Weet jij hoe perverse communicatie werkt?

Om een ​​individu uit balans te brengen, is het niet noodzakelijk om een direct conflict te creëren of fysiek geweld te gebruiken. Het gebruik van ironie, spot of insinuaties maken deel uit van een soort communicatie tussen mensen, waarbij één partij wordt gekwetst. We hebben het over perverse communicatie. Het kan plaatsvinden tussen een koppel, vrienden en op de werkplek.

Perverse communicatie verwijst naar de psychische mishandeling van een leeftijdsgenoot. Het maakt geen geluid, maar destabiliseert en verwart het individu waartegen het gericht is. Dit alles kan beginnen met een simpele respectloze daad, natuurlijk zonder schuldgevoel van de persoon die de daad heeft begaan.

Om dit soort communicatie over te brengen is het voldoende dat iemand een plagende opmerking maakt over de persoonlijke smaak van een leeftijdsgenoot, zijn prestaties of verwachtingen, zowel privé als publiek. Het is ook gebruikelijk dat deze persoon de andere persoon de gelegenheid ontzegt om zichzelf uit te drukken of dat hij dingen over de andere persoon insinueert, zonder deze later te verduidelijken.

Ironie en plagen: twee vormen van perverse communicatie

Ironie en plagen zijn twee wapens waar dit soort individuen gebruik van maken, en die bepalend zijn voor de relatie. In eerste instantie kan deze houding de indruk van een sterk persoon opwekken, omdat het hem de houding geeft van ‘iemand die weet wat hij doet’.

Dit leidt tot het collectieve geloof dat deze persoon simpelweg zo is. Diep vanbinnen creëert dit een onaangename sfeer, die niet bevorderlijk is voor welk aspect van het leven dan ook. Een houding die er op zijn beurt aan bijdraagt dat de persoon er nooit in slaagt om een volledig oprechte en intieme vorm van communicatie te creëren.

Sarcasme en milde minachting worden gebruikt als kleine, zachte slagen die de andere persoon kwetsen en storen. Slagen die vaak voor de neus van andere mensen plaatsvinden. Bovendien hebben dit soort mensen de neiging om te vertrouwen op de versterking en steun van een medeplichtige, die deel uitmaakt van hun sociale groep. De agressie is zo verraderlijk dat de ontvanger zelfs kan twijfelen of het wel ernstig is, of of het gewoon een grap is die hij moet accepteren.

De vicieuze cirkel van deze giftige relaties

Deze acties zijn zo gewoon dat ze normaal lijken. Ze beginnen met een eenvoudige, respectloze daad. Toch leidt het tot steeds terugkerende aanvallen, die grote gevolgen hebben voor de mentale gezondheid van het slachtoffer.

Het gaat om iets cryptisch, en iets dat deel uitmaakt van ons dagelijks leven. De slachtoffers beginnen het uiteindelijk gewoon te accepteren. Ze kijken naar deze mensen met de duidelijke zekerheid dat het beter is om het met hen eens te zijn dan om tegen ze in te gaan. Dit leidt tot een authentieke vervorming van de relatie tussen de twee partijen.

Marie-France Irigoyen benoemt dit soort geweld. Het soort dat onopvallend en langzaam begint en waarbij de gekwetste persoon niet reageert om zich ertegen te verzetten. In plaats daarvan neemt het slachtoffer een soort houding aan die de verborgen agressie blijkt te voeden: buitensporige vriendelijkheid. Hij denkt dat als hij ervoor kan zorgen dat de persoon die hem ‘plaagt’ hem iets leuker zal gaan vinden, deze persoon op een gegeven moment vriendelijker zal worden.

Laten we niet vergeten dat als de gekwetste persoon op een gegeven moment besluit om zich te verzetten, het ‘superieure wezen’ hem hierin zal tegenhouden. De plager zal elk vermogen om kritisch te denken proberen te voorkomen en ervoor zorgen dat de gekwetste persoon het idee van zijn eigen identiteit verliest.

Hoe je een einde maakt aan dit soort relaties

Mensen die onzeker zijn over zichzelf kunnen makkelijker door anderen gemanipuleerd worden. Dit soort mensen stellen de meningen van anderen boven die van zichzelf. Zij zijn ervan overtuigd dat anderen altijd meer weten over een bepaald onderwerp.

Na alles wat we hebben uitgelegd, wie denk je dat echt onzeker is, degene die gemanipuleerd wordt of degene die anderen moet manipuleren om zich sterk te voelen in dagelijkse situaties? We willen dus de noodzaak benadrukken om kinderen te leren om anderen al vanaf een zeer jonge leeftijd te respecteren. We moeten begrijpen dat elk individu uniek en onvervangbaar is, en dat we geen bedreiging voor elkaar zouden moeten zijn.

Je hebt dezelfde waarde, dezelfde waarde als de mensen om jou heen (niet meer, niet minder). Houd je hoofd omhoog en kijk recht vooruit, waar je ook heen gaat. Omdat je lichaam, je meningen, je ambities en je doelstellingen het waard zijn.