligheid is en hoe het werkt.
Angstgevoeligheid
Angstgevoeligheid wordt opgevat als de angst voor angstsymptomen. Het wordt geactiveerd door irrationele overtuigingen over het schadelijke potentieel, zowel psychologisch als fysiek, van deze symptomen.
Bijvoorbeeld, stel dat iemand bang is voor spinnen en ook een hoge angstgevoeligheid heeft. In dit geval is hun echte angst niet spinnen, maar de angstsymptomen die zij veroorzaken.
In feite veroorzaakt hun angst voor spinnen een reeks symptomen en verschijnselen die voor hen onverdraaglijk zijn, omdat zij deze als schadelijk beschouwen. Dit brengt hen ertoe elk contact met spinnen te vermijden. Niet omdat ze een dreigend gevaar voor hen vormen, maar omdat ze fysiologische, cognitieve, affectieve en gedragsmatige activiteit opwekken die ze als bedreigend ervaren.
We moeten oppassen dat we angstgevoeligheid niet verwarren met trait anxiety. Immers, veel mensen ervaren angst zonder bang te zijn voor de symptomen. Wanneer iemand echter een hoge angstgevoeligheid heeft, ervaart hij angst voor de angstsymptomen zelf, en heeft hij de neiging om overdreven en langdurige reacties daarop te vertonen.
Angstgevoeligheid gaat vaak gepaard met de fysiologische symptomen van angst en vergroot deze sterk. Bijvoorbeeld tachycardie, hartkloppingen, licht gevoel in het hoofd, moeizame of kortademige ademhaling, dyspneu, trillen, enz.
Er is dus sprake van een vicieuze cirkel, waarin angst meer angst genereert naarmate de lijder de symptomen ervan als een gevaar ervaart. Deze perceptie van een ongegronde dreiging veroorzaakt hen nog meer angst. In feite zitten ze in de val.
In de klinische setting kan angstgevoeligheidsbeoordeling (Engelse link) worden gebruikt om:
- Personen herkennen die het risico lopen op een verhoogde reactie op affect en op opwinding gebaseerde sensaties in de loop van de behandeling.
- Identificeer diegenen die baat kunnen hebben bij interoceptieve blootstelling of andere technieken om angstgevoeligheid te verminderen.
- Evalueren van de voortgang in de behandeling en rapporteren van eventuele noodzaak om deze te wijzigen.
Hoe werkt angstgevoeligheid?
Om de oorzaken van psychologische en emotionele problemen te begrijpen, zijn verschillende modellen en constructen voorgesteld.
Daaronder is het voorstel van angstgevoeligheid, ontwikkeld door Steven Reiss. Reiss beweerde dat alle angst wordt ingegeven door verwachtingen en gevoeligheden, wat de toename en het aanhouden ervan verklaart. Verwachtingen komen voort uit inschattingen dat er iets zal gebeuren. Terwijl gevoeligheden helpen om te begrijpen waarom de angst optreedt.
Angstgevoeligheid doet de lijder waarnemen dat hij somatische, psychologische en sociale gevolgen heeft die gevaarlijk kunnen zijn.
Zodra de symptomen optreden, begint de lijder zijn aandacht te richten op die symptomen en hun gevolgen. Dit versterkt hun ernst, waardoor de gevoelens van ongemak en angst van het individu toenemen.
Psychotherapeutische behandeling
Hoge gevoeligheid voor angst wordt verminderd door een grote verscheidenheid aan interventies, waaronder:
- Emotionele acceptatie. Het leert het individu om zijn eigen emoties te observeren vanuit acceptatie en nieuwsgierigheid, in plaats van ertegen te vechten. Emotionele acceptatie (Engelse link) blijkt effectief te zijn in het verminderen van angst voor angst.
- Psycho-educatie. Het geeft informatie aan de patiënt over angst, hoe het wordt geactiveerd, en de organische, cognitieve, en gedragsmatige activeringen die het genereert.
- Cognitieve herstructurering. Het verandert de vervormde overtuigingen die de lijder heeft over de symptomen van angst in meer adaptieve overtuigingen.
- Interoceptieve blootstelling. De lijder wordt blootgesteld aan zijn eigen lichamelijke gewaarwordingen en leert hoe hij met de symptomen kan omgaan in plaats van er bang voor te zijn, ze te vermijden of eraan te ontsnappen.
- Live blootstelling. De patiënt wordt geïnstrueerd om zijn angst te confronteren door het gevreesde scenario te benaderen. Dit stelt hun zenuwstelsel in staat om aan de situatie te wennen. Bovendien zijn hun nieuw aangeleerde copingreacties in staat om de invloed van maladaptieve angstreacties te overrulen. Dit proces vergemakkelijkt ook hun verwerving van vaardigheden, zodat zij de symptomen van hun angst kunnen beheersen en zich zelfverzekerder kunnen voelen.
Conclusie
Ten slotte is gevoeligheid voor angst, net als angst voor angst, een reactie die het moeilijker maakt om te leven en angst onder ogen te zien. Als de lijder, naast het ervaren van een specifieke fobie, bang is voor de symptomen die hij heeft, zal de affectatie en de ernst van het probleem groter zijn.
Daarom moeten mensen met een hoge mate van gevoeligheid voor angst de relevante hulp zoeken om hen in staat te stellen hun emotionele en cognitieve activering te reguleren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Calkins, A. W., Otto, M. W., Cohen, L. S., Soares, C. N., Vitonis, A. F., Hearon, B. A., & Harlow, B. L. (2009). Psychosocial predictors of the onset of anxiety disorders in women: results from a prospective 3-year longitudinal study. Journal of anxiety disorders, 23(8), 1165-1169.
- Chand, S. y Marwaha, R. (2022). Ankiety. StatPearls. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK470361/
- Eifert, G. H., & Heffner, M. (2003). The effects of acceptance versus control contexts on avoidance of panic-related symptoms. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 34(3-4), 293-312.
- Leyro, T.M., Zvolensky, M.J., Vujanovic, A.A. y Bernstein, A. (2008). Anxiety sensitivity and smoking motives and outcome expectancies among adult daily smokers: Replication and extension. Nicotine & Tabacco Research, 10, 985-994.
- McHugh, R. K. (2019). Assessing anxiety sensitivity. The Clinician’s Guide to Anxiety Sensitivity Treatment and Assessment, 9–29. doi:10.1016/b978-0-12-813495-5.00002-4
- McLaughlin, K. A., & Hatzenbuehler, M. L. (2009). Stressful life events, anxiety sensitivity, and internalizing symptoms in adolescents. Journal of abnormal psychology, 118(3), 659.
- Piña, E. V., & Mandujano, J. L. (2013). Asociación entre la sensibilidad a la ansiedad y el consumo de tabaco. Enseñanza e investigación en psicología, 18(2), 343-358.
- Reiss, S., Peterson, R., Gursky, D. y McNally, R.J. (1986). Anxiety sensitivity, anxiety frequency and the prediction of fearfulness. Behavioral Research and Thererapy, 24(1), 1-8.
- Sandín, B., Valiente, R.M., Chorot, P. y Santed, M.A. (2005). Propiedades psicométricas del Índice de Sensibilidad a la Ansiedad. Psicothema, 17(3), 478-483
- Sarason, I. G. y Sarason, B. R. (2006). Psicopatología: psicología anormal: el problema de la conducta inadaptada (10ª ed.). Pearson educación.
- Sphancer, N. (2020, 25 de febrero). Anxiety Sensitivity: When What We Fear Is Fear Itself. Psychology Today. https://www.psychologytoday.com/us/blog/insight-therapy/202002/anxiety-sensitivity-when-what-we-fear-is-fear-itself
- Spinhoven, P., van Hemert, A. M., & Penninx, B. W. (2017). Experiential avoidance and bordering psychological constructs as predictors of the onset, relapse and maintenance of anxiety disorders: One or many?. Cognitive Therapy and Research, 41(6), 867-880.
